آداب روز جمعه
آداب روز جمعه
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در هر روز جمعه، قبل از اینکه برای نماز از خانه خارج شود، ناخن هایش را می گرفت و شاربش را کوتاه می کرد.
منبع: بحارالانوار89 : 358، والمستدرک6 : 46
آداب روز جمعه
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در هر روز جمعه، قبل از اینکه برای نماز از خانه خارج شود، ناخن هایش را می گرفت و شاربش را کوتاه می کرد.
منبع: بحارالانوار89 : 358، والمستدرک6 : 46
قنوت طولانی و بهترین نماز
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم)
در روایتی آمده است که ابوذر از پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) پرسید: کدام نماز افضل است؟ فرمودند: نمازی که قنوتی طولانی داشته باشد.
منبع: بحارالانوار، ج85، ص 200
اخلاق رسول خدا قرآن است
عالم بزرگ و عارف رباني ملّا محمدتقي مجلسي رضوان اللّه تعالي عليه مينويسد:
آنچه اين بنده از دوران رياضت و خودسازي دريافتهام، مربوط است به زماني كه به مطالعه تفسير اشتغال داشتم، شبي در بين خواب و بيداري حضرت محمد (ص) را مشاهده كردم، با خود گفتم شايسته است در كمالات و اخلاق آن حضرت خوب دقّت كنم، هر چه بيشتر دقّت كردم عظمت و نورانيت آن جناب گستردهتر ميشد، به طوري كه نورش همه جا را فرا گرفت، در اين هنگام بيدار شدم، به من الهام شد كه خلق رسول خدا قرآن ميباشد، بايد در قرآن بينديشم، پس هر چه بيشتر در آيهاي دقت ميكردم، حقايق بيشتري نصيبم ميشد، تا اينكه يك دفعه حقايق فراواني بر قلبم فرود آمد، پس در هر آيهاي كه تدبّر ميكردم چنين موهبتي بر من عطا ميشد، البتّه تصديق اين مطلب براي كسي كه به چنين توفيقي دست نيافته، دشوار بلكه عادتاً غير ممكن است، ليكن مقصود من راهنمايي و ارشاد برادران في اللّه ميباشد.
روضة المتقين, ج 13
فضیلت جهادکنندگان در راه خدا
با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود که حسین بن على (ع) فرموده:
در حالى که امیر المؤمنین (ع) براى مردم خطبه مىخواند و آنها را به جهاد در راه خدا بر مىانگیخت جوانى از میان مردم برخاست و گفت: اى على! مرا از فضیلت جهادکنندگان در راه خدا با خبر کن. پس على (ع) در پاسخ او فرمود:
من و رسول خدا (ص) در حالى که ایشان بر ناقهى عضباء خود سوار بود، در یک ردیف قرار داشتیم، در حالى که از غزوه ذات السلاسل بازمىگشتیم. پس من از آن حضرت آنچه را که تو از من سؤال کردى پرسیدم، پیامبر (ص) فرمود:
هنگامى که رزمندگان در راه خدا اراده جنگ مىکنند، خداى دورى از آتش را براى ایشان مقرّر مىفرماید.
چگونه از عجب و تكبر و خودبيني نجات پيدا كنيم؟ درمان اين رذايل اخلاقي چيست؟
عن أبی عبد الله ع من ذهب یرى أن له على الآخر فضلا فهو من المستكبرین فقلت له إنما یرى أن له علیه فضلا بالعافیة إذا رآه مرتكبا للمعاصی فقال هیهات هیهات فلعله أن یكون قد غفر له ما أتى و أنت موقوف محاسب أما تلوت قصة سحرة موسى ع ثم قال كم من مغرور بما قد أنعم الله علیه و كم من مستدرج بستر الله علیه و كم من مفتون بثناء الناس علیه ) الكافى(ط-الاسلامیه)، ج8، ص128
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «هرکه براین باور باشد که از دیگران برتر است، او در شمار مستکبران است».
حفص بن غیاث می گوید عرض کردم: «اگر گنهکاری را ببیند و به سبب بی گناهی و پاکدامنی خود، خویشتن را از او برتر بداند چه؟»
فرمود: «هیهات، هیهات چه بسا که او آمرزیده شود اما تو را برای حسابرسی نگه دارند؛ مگر داستان جادوگران موسی (علیه السلام) را نخوانده ای؟» (كه اول صبح كافر و بزرگ ترين كمك كننده به فرعون در هدفش بودند چند ساعت بعد مومن شدند در حاليكه بزرگترين كمك كننده به موسي عليه السلام شدند تا جاييكه حقانيت او را در ملا عام اعلام كردند و حاضر شدند در اين راه به سختي شكنجه شوند تا به شهادت رسيدند و وارد بهشت شدند و فرق اين دو اتفاق فقط چند ساعت بود )
سپس فرمود: چه بسیارند کسانى که بر اثر نعمتهاى پروردگار مغرور مى شوند و چه بسیارند گنهکارانى که خداوند بر گناهشان پرده افکنده ولى با ادامه گناه به سوى مجازات پیش مى روند و چه بسیارند کسانى که از ثناخوانى مردم فریب مى خورند
و فرمودند:
ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها فى نَفسِهِ؛
هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى است كه در خود مى بيند.
الكافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص312
و فرمودند:
ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ یَجدُها فی نَفسِهِ؛
هیچ مردی نیست که تکبر بورزد یا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتی که در نفس خود می یابد.
وسایل الشیعه ج15 ص380
و فرمودند:
لا یَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِی قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر؛
کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود.
الکافی(ط-اسلامی) ج2 ص310
و فرمودند:
لكِبرُ أَن تَغمِصَ النّاسَ وَتُسَفِّهَ الحَقَّ؛
تكبر، اين است كه مردم را تحقير كنى و حق را خوار شمارى.
الكافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص310
و فرمودند:
دق عليه السلام :
آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ؛
آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.
کافی(ط-الاسلامیه)ج2،ص307