قصه 11
آدم و حوّا در بهشت
در دنيا جايگاهى بسيار خوب و پر درخت و شاداب وجود داشت كه به آن بهشت دنيا مىگفتند. خداوند آدم عليهالسلام را در همان جا آفريد و روح انسانى را در او دميد، و به فرشتگان فرمان داد تا او را سجده كنند.(34)
از آن جا كه خداوند اراده كرده بود تا فرزندانى به آدم عطا كند و نسل او را به وجود آورد، مشيت او چنين قرار گرفت كه حضرت آدم همسرى داشته باشد تا با او ازدواج نموده و از او داراى فرزند گردد.
خداوند حوا را از زيادى گِل آدم عليهالسلام آفريد، بنابراين حوا بعد از آفرينش آدم عليهالسلام آفريده شده است.(35)
عمرو بن ابى مقدام مىگويد: از امام باقر عليهالسلام پرسيدم: خداوند حق را از چه چيز آفريد؟
امام باقر عليهالسلام فرمود: مردم در اين مورد چه مىگويند؟
گفتم: مىگويند خداوند حق را از يكى از دندههاى آدم عليهالسلام آفريده.
فرمود: آنها دروغ مىگويند، آيا خداوند ناتوان است كه حوا را از غير دنده آدم بيافريند؟.
گفتم: فدايت گردم اى پسر رسول خدا! پس خداوند حوا را از چه چيز آفريد؟
امام باقر عليهالسلام فرمود: پدرم از پدرانش نقل كرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند متعال مقدارى از گِل را گرفت و آن را با دست قدرتش در هم آميخت، و از آن گِل، آدم عليهالسلام را آفريد، و سپس از آن گِل مقدارى اضافه آمد، خداوند از آن اضافى، حوا عليها السلام را آفريد.(36)
آدم عليهالسلام به اين ترتيب از تنهايى بيرون آمد، و با حوا اُنس گرفت؛ چنان كه امام صادق عليهالسلام فرمود: از اين رو زنان را نساء مىگويند، چون اين واژه در اصل از اُنس است، و براى آدم عليهالسلام جز حوا كسى نبود تا با او اُنس بگيرد.(37)
آرى! زن و مرد از يك ريشهاند، و هر دو انسان بوده و تكميل كننده همديگر مىباشند، و آرامش آنها در زندگى و اُنس با همديگر تحقق مىيابد.
قصه هاي قرآني محمدي اشتهاردي
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
