تأثیر دعای پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم)

بلال می گوید: یکی از شب های سرد زمستانی، سحرگاهان به مسجد رفتم، و اذان گفتم، رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) به مسجد آمد و جز من، هیچ کس را در مسجد ندید، فرمودند: ((مردم کجایند؟))

عرض کردم: ((هوای سرد، آنها را در خانه های خود زندانی کرده است.))

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) چنین دعا کرد: (( خدایا! سرما را از آنها بر طرف کن))، پس از چند لحظه دیدم مردم سراسیمه به سوی مسجد روانه شدند.

منبع: بهجة الآمال،ج2،ص424

دعای هنگام ورود به مسجد

فاطمه زهرا(علیه السّلام) فرمودند: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) هنگام ورود به مسجد صلوات می فرستاد. و می فرمود: خدایا، گناهانم را ببخش و درهای رحمت خویش را بر من بگشا.

منبع: وسایل الشیعه، ج3،ص518

ذکر قنوت وتر

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در قنوت نماز وتر، هفتاد بار ((اَستغفرُالله)) و هفت بار (( هذا مقام العائذِ بک من النّار)) (یعنی این جایگاه کسی است که از آتش به تو پناه آورده است.) می گفت.

منبع: وسائل الشیعه،ج4،ص610

هدیه الهی

پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: (( جبرئیل نزد من آمد و گفت: ای محمد! خداوند بر تو سلام رسانیده و برایت هدیه ای فرستاده که برای هیچ پیامبری نفرستاده است.))

رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) سوال کردند: (( آن هدیه چیست؟))

جبرئیل عرض کرد: (( نمازهای پنج گانه را به جماعت گزاردن.))

حضرت(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: (( ثواب آن چیست؟))

جبرئیل(علیه السّلام) گفت: (( هرگاه در نماز جماعت دو نفر باشند، خداوند در نامه ی اعمالشان در مقابل هر یک رکعت، ثواب صد و پنجاه نماز را ثبت می فرماید. و اگر سه نفر باشند، برای هر رکعت، ثواب دویست و پنجاه نماز و اگر چهار نفر باشند، برای هر یک رکعت ثواب هزار و دویست نماز می نویسد… تا ده نفر و چون تعداد نمازگزاران بیش از ده نفر باشند، هرگاه تمام دریاها مرکب و درخت ها قلم و جن و انس و ملائکه نویسنده شوند، نمی توانند ثواب آن یک رکعت را بنویسند.

منبع: تذکرةالصلوة، ص100-101

نماز جماعت در سخت ترین حال

پیغمبر اکرم در حال احتضار بود. ناگهان صدای بلال، موذن مدینه به گوش رسید و اذان صبح در مدینه طنین انداز شد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) برخاستند و وضو گرفتند، دستی بر دوش امیر مومنان(علیه السّلام) و دستی بر دوش فضل بن عباس انداختند و به سختی تمام به مسجد آمدند و نماز صبح را به جماعت با مردم برگزار نمودند، و بعد از نماز به سوی خانه بازگشتند و در بستر آرمیدند.

منبع: منتهی الامال، ج1،ص76