بدانيد كه از جمله نعمت ها دارايي فراوان است و برتر از دارايي فراوان تندرستي، و برتر از تندرستي پرهيزگاري دل است.(حکمت387)

هر كه دلش شيفته دوستي دنيا گردد. دل او به سه چيز از دنيا پيوند خورد: اندوهي كه از وي جدا نشود، حرصي كه او را رها نسازد و ارزويي كه به ان نرسد.(حکمت228)

خداوند در دعا را بر بنده اي نمي گشايد و در اجابت را بر او بندد.(حکمت435)

روزگار دو روز است: روزي كه به سو تو و روزي به زيان تو، پس هرگاه به سو توست سركشي مكن، و هرگاه به زيان توست شكيبا باش.(حکمت396)

ستودن بيش از انچه سزاوار تر است چاپلوسي، و كم تر از انچه سزاوار است درماندگي يا حسادت است.(حکمت347)