امام صادق علیه السلام :

اَلنَّومُ راحَةٌ لِلْجَسَدِ وَ النُّطْقُ راحَةٌ لِلرُّوحِ وَ السُّكوتُ راحَةٌ لِلْعَقْلِ؛

خواب مايه آسايش جسم، سخن مايه آسايش جان و سكوت مايه آسايش عقل است.

من لايحضره الفقيه ج 4، ص 402، ح5865

امام على علیه السلام :

مَنْ وَثِقَ بِاَنَّ ما قَدَّرَ اللّه‏ُ لَهُ لَنْ يَفوتَهُ اسْتَراحَ قَلْبُهُ؛

هر كس اطمينان داشته باشد كه آنچه خداوند برايش تقدير كرده است به او مى ‏رسد، دلش آرام مى ‏گيرد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 104 ، ح 1849

امام صادق علیه السلام :

حُرِمَ الْحَريصُ خَصْلَتَيْنِ و َلَزِمَتْهُ خَصْلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافْتَقَدَ الرّاحَةَ و َحُرِمَ الرِّضا فَافْتَقَدَ الْيَقينَ؛

حريص از دو خصلت محروم و با دو خصلت همراه است: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست مى‏ دهد، از راضى بودن محروم است، در نتيجه يقين را از دست مى ‏دهد.

خصال ص 69 ، ح 104

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

عَلَيْكُمْ بِالزَّبيبِ فَإِنَّهُ يَكْشِفُ المِرَّةَ وَ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَشُدُّ الْعَصَبَ وَ يَذْهَبُ بِالإِعْياءِ وَ يُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ يُطَيِّبُ النَّفْسَ و َيَذْهَبُ بِالْغَمِّ؛

شما را سفارش مى‏ كنم به خوردن مويز، زيرا صفرا را برطرف مى ‏كند، بلغم را از بين مى ‏برد، اعصاب را قوى، خستگى را دور، و اخلاق را خوب مى ‏كند، و به روح آرامش مى ‏بخشد و غم را مى‏ برد.

خصال ص 344

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اللّه‏ُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛

هر كس از حرام دورى كند، خداوند به جاى آن عبادتى كه او را شاد كند نصيبش مى‏ گرداند.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 74، ص 121، ح 20