

آيا ميدانيد كه:
1. چند سوره با «الحمدلله» شروع می شود؟
1. پنج سوره با «الحمد الله» شروع میشود. «1. حمد، 2. انعام، 3. کهف، 4. سبأ، 5. فاطر».

پاي درس استاد8
توصیه حاج آقا مجتبی برای صدقهدادن
مرحوم آیتالله حاج آقا مجتبی تهرانی میگفت: اگر میخواهی صدقه بدهی، همینطوری صدقه نده؛ زرنگ باش، حواست جمع باشد، صدقه را از طرف امام رضا (ع) برای سلامتی آقا امام زمان (عج) بده!
به گزارش تعامل به نقل از واحد خبر و اطلاعرسانی بنیاد بینالمللی فرهنگی هنری امام رضا(ع)، ماه پرخیر و برکت رمضان بار دیگر از راه رسید تا درهای آسمان باز شود و مؤمنان حضرتش از خوان نعمت الهی بهرهمند؛ چنانچه پیامبر اعظم(ص) فرمود: «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِی أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَیْلَةٍ مِنْهُ؛ درهای آسمان در اولین شب از شبهای ماه مبارک رمضان باز میشود و تا آخرین شب از شبهای این ماه هم بسته نمیشود.».
ماه رمضان امسال برای برای پایتختنشینان یک تفاوت عمده با سالهای قبل دارد و آن جای خالی درسهای اخلاق آیتالله حاج آقا مجتبی تهرانی است؛ همان مجتهد صاحب رسالهای که در آخرین روز ماه رمضان سال گذشته با صورتی خیس و صدایی محزون گفت: «از همهتان تقاضا میکنم من را هم دعا کنید. تعارف نمیکنم و جدی میگویم. من محتاج دعای شما هستم.»
آیتالله تهرانی علاقه خاصی به امام رضا(ع) داشت و به گفته حجتالاسلام علی تهرانی فرزند ایشان، حاج آقا مقید بود هر سال موقع تحویل سال در مشهدالرضا(ع) باشد. این علاقه به ثامن الائمه(ع) تا آخرین ساعات حیات همراه آیتالله تهرانی بود، به نحوی که حجتالاسلام حسین تهرانی دیگر فرزند ایشان میگوید: تخت پدر در لحظات آخر رو به مشهد بود و ایشان در همان حال مرتباً میگفتند: «السلام علیک یا علیبن موسی الرضا(ع)».
آنطور که در کتاب خاطرات «حاج آقا مجتبی» آمده است، این اسوه اخلاق به شاگردان خود توصیه میکرد: «اگر میخواهی صدقه بدهی، همینطوری صدقه نده؛ زرنگ باش، حواست جمع باشد، صدقه را از طرف امام رضا (ع) برای سلامتی آقا امام زمان (عج) بده! برای دو معصوم است؛ دو معصومی که خدا آنها را دوست دارد، ممکن نیست خداوند این صدقه تو را رد کند، تو هم اینجا حق واسطهگریات را میگیری. تو واسطهای و همین حق واسطهگری است که اجازه میدهد تو به مراحل خاص برسی.»
روحش شاد و یادش گرامی باد.

پاي درس استاد7
آيت الله آقا مجتبي تهراني
گناه، حجاب دعا
يک وقت هست که يک سنخ از اعمال، حجاب مي شود براي اجابت دعا؛ مثل گناه. يعني معصيت هايي که از ناحيه اعضا و جوارح من و شما صادر مي شود، مانع اجابت دعاست. لذا گفتيم که «اطاعت» با «اجابت» رابطه دارد؛ اگر مطيع خدا شدي، آنجاست که خداوند هم درخواست تو را اعتنا مي کند و مي پذيرد. از آن طرف، معصيت مانع اجابت دعا مي شود. اين مربوط به اعضا و جوارح من و شماست. اگر دروغ بگويي، غيبت کني، مال مردم را بخوري و امثال اين محرمات را انجام دهي، اينها مانع اجابت دعاست. مي بيني چرا وقتي مي گويم: «خدا! خدا! خدا!» خدا اصلاً به من اعتنا نمي کند؛ چون اين گناهان مانع اجابت دعاهاي من است.

پاي درس استاد6
آيت الله آقا مجتبي تهراني:
اجابت نشدن دعا، به دليل وجود حجاب ها
بحث ديگري که در اينجا مطرح مي شود، بحث حُجُب و موانع دعاست. ممکن است من با شما صحبت کنم، شما هم با من صحبت کنيد، اما به تعبير ساده ممکن است مانعي در کار باشد که موجب شود شما سخنان من را نشنويد يا به آن اعتنا نکنيد که اين اعتنا نکردن هم، مثل نشنيدن است و برعکس ممکن است شما بگوييد و من نشنوم. اگر اينطور باشد، اين سخن گفتن ها و اين ردّ و بدل کردن ها، بي فايده است. آيا اين طور نيست؟ چه زماني اين گفت وگوها فايده دارد؟ آن زماني که شما حرف من را بشنويد و به خواسته هاي من اعتنا کنيد و همچنين برعکس.
لذا من عرض کردم که ندا، دعا و مناجات، همه اينها «بين اثنيني» است و ممکن است گاهي اوقات چيزي مانع از اين رابطه دو طرفه شود
