دنيا خواهى تا لحظه مرگ

حكايت است مردى منزلش در نزديكى حمام منجاب بغداد بود روزى ، زنى از او پرسيد: اى مرد! حمام منجاب كجاست ؟ مرد، او را به جايى ديگر راهنمايى كرد؛ مكانى مخروبه كه زن را راه گريختن از آن نبود. مرد به دنبال او رفت و در همان جا به او تجاوز كرد. مدت ها بعد، هنگامى كه مرد در بستر مرگ افتاد، او را گفتند: بگو، لا اله الا الله . مرد، در پاسخ اين بيت را خواند و مرد: (33)
يا رب قائلة يوما و قد تبعت
اءين الطريق الى حمام منجاب

نام كتاب : پندهاى حكيمانه علامه حسن زاده آملى

نويسنده : عباس عزيزى

اوصاف اولياء الله

رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كس خدا و عظمت او را بشناسد، دهانش را از سخن ، و شكمش را از طعام ، باز دارد و خود را به نماز و روزه مشغول سازد. پس مردم گفتند: پدر و مادرمان به فدايت اى رسول خدا! آيا اين گونه اشخاص ، از اولياى خدايند؟ فرمود: اولياى خدا سكوت كنند، و سكوت شان تفكر باشد، و سخن گويند و سخن شان ذكر باشد، و نظرشان عبرت است ، و نطق كنند نطق شان حكمت باشد. راه رفتن شان ميان مردم بركت است . اگر خدا براى آنان اجلى مقرر نفرموده بود، از ترس عذاب و شوق به ثواب ، ارواح شان در اجسادشان نمى گنجيد. (32)

نام كتاب : پندهاى حكيمانه علامه حسن زاده آملى

نويسنده : عباس عزيزى

گفتگو با خدا

پيامبر بزرگوار اسلام فرمود: اگر مى خواهيد با خدا گفتگو كنيد نماز بخوانيد، و اگر مى خواهيد خدا با شما گفتگو كند قرآن بخوانيد. (31)

نام كتاب : پندهاى حكيمانه علامه حسن زاده آملى

نويسنده : عباس عزيزى

توصيف دعا

دعا كليد عطاء و وسيله قرب الهى تعالى و مخ عبادت و حيات روح و روح حيات است . دعا كوبه باب رحمت رحيميه و سبب فتوح بركات شرح صدر و نور و ضياى سر است . دعا موجب رسوخ حب ذكر الهى در دل ، و منره نفس ازرين شواغل است . دعا توشه سالكان حرم كبرياى لايزال ، و شعار عاشقان قبله جمال ، دثار عارفان كعبه جلال است . دعا سير شهودى و كشف وجودى اهل كمال و تنها رابطه انسان با خداى متعال است . (30)

نام كتاب : پندهاى حكيمانه علامه حسن زاده آملى

نويسنده : عباس عزيزى

ذكر قلبى

چه نيكو فرموده است رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم كه : آيا شما را خبر ندهم به آنچه كه جهاد و غزوه شما در راه خداست ؟ آن ذكر بارى سبحانه است . زيرا قدر اين نشاءه را نمى داند مگر آن كسى كه خدا را ذكر مى كند به ذكر مطلوب ، چه اينكه حق تعالى جليس ذاكرش است ، و جليس ، مشهود ذاكر است ، و هر گاه ذاكر حق سبحانه را كه جليس اوست مشاهده نكند ذاكر نيست . سعى كن كه ذكر را قلب بگويد كه عمده حضور قلب است وگرنه ذكر با قلب ساهى پيكر بى روان و كالبد و بى جان است . و در حديث آمده است كه : ليس الذكر قولا باللسان فقط ، ذكر در محدوده زبان خلاصه نمى شود. بلكه خداوند سبحان فرمود: و لا تطع من اغفلنا قلبه عن ذكرنا و اتبع هويه و كان امره فرطا (29) و از آنكه ما دلش را از ذكر خود بى خبر ساخته ايم و از پى هواى نفس خود مى رود و در كارهايش اسراف مى ورزد پيروى مكن .

نام كتاب : پندهاى حكيمانه علامه حسن زاده آملى

نويسنده : عباس عزيزى