شجره طوبي50

براى آدم چنين منظره‏اى شگفت آور و غير عادى بود، بى درنگ از آن‏ها خواست خود را معرفى كنند و بعد به سمت راست خود توجه كرد و از يكى از سفيدرويان پرسيد: تو كيستى؟
من عقل و خرد هستم.
آدم عليه‏السلام: جاى تو در كجاست؟
جاى من در مغز و دستگاه انديشه انسان است.
آدم عليه‏السلام از سفيدروى ديگر پرسيد: تو كيستى؟
من مهر و عطوفت هستم.
آدم عليه‏السلام: جاى تو در كجاست؟
جاى من در دل انسان است.
آدم عليه‏السلام از سومين نفر از سفيد رويان پرسيد: تو كيستى؟
من حيا هستم.
آدم عليه‏السلام جاى تو در كجاست؟
جاى من در چشم انسان است.
به اين ترتيب، آدم عليه‏السلام فهميد كه مركز و مظهر عقل مغز است، مركز و مظهر مهر و عاطفه قلب است و مظهر و مركز حيا، چشم مى‏باشد.
آن گاه حضرت آدم عليه‏السلام به سمت چپ نگريست و از سياه‏رويان خواست تا خود را معرفى كنند. از يكى از آن‏ها پرسيد:
تو كيستى؟
من خودخواهى و كبر هستم.
آدم عليه‏السلام جاى تو در كجاست؟
جاى من در مغز و دستگاه انديشه انسان است.
آدم عليه‏السلام: مگر عقل در آن جا قرار نگرفته است؟
چرا، ولى هنگامى كه من در آن جا مستقر مى‏شوم، عقل فرار مى‏كند.
آدم از دومين نفر از سياه‏رويان پرسيد: تو كيستى؟
من رشك و حسد هستم.
آدم عليه‏السلام: جاى تو در كجاست؟
جاى من در دل است.
آدم عليه‏السلام: مگر مهر و عاطفه در آن جا قرار نگرفته است؟
چرا، ولى وقتى كه من در آن جا جاى مى‏گيرم مهر و عاطفه بيرون مى‏رود.
آدم عليه‏السلام از سومين نفر از سياه رويان پرسيد: تو كيستى؟
من طمع و آز هستم.
آدم عليه‏السلام: جاى تو در كجاست؟

- جاى من در چشم است.
آدم عليه‏السلام: مگر حيا در آن جا جاى نگرفته است‏
چرا، ولى زمانى كه من در آن جا جاى بگيرم، حيا مى‏رود.(64)
به اين ترتيب حضرت آدم عليه‏السلام درك كرد كه خودخواهى و كبر دشمن عقل است، رشك بردن مخالف عاطفه مى‏باشد و طمع و حيا ضد همديگرند.
قصه ‏هاى قرآن به قلم روان‏ - محمد محمدى اشتهاردى‏ رحمه الله علیه

صفحات: 1· 2