شجره طوبي17
وصول به كسی گویند كه زیاد معاشرت میكند اما در معاشرت مراقب است كه افراد را در زحمت و تعب نیندازد.
اصولا در باب صله ارحام، بهترین صله رحم، دستگیری از ارحام است والا رفتن و مزاحمت «صله» نیست. امام رضا علیه السلام فرمودهاند:
«صل رحمك و لو بشربة من الماء» (3) ؛ صله ارحام كن اگر چه به دادن شربتی از آب .
«و افضل ما توصل به الرحم كف الاذی عنها» (4) ؛ و با فضیلتترین چیزی كه با آن میتوان صله رحم كرد، این است كه ارحام را آزار ندهی .
«بدول فی غیر سرف» ؛ اهل بذل و بخشش است بدون آنكه به اسراف دچار شود.
برای روشن شدن روایت، توضیح مطلبی ضروری است. به بخل كه «اقتار» هم گفته میشود، نقطه مقابل اسراف است. بخل، صفت شخصی است كه در جایی كه واجب است مصرف كند، نمیكند. اسراف مصرف مواهب الهی است در جایی كه لازم و شایسته نیست .
حد وسط اسراف و اقتار، جود و سخاوت است. سخاوت ملكه انسانی است كه مواهب الهی را در جایی كه لازم است و سزوار، خرج میكند.
بعضی فكر میكنند كسی كه بریز و بپاش دارد، انسان سخاوتمندی است. در حالی كه چنین نیست و برای تشخیص سخاوت از اسراف باید موقعیت، موارد، مقدار و ضرورت مصرف ملحوظ گردد. امام هشتم علیه السلام در ضمن روایتی فرمودهاند كه انسان به كمال ایمان نمیرسد مگر آن كه در وی سه خصلت باشد:
«التفقه فی الدین» ؛ دین شناس باشد.
صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب