درنگ13

رسول گرامى صلي الله عليه وآله وسلم  كارگرى را دید كه دستش ورم كرده بود. دست او را بلند كرد و فرمود:

“آتش دوزخ هیچ گاه این دست را نمى سوزاند. این دستى است كه خدا و پیامبر او آن را دوست مى دارند.

هر كس از دسترنج خود زندگى كند خدا با نظر رحمت به او مى‌گردد.” (1)

سعادت و خوشبختى در خانه كسى را مى‌زند كه ساعى و كوشا باشد.

عابدى خدمت پیامبر رسید. به عرض حضرتش رساندند كه او تمام سال را با عبادت مى گذراند

و مخارج عائله او را برادرش مى دهد. پیامبر فرمود: “برادر او كه متكفل مخارج عائله اوست

از وى در نزد خدا مقربتر و از او عابدتر است” .

امیرمؤمنان علي عليه السلام در مسجد كوفه به دسته اي برخورد كرد كه در گوشه‌اى نشسته بودند.

از خصوصیات آنها پرسید. عرض كردند: “رجال الحق” هستند و اگر كسى چیزى به آنها بدهد مى‌خورند والا صبر مى نمایند.

فرمود: “سگان بازار كوفه نیز چنین هستند. اگر استخوانى برسد مى‌خورند و گرنه صبر مى كنند".

سپس دستور داد كه حلقه “رجال الحق” پراكنده شود و هر كدام دنبال كارى بروند.

سعادت و خوشبختى در خانه كسى را مى‌زند كه ساعى و كوشا باشد.

كسانى كه جهان را تكان داده اند، از نظر مواهب عقلى و فكرى، زیاد فوق العاده نبوده‌اند؛

بلكه شالوده موفقیت آنها را كار و كوشش و بعدا ثبات و استقامت تشكیل مى‌داده است

بزرگان جهان براى تامین زندگى از تصدى كارهاى كوچك پروائى نداشتند.

بسیارى از شاگردان حضرت امام صادق علیه السلام روغن فروش، كفش دوز، شتردار، و… بودند.

افلاطون هنگام سیاحت در مصر مخارج سفر خود را از روغن فروشى در مى‌آورد.

لَیسَ لِلانسانِ اِلا مَا سَعَى؛ سعادت هر كس در گرو عملش مى‌باشد.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9