حضرت عباس(ع) دومین شخصیت کربلا
قمر بنی‌هاشم علیه‌السلام دومین شخصیت بزرگ و تاثیر‌گذار در حادثه کربلاست. آشناترین نام بعد از امام حسین علیه‌السلام، نام حضرت عباس علیه‌السلام است. بسیاری از مورخان و علما قایل‌اند که در حادثه عاشورا بعد از حضرت سید‌الشهدا علیه‌السلام مقامی بالاتر از مقام قمر‌بنی‌هاشم علیه‌السلام نداریم.
قمر بنی‌هاشم وارث فضایل و مناقب پدر بزرگوارشان حضرت علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام هستند، پرورش‌یافته مکتب وحی می‌باشند و شاگرد ممتاز خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام هستند؛ لذا هیچ گوینده و نویسنده متفکری نمی‌تواند ابعاد شخصیتی این سردار رشید کربلا را از نظر جانبازی و فدارکاری تفسیر کند. در بین همه ایثارگران راه توحید، قمر بنی‌هاشم دارای فضایل ممتازی است که زبان و بیان از شمارش آن ناتوان است. ایشان مقام رفیعی دارند که همه شهیدان و ایثارگران بر آن مقام غبطه می‌خورند.
جد پیامبر صلی‌اللّه‌علیه‌واله‌وسلم عبد‌المناف را قمر‌العرب می‌گفتند؛ یعنی ماه تمام عرب. عبداللّه، پدر پیامبر صلی‌اللّه‌علیه‌واله‌وسلم را (قمر‌البطحا) می‌گفتند؛ یعنی ماه سرزمین مکه. با این‌که حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام (شبیه‌ترین افراد به رسول‌اللّه صلی‌اللّه‌علیه‌واله‌وسلم بودند). و با این‌که درباره حضرت قاسم‌‌بن‌الحسن علیه السلام گفته‌اند: (او ماه‌پاره بود) از ابی‌مخنف از سلیمان بن ابی راشد از حمید بن مسلم روایت کرده‌اند که گفت: پسری به جنگ ما بیرون آمد، گویی رویش پاره ماه بود؛ شمشیری در دست پیراهن و ازاری در بر و نعلین در پای داشت که بند یکی گسیخته بود. اما این لقب تنها منتسب به حضرت عباس علیه‌السلام است. اوست که ماه آسمان بنی‌هاشم است. این بزرگ‌مرد علم و دین از آنچنان مقام رفیعی برخوردار بودند که همه شهدا و صدیقین عالم بر ایشان غبطه می‌خورند.
امام صادق علیه‌السلام در زیارتی که به ابی‌حمزه ثمالی تعلیم داده‌اند، این‌چنین می‌فرمایند: عباس از آنچنان مقامات عالی معنوی برخوردار است که جز پیامبران اولوالعزم کسی به ان مقام نایل نیامده است؛ البته شناخت شخصیت قمر بنی‌هاشم بسیار بالاتر از درک و فهم ماست.
در زیارت‌نامه حضرت قمر بنی‌هاشم علیه‌السلام امده: (و رفع ذکرک فی علّیّین) ؛ خدا ذکر تو را در ملا اعلی بالا برد؛ به بیان دیگر، قمر بنی‌هاشم از عرشیان است. امام جعفر صادق علیه‌السلام در بیان فضایل و کمالات عموی بزرگوارشان حضرت عباس‌بن‌علی علیه‌السلام ویژگی‌های بسیاری را برای ایشان بر‌می‌شمارند و می‌فرمایند:
به بیان امام صادق علیه‌السلام حضرت قمر بنی‌هاشم (نافذ البصیره) بودند؛ یعنی عمیق‌ترین بصیرت و بینش‌ها را داشتند؛ دشمن‌شناس بودند و موضع مردانه‌ای مقابل بنی‌امیه و دشمنان خاندان اهل‌بیت علیهم‌السلام گرفته بودند. وقتی در عصر تاسوعا، شمر ملعون برای ایشان امان‌نامه اورد، فرمودند: (مرگ بر تو و امان‌نامه تو!) ؛ و جاء شمر حتی وقف علی اصحاب الحسین علیه‌السلام فقال: این بنو اختنا؟ فخرج الیه العباس و جعفر و عبداللّه و عثمان بنو علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام فقالوا: ما ترید. فقال: انتم یا بنی اختی‌امنون. فقالت له الفتیه: لعنک اللّه و لعن‌امانک، اتومننا و ابن رسول اللّه لا‌امان له.
و فی روایه: فناداه العباس علیه‌السلام: تبت یداک و بیس ما جیتنا به من‌امانک یا عدو اللّه، اتامرنا ان نترک اخانا و سیدنا الحسین بن فاطمه علیهما‌السلام و ندخل فی طاعه اللعناء و اولاد اللعناء. این نشان می‌دهد قمر بنی‌هاشم علیه‌السلام حقایق عالم را مشاهده می‌کردند و ذره‌ای از رهبر و امامشان جدا نشدند.
منبع حوزه نت
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب