تلنگر43

بخیل از آنجا که با واقعیت ها زندگی نمی کند خیال پردازی می کند عاقبتش آن می شود که مورد تعجب علی (علیه السلام) است و می فرماید: از فقری که از آن فرار میکند به سرعت گرفتارش می شود و غنی و ثروتی که آن را طلب می کرد از دستش می دهد.(نهج البلاغه، خطبه 378) بخل جامع همه عیب های زشت و قبیح است و در حقیقت ظلمی بزرگ بر مروت و انسانیّت انسان است .
بخیل در دنیا مثل یک انسان فقیر زندگی می کند چون خودش را صرف پول می کند حاضر نیست پول را صرف خودش کند. لباس کهنه می پوشد، غذای ساده می خورد از این آدم باید پرسید چرا چنین کاری می کنی؟ ایثار که نمی خواهد بکند؛ اگر آدمی بود که ثروت را صرف خودش نمی کرد ولی صرف دیگران می کرد او اهل ایثار بود اما صحبت در بخیل است که فقط می خواهد جمع بکند. بخیل در حالی که از فقر فرار می کند در همان فقر گرفتار است و از غنا دور شده است. در این دنیا زندگیش به زندگی بی نوایان می ماند و در آخرت چون توانگران از او حساب می کشد.( نهج البلاغه ، حکمت 121)

پی نوشت ها :
1. نهج البلاغه ترجمه دشتی
2.علی و جاری حکمت، فلسفیان ، نشر لیله القدر
3.نظری دیگر در نهج البلاغه، علیزاده ، ضمیری، نشر معارف

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5