آثار گوناگون گناه

2- سلب نعمت
امام صادق علیه السلام مى‌فرماید: پدرم همواره مى‌فرمود:
اِنّ الله قَضى قَضاء حَتماً الاّ یُنعِمُ على العبد بِنِعمةٍ فَیَسلُبها ایّاه حتّى یُحدِث العبد ذَنباً یَستَحقّ بذلك النّقمة ؛ خداوند حكم قطعى فرموده كه نعمتى را كه به بنده‌اش داده، از او نگیرد، مگر زمانى كه بنده گناهى انجام دهد كه به خاطر آن سزاوار كیفر گردد.

3- عدم استجابت دعا
امام باقر علیه السلام فرمودند: همانا بنده از خدا حاجتى مى‌خواهد، اقتضا دارد كه زود یا دیر برآورده شود، سپس آن بنده گناهى انجام مى‌دهد خداوند به فرشته مى‌فرماید: حاجت او را روا مكن و او را محروم ساز زیرا موجب خشم من شده و سزاوار محرومیت شده است.

4- الحاد و انكار
رسول اكرم صلّى الله علیه وآله در ضمن گفتارى فرمودند:
فاِنّ المَعاصى تَستَولى الضَّلال على صاحِبها حتّى تُوقِعُه رَدّ ولایَة وصىِّ رسول الله و دفع نبوة نبى الله و لا تزال بذلك حتّى توقعه فى ردّ توحید الله و الالحاد فى دین الله ؛ همانا گناهان، گمراهى را بر گنهكار مسلط مى‌نماید تا آنجا كه او را به رد ولایت و امامت وصى رسول خدا و انكار نبوت پیامبر و به همین منوال انكار یكتایى خدا و الحاد و كفر در دین خدا، آلوده مى‌گرداند.

5- قطع روزى
امام باقر علیه السلام مى‌فرماید:
إنّ الرّجُل لَیَذنب الذَّنْب فَیَدرء عنه الرّزق ؛ مردى گناهى انجام مى‌دهد و در نتیجه، “روزى” از او دور مى‌شود.

6- محرومیت از نماز شب
امام صادق علیه السلام مى‌فرماید:
إنّ الرّجل یَذنب الذَّنْب فَیحرم صَلاة اللیل ؛ انسان بر اثر ارتكاب گناه از نماز شب محروم مى‌گردد.

7- عدم امنیت از حوادث
امیرمؤمنان على علیه السلام فرمودند:
گنهكار نباید خود را از بلاهاى شبانه و حوادث ناگهانى ایمن بداند.
و عواقب شوم دیگر كه فهرست‌وار ذكر مى‌كنیم؛
8- قطع باران.
9- ویرانى خانه.

10- حبس صد ساله قیامت.
11- خشم و لعن الهى.
12- بلاهاى بى سابقه.
13- پشیمانى.
14- پرده‌درى و رسوایى.
15- كوتاهى عمر.
16- زلزله.
17- فقر عمومى.
18- اندوه.
19- بیمارى.
20- تسلط اشرار

روایات در این زمینه، بسیار است.براى رعایت اختصار این فصل را با پنج روایت ذیل به پایان مى‌بریم:
الف- پیامبر صلّى الله علیه وآله مى‌فرماید:
هر كس در امر نماز سستى كند و آن را سبك شمرد خداوند او را به پانزده بلا گرفتار مى‌كند:
1- كوتاهى عمر، 2- كمى روزى، 3- زدودن سیماى صالحان از چهره‌اش، 4- عدم پاداش براى اعمالش، 5- عدم استجابت دعا، 6- عدم بهره‌مندى او از دعاى صالحان، 7- مرگ ذلیلانه، 8- مرگ در حال گرسنگى و تشنگى، 9- ماموریت فرشته‌اى از طرف خدا كه او را در قبرش شكنجه دهد، 10- قبر را بر او تنگ نماید، 11- قبرش تاریك است، 12- ماموریت فرشته‌اى براى كشاندن او بر زمین از ناحیه صورت در منظر مردم، 13- حسابرسى شدید قیامت، 14- سلب نظر و توجه خدا به او، 15- ابتلا به عذاب سخت.

ب- پیامبر صلّى الله علیه وآله فرمود:
زنا كردن داراى شش اثر است كه سه اثرش در دنیا است و سه اثرش در آخرت مى‌باشد،
اثر دنیوى آن عبارتست از: رسوایى، كوتاهى عمر و قطع روزى.
و اما اثر اخروى آن عبارتست از: سختى حساب، خشم خدا و جاودانگى در آتش دوزخ و همچنین اعمال نیك او بدون پاداش است و دعایش به استجابت نمى‌رسد و بهره‌اى از دعاى صالحان نمى‌برد.

رسول خدا صلّى الله علیه وآله فرمودند:
هنگامى كه عمل زنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زیاد مى‌گردد … و هنگامى كه در ترازو كم فروشى شود، خداوند قحطى و كمبود را بر مردم فرود مى‌آورد و هنگامى كه مردم زكات اموال خود را ندهند زمین بركت‌هاى خود، از زراعت و میوه و معادن را بروز نمى‌دهد،… و هنگامى كه قطع صله رحم رواج یافت؛ ثروت‌ها در دست اشرار قرار مى‌گیرد و هنگامى كه امر به معروف و نهى از منكر ترك گردید خداوند اشرار را بر مردم مسلط مى‌كند، كه هر چه نیكان آنها دعا كنند به استجابت نمى‌رسد.

ج- معاذبن جبل مى‌گوید:
در منزل ابو ایّوب انصارى و در محضر پیامبر (صلّى الله علیه وآله وسلم) بودم كه از آن حضرت پرسیدم، منظور این آیه چیست؟
یوم یُنْفخ فى الصّور فَتَاتون افْواجاً؛ روز قیامت در صور دمیده مى‌شود، پس مردم گروه گروه مى‌آیند.

 حضرت رسول (صلّى الله علیه وآله وسلم) در پاسخ فرمود:ده گروه از امت من در قیامت كه به چهره‌هاى مخصوص و متمایز از دیگران هستند وارد صحنه مى‌شوند كه عبارتند از:
سخن چینان (میمون)، حرام خوران (خوك)، رباخوران (واژگونه)، ستمگران در قضاوت (كور)، از خود راضى و خود بینان (گنگ و كر)، علما و قاضیان بى عمل (زبانشان را مى‌جوند و از دهانشان چرك كه همه را ناراحت مى‌كند بیرون مى‌آید)، آزار دهندگان به همسایه (بدبوتر از مردار گندیده)، جاسوسان نزد ظالم (پوشیده به لباس‌هاى آتشین و مس گداخته و چسبان)، شهوترانان و مانع اداى حق خدا از اموال خود (با دست و پاى بریده)، متكبران (آویخته شده بر دارهاى آتشین).
د- رسول خدا صلّى الله علیه وآله فرمودند:
مَن وَلِىَ عَشرةً فلم یَعدِل فیهم جاءَ یومَ القِیامة وَ یَداه و رِجلاه و راسُه فى ثقْب فاءس ؛ هر كس سرپرست ده نفر شود ولى رفتارش با آنها عادلانه نباشد روز قیامت در حالى بیاید كه دست و پا و سر او در سوراخ تبرى باشد.

ه‍ - امام صادق علیه السلام فرمود:
مَن سوّد إسمه فى دیوان ولد فُلان حَشَره الله یَوم القِیامة خِنزیراً ؛ كسى كه نام خود را در دفتر ادارى فرزندان فلان (یعنى حكومت طاغوتى بنى عباس و هر طاغوت دیگر) ثبت كند، خداوند او را در روز قیامت به صورت خوك محشور مى‌كند.

منبع:
گناه شناسى، محسن قرائتى

صفحات: 1· 2