فایده نماز غفیله
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: در ساعات غفلت، نماز نافله به جای آورید، اگرچه با دو رکعت نماز کوتاه باشد، زیرا سرای بزرگواری را بر جای می نهد.
گفته شد: ای فرستاده ی خدا! ساعت غفلت چه وقت است؟
فرمودند: بین نماز مغرب و عشا.
منبع: اختصاص،ص365
بچه شيرخوار به سخن در ميآيد
وقتي زليخا بر عليه يوسف سخن گفت كه خداوند در آيه 26 سوره يوسف بيان ميكند، عزيز مصر نزديك درب قصر ميرسد و با آن منظره مشكوك و ادّعا و تهمت زليخا مواجه شد، در صدد اين برآمد تا صدق و كذب طرفين (يوسف و زليخا) را ثابت نمايد، بچة شيرخواري از بستگان همسر عزيز مصر در آن نزديكي بود، يوسف از عزيز مصر خواست كه بچه داوري كند نخست عزيز مصر در تعجّب فرو رفت كه مگر چنين چيزي ممكن است!؟. امّا هنگامي كه كودك شيرخوار همچون مسيح (ع) در گهواره به سخن آمد و اين معيار و مقياس را برا شناخت گنهكار از بيگناه به دست داد، متوجّه شد كه يوسف يك غلام نيست بلكه پيامبري است، يا فرديست پيامبرگونه.
پيامبر اكرم (ص) فرمود كه چهار نفر بودند كه در حال كودكي سخن گفتند:
1- پسر آرايشگر دختر فرعون.
2- شاهد «كودك» يوسف.
3- بچهاي كه به نفع جريح عابد شهادت داد.
4- عيسي بن مريم (ع).
انديشه قم
خداوند بلعم باعورا را تشبيه به سگ نمود
امام رضا (عليه السلام) فرمود: به بلعم باعورا اسم اعظم عطا شد و به آن دعا ميكرد و مستجاب ميشد، آنگاه او به سوي فرعون متمايل گشت.
هنگامي كه فرعون به دنبال موسي (عليه السلام) و يارانش رفت، فرعون به بلعم گفت:
به درگاه خدا دعا كن تا موسي و يارانش از ما دست بردارند.
بلعم سوار الاغش شد تا دنبال موسي برود، الاغش از رفتن خودداري كرد، پس به زدن او پرداخت، كه خدا الاغ را به سخن آورد و به بلعم گفت: واي بر تو چرا ميزني؟ آيا ميخواهي با تو بيايم تا پيامبر خدا و گروهي از مؤمنان را نفرين كني؟
بلعم پيوسته الاغ را زد تا آن را از پاي درآورد و اسم اعظم را زبانش افتاد.
و خداوند او را تشبيه به سگ نمود.[1][1] - سورة اعراف: آية 175
مسلمان شدن ابن مقفّع
ابن مقفع در ابتدا در كيش ماني بود و سالها با آزادي كامل با اسلام و قرآن به مبارزه پرداخته و شبهات و اشكالات زيادي در ميان مردم منتشر ساخته بود. از همين روست كه مي‌گويند او باب بُرزويه طبيب را به قصد شك انداختن در دل مردم بر كتاب «كليله و دمنه» افزود.[1]
«ابن مقفع» روزي در بغداد از كوچه‌اي مي‌گذشت، ناگهان صداي كودكي او را به خود جلب كرد كه با آواز زيبا و صداي دلنشين چنين قرآن مي‌خواند:
«أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً وَ الْجِبالَ أَوْتاداً وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً وَ جَعَلْنَا اللَّيلَ لِباساً وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً…»[2]
«آيا زمين را گاهواره و كوهها را ميخهايي قرار نداديم؟ شما را نر و ماده آفريديم و خواب را براي شما وسيله آسايش و آرامش گردانيديم و (تاريكي) شب را براي شما لباس و پوشاكي قرار داديم (تا سياهي شب همچون پرده شما را بپوشاند) و روزي براي شما وقت كار و كوشش گردانيديم…»
با شنيدن قرآن، صيحهاي زد و بيهوش شد
منصور عمّار ميگويد در مسافرت بودم كه وارد مسجدي شدم تا نماز بخوانم جوان متديني را ديدم كه مشغول نماز است، از طرز نماز خواندنش فهميدم كه با اين درگاه آشنا است.
پس از تمام شدن نماز به نزدش رفتم و گفتم: «اي جوان با قرآن چطوري؟»
گفت: بسيار دوست دارم كه بشنوم.
من هم برايش خواندم: «كَلاَّ إِنَّها لَظى نَزَّاعَةً لِلشَّوى».[1]
ترجمه: هركز نجات نمييابد، زيرا آتش دوزخ به سوي او شعلهور است تا اينكه سر و صورت و اندامش همه بسوزد.
آيه راجع به شعلهور بودن آتش جهنّم است كه گناهكاران را به سوي خود ميكشاند، جوان با شنيدن اين آيه ناگهان صيحهاي زد و بيهوش افتاد، زيرا دلش پاك بود و هنوز قساوت پيدا نكرده بود.
عمّار ميگويد: او را به هوش آوردم، به من گفت: اي مرد اگر آيه ديگري نيز راجع به عذاب جهنّم ميداني برايم بخوان، من هم اين طور خواندم: «يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ».[2]
ترجمه: اي كساني كه ايمان آورديد، خود و خانواده خويش را از آتش دوزخ دور نگهداريد، آتشي كه مردم كافر و سنگ خارا، آتش افروز آن است.
اين آياتي است كه اگر دل نمرده باشد، انسان را تكان ميدهد، آيه دوم را خواندم دوباره به زمين افتاد، نفسش قطع گرديد و كارش تمام شد؛ بستگان، دوستان و مؤمنين، براي دفن او حاضر شدند من از آنها خواهش كردم كه غسل دادن او را به من واگذارند، هنگامي كه او را برهنه كردم، روي سينهاش به قلم قدرت الهي، اين آيه نوشته شده بود:
«فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيةٍ فِي جَنَّةٍ عالِية».[3]
ترجمه: اين چنين شخصي در بهشت ابدي داراي زندگي خوشي خواهد بود؛ پس از غسل، او را به خاك سپردم، شب در عالم رؤيا او را ديدم، تاج كرامت بر سر، و جلال و شكوه فوق العادهاي داشت، از او پرسيدم: خدا با تو چگونه معامله كرد؟
گفت: خدا به من درجهاي بالاتر از شهيدان عنايت فرمود.
فرشتگان به من گفتند: شهيدان كشته شمشير كفّارند ولي تو كشته آيه قهر خدا هستي.
[1] - سورة معارج: آية 16.
[2] - سورة تحريم: آية6.
[3] - سورة حاقه: آية 21.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
