میلاد حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام)
از دانستنيهاي امام در مورد خداشناسي
تمام مسلمانان به خداپرستي اعتقاد دارند و آن را به روشني و صافي از سوي پيامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) يگانهپرستان و دعوت كنندهي به سوي خداپرستي، محمد صلي الله عليه و آله و سلم دريافت كردهاند و اين باور را از كتاب خداوند كه داراي بيان آشكار است، بدون اين كه سفسطهاي داشته باشد يا داراي پيچيدگي باشد، درك كردهاند. مسلمانان اين عقيده و آنچه در آن مربوط است را از باور به پيامبر و وحي و جهان آخرت و بهشت و دوزخ و صفات خداوند منزه به دست آوردهاند و پيوند او را با اعمال بندگان و تكليف شدگان و مخلوقات و رزق آنان و جهان خلقت غير آن درك ميكنند، كه اين يك درك قرآني است و از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دريافت شده است. و با گذشت روزگار دانشهاي فلسفي و منطقي وارد عرصه شد و بحثهاي علمي نشو و نما گرفت و نظرات و گروههاي كلامي و اعتقادي در خصوص صفات مخصوص خداوند پاك و منزه و اعمال بندگان و حالات جهان آخرت و شرح مسائل اعتقادي فراوان شد.
لذا برخي از آنها جسم بودن را به خداوند پاك و منزه نسبت دادهاند، و عدهاي ديگر گفتهاند در عالم جبر است، و برخي گفتهاند در عالم تفويض و اختيار مطلق انسان حاكم است، و گروهي عذاب قبر را انكار كردهاند، و ديگران معاد جسماني را منكر شدهاند، و عدهاي ديگر بحث صوفيگري و گوشهنشيني و كنارهگيري از دنيا را مطرح كردهاند و امامان اهلبيت عليهمالسلام و شاگردان ايشان درصدد برآمدند كه با اين انحرافات و كليه امواج گمراه كننده مبارزه كنند، به ويژه امام باقر و امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهمالسلام كه در برابر آنها ايستادگي كردند و با دليل و شاهد و روش علمي كامل آنها را رد كردند.
و زماني كه نزد امام موسي عليهالسلام عنوان ميشد كه گروهي گمان كردهاند كه خداوند بلند مرتبه، به آسمان دنيا فرود ميآيد، ايشان ميفرمود: همانا خداوند فرود نميآيد و محتاج به اين كار نيست زيرا نظرگاه او در نزديك نيست و محتاج به چيزي نيست، بلكه تمام اشيا به او محتاج و نيازمند هستند و او صاحب رحمت و فضل است، خداوندي جز او نيست، امام كلام توصيف كنندگان كه گويند خداوند فرود ميآيد: خداوند بلند مرتبه و والاتر است از اين حرف، والايي بسيار او مشهود است. اين كلام را كه ميگويد كه نقصان يا زيادي را به حق تعالي نسبت ميدهد و اين كه هر حركت كنندهاي محتاج به چيزي است كه او را حركت دهد و يا به واسطهي او حركت نمايد.
پس كسي كه به خداوند چنين گماني را برده حتماً هلاك شده است. پس توصيف خداوند از اين كه او را بر مرز و حدي نگه داريد بپرهيزيد، و اين كه او را محدود به كمي يا زيادي يا حركت دادن يا حركت يافتن، زائل شدن و طلب فرود آمدن يا برخاستن و يا نشستن كنيد دوري نمائيد زيرا خداوند بلند مرتبه از خصلتها و خصوصيات نيكويي كه براي او وصف ميكنند و خيال پردازان انديشه ميكنند والاتر است.
منبع:
زندگاني حضرت امام موسيكاظم عليهالسلام/ نويسندگان جمعي از علماي لبنان؛ ترجمه حميدرضا كفاش
اهمیت روز غدیر
روز غدیر در تاریخ اسلام از روزهای فراموشنشدنی است، آیات قرآن مجید، اخبار متواتره، جوامع حدیث از سنن و مسانید، کتابهای تفسیر، کلام، تاریخ، سیره، رجال و حتّی لغت و ادب، همه اسناد این واقعه بزرگ و اعلام رسمی ولایت و خلافت امیرالمؤمنین علیهالسّلام است که در کتابهایی، تا دهها جلد، اسناد و روایات غدیر، جمعآوری و ضبط شده است.
البته برای اولین مرتبه نبود که رسول اعظم اسلام صلّیالله علیه و آله و سلّم، علی علیهالسّلام را به خلافت و امامت نصب فرمود، بلکه در مواقف متعدد دیگر نیز این اعلام و انتصاب الهی انجام شده بود که از جمله در اوایل بعثت و هنگام نزول آیه «وَ انْذِرْ عَشیرَتَکَ الْأَقْرَبینَ» برنامه خاص این نصب اعلام شد، ولی در غدیر خم، در آن مجمع عام که نفرات آن را تا بیش از نود و صد هزار هم گفتهاند، به همگان این موضوع بسیار حساس و مهم اعلام شد .
پیام غدیر
پیام غدیر، پیام ولایت و پیام کمال دین و اعلام نظام جاودانی و جهانی اسلام و بیان بقا و استمرار نظام عصر رسالت است. محتوای این پیام، وجود حکومت جهانی و واحد اسلامی است که بدون انقطاع و کمترین فترت در همه ادوار و اعصار برقرار بوده است و بر هر مسلمانی در هر کجا باشد اگرچه به ظاهر در تابعیت نظامهای غیر شرعی محسوب شود واجب است از این نظام امامت تبعیت نماید و خود را ملزم به تابعیت آن بداند.
مسلمانان راستین در طول متجاوز از چهارده قرن در عصر امثال سلاطین بنی امیه و بنی عباس و دیگران، تابعیت این نظام را داشته و دارند و اگرچه این تابعیت با قوّه قهریه و نیروی انتظامی بر آنها تحمیل نشده خودبه خود به تعهّدی که در برابر این نظام دارند و بیعتی که از امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف در هر زمان به گردن دارند وفا دارند و از آن تبعیت مینمایند و در این عصر که شمس آسمان ولایت حضرت بقیة الله ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء در پرده غیبت قرار گرفته است از علمای عامل و فقهای عادل که نوّاب عام آن خلیفه یزدان و رهبر دوران هستند و به ظاهر عهدهدار شئون نظام امامت، نگهبان ثغور دین و دفع بدع مبدعان و شبهات ملحدان میباشند پیروی و تبعیت مینمایند.
وَ آخِرُ دَعْوانَا أنِ الحَمْدُللهِ رَبِّ العَالمینَ جَعَلَنا اللهُ تَعالی مِنَ المتَمَسِّکینَ بِولایَةِ أمِیرالمؤمِنینَ وَ الائِمَّةِ الطَّاهِرینَ مِنْ وُلْدِه سیَّما مَولانا وَ سَیِّدنا صَاحِب الزَّمانِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ.
غدیر رمز پایداری و استقامت
حقیقت این است که شیعه برای غدیر و غدیر همه چیز شیعه است. شیعه با غدیر معنا پیدا میکند و با غدیر هویّت خود را مییابد و هویّت شیعه غدیری است.
غدیر رمز پایداری و استقامت آزادمردان جهان در مقابل حکومتهای طاغوتی و مستکبرین است.
برکه جوشان غدیر است که تشنهگان حقیقت و عدالت را در طول تاریخ سیراب میکند و درخت تنومند خداپرستی، توحید، نبوّت و معاد را آبیاری مینماید.
آنکه از چشمه زلال غدیر نوشجان گرفت حیات جاودانی یافت و زندگی برایش معنا پیدا کرد و آنکه قطرهای از غدیر و برکه با برکت او نوشید به حوض کوثر نبوی اتّصال پیدا کرد که لاظمأَ بَعْدَه أبدا. غدیریان که کاسه زلال این برکه را سرکشیدند مست ولای جام علوی گشتند و هر آنچه داشتند در این راه فدا نمودند.
چیستی غدیر
سخن از غدیر، یعنی سخن از سرّ خدا و ناموس خلقت، سخن از حقیقت هستی، سخن از روح واقعی ادیان الهی و در یک کلمه، سخن از ولایت امیرالمؤمنین علیهأفضل صلواة المصلّین.
آیا میتوان غدیر را آنچنان که هست به مردم نشان داد؟ آیا میتوان حادثه بزرگ تاریخ بشریّت را به نمایش درآورد؟
غدیر روز سرنوشت برای انسانیّت و زیباترین حماسه تاریخ ادیان است، روزی که خداوند میخواهد محبوبترین آفریده خود را بعد از پیامبر اکرم صلّیالله علیه و آله و سلّم به دنیا معرّفی کند. روزی که خداوند میخواهد دلبری خود را به محبوب خود نشان دهد و به دنیا اعلام کند که من علی را برگزیدم و او را بر جهانیان امیر قرار دادم. روزی که صراط مستقیم و حبل الله المتین را به مردم نشان داد.
آری! روزی که به فرموده امام صادق علیهالسلام:
«هُوَ عِیدُ اللهِ الْأَکْبَرُ وَ مَا بَعَثَ اللهُ نَبِیّاً إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ وَ اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُود»
روزی که هشتمین پیشوای شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا علیهالسّلام میفرماید:
«إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْض»
روزی که خداوند به جبرئیل امین فرمان میدهد تختی را به عنوان تخت کرامت الهی در مقابل بیت المعمور نصب کند و بر آن بالا رود و ملائکه از آسمانها بر گرد او جمع شوند و مدح و ثنای رسول اکرم را بگویند و بر شیعیان امیرالمؤمنین و دوستان ایشان طلب آمرزش نمایند؛ و همچنین در جای دیگر امام هشتم علیهالسّلام درباره غدیر چنین میفرماید:
«هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ فِی وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَان»
غدیر روز لبخند زدن در چهره مردم با ایمان است. غدیر روز جشن واقعی مسلمانان است. غدیر روز شادی و نشاط شیعیان است.
وظیفه مسلمانان نسبت به غدیر
وظیفه همه مسلمانان این است که به هر وسیلهای که میتوانند این خاطره مهم را با شکوه تمام زنده نگه دارند و آن را به نسلهای بعد از خود انتقال دهند که پیامبر اکرم صلّیالله علیه و آله و سلّم فرمودند:
«فَلْیُبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الْوَالِدُ الْوَلَدَ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَة»
باید حاضرین در روز غدیر، پیام غدیر را به غائبان و پدران به فرزندان خود تا روز قیامت برسانند.
آری! این بزرگترین وظیفه دوستداران امیرالمؤمنین علیهالسّلام میباشد.
نمیشود کسی اظهار دوستی و تشیّع کند، اما از غدیر و پیام آن خبر نداشته باشد و در رساندن این پیام احساس مسئولیت نکند.
ولایت، شرط قبولی اعمال
اگر کسی یک دنیا عمر داشته باشد و تمام اعمال صالحه را انجام دهد و به همه پیامبران هم عشق بورزد ولی از ولایت امیرالمؤمنین علیهالسّلام محروم باشد در روز قیامت از هیچیک از اعمال بهرهای نمیبرد، چرا که شرط قبولی اعمال و عبادات، قبول ولایت امیرالمؤمنین و ائمه طاهرین علیهمالسّلام است و سعادت دنیا و آخرت به واسطه اینهاست و اگر جامعهای بخواهد سعادتمند باشد، راهش تمسّک به ولایت امیرالمؤمنین علیهالسّلام است.
اعتراف همگان به فضائل علی علیهالسّلام
تمام شیعه و سنّی و دوست و دشمن به فضائل و مناقب، عدالتخواهی، عبادت، زهد، تقوا و پرهیزگاری حضرت علی علیهالسّلام اعتراف دارند.
ما که رهبر و امامی همچون امیرالمؤمنین علی علیهالسّلام باید انتصاب به چنین شخصیّتی را افتخار بدانیم و قدر این نعمت عظیم را بدانیم. باید شیعه واقعی باشیم و در عمل نشان بدهیم که پیرو امیرالمؤمنین علیهالسّلام هستیم
منبع:
پیام غدیر
صافی، لطف الله
پاداش زيارت امام هادي عليه السلام
1. ثواب حج و عمره
«ابي علي حرّاني» مي گويد: به امام صادق عليه السلام عرض کردم: پاداش زيارت قبر امام حسين عليه السلام چيست؟ فرمود: «مَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ صَلَّى عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ أَوْ أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ كَتَبَ اللَّهُ [كُتِبَتْ ] لَهُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ كَذَلِكَ لِكُلِّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ مُفْتَرَضٍ طَاعَتُهُ، قَالَ وَ كَذَلِكَ لِكُلِّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ مُفْتَرَضٍ طَاعَتُهُ ؛4 کسي که نزد او آيد، و [قبر] او را زيارت کند و نزد او دو رکعت يا چهار رکعت نماز گزارد، خداوند پاداش يک حج و عمره برايش مي نويسد. [راوي مي گويد] عرض کردم: آيا چنين پاداشي براي زيارت تمامي امامان واجب الطاع? مترتب است؟ فرمود: [بلي] چنين است که زيارت هر امام واجب الطاع? چنين پاداشي دارد.»
2. استجابت دعا
شخصي به نام «منصور» از عموي پدرش نقل مي کند که: به امام هادي عليه السلام عرض کرد: «عَلِّمني يا سيّدي دُعاءً اَتَقَرَّبُ اِلَي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ فَقَالَ هَذَا دُعَاءٌ کَثيراً مَا أدعوُ بِهِ وَ قَد سَأَلتُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ اَن لا يُخيِّبُ مَن دَعا بِهِ في مَشهدي بعدي وَ هُوَ يا عُدَّتي عِندَ العُدَدِ وَ يا رَجائي…؛5 مولاي من! دعايي به من بياموز که با آن به خداي عزيز و جليل تقرّب جويم! حضرت عليه السلام فرمود: اين دعايي است که زياد آن را مي خوانم و از خداوند عزوجل خواسته ام که هر کس با اين الفاظ، در کنار بارگاه من دعا کند، نااميد برنگردد و دعا اين است: «يا عُدَّتي عِندَ العُدَدِ وَ يا رَجائي…»
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره152.
عید قربان : بزرگ ترین روز حج
عید قربان بزرگ ترین روز حج محسوب می شود؛ چنان كه از امام صادق(علیه السلام) نقل است كه در جواب معاویه بن عمار كه از ایشان درباره «یَوْمَ الْحَجِّ اْلأَكبَرِ» پرسیدند، فرموند: «آن، روز عیدِ قربان است.» از آن جهت می توان گفت عید قربان تجلی توحید بوده و نمادی از تجلی انسجام اسلامی در ایام حج است.
قربان؛ عید همه مسلمین
عید قربان یكی از اعیاد مهم مسلمین است كه برخلاف بسیاری از اعیاد، مورد اختلاف نیست؛ چراكه همه فرق مسلمین این روز را عید محسوب می كنند؛ لذا در دعای مخصوص قنوت نماز عید می خوانیم: «اللهم انی اسألك بحق هذا الیوم الذی جعلته للمسلمین عیدا و لمحمد صلی الله علیه و آله ذخرا و شرفا و كرامة و مزیدا…؛ بارالها! به حق این روزی كه آن را برای مسلمانان عید و برای محمد(صلی الله علیه واله) ذخیره و شرافت و كرامت و فضیلت قراردادی…» و بدین گونه عید را فقط مخصوص مؤمنین ندانسته، همه مسلمین را در آن سهیم می دانیم و اعتقاد داریم این گردهمایی عظیم رهیافتی برای رسیدن به اعتصام به حبل الله است كه یكی از مهم ترین دستورات اجتماعی اسلام است.
بنا بر این با توجه به مباحث مطرح شده، مناسك حج كه در اوج عظمت آن عید قربان قرار دارد، علاوه بر رسیدن به توحید عاملی است مؤثر برای نیل به انسجام و همبستگی هر چه بیشتر مسلمانان. لذا بزرگان دینی ما به این مسأله بارها تأكید كرده اند كه بهترین عمل در این روز برائت از مشركین و شیاطین حقیقی عالم است و این مهم میسر نمی شود مگر با انسجام و همدلی تمامی مسلمین با هر فكر و عقیده و مسلكی كه باشند.
قربانی، نماد وارستگی و مساوات
حجاج در ادامه اعمال روز عید با كوله باری از عقیده و جهاد، رو به سنّت قربانی می آورند و آن را به پیشگاه پروردگار هدیه می كنند و به دستور الهی جامه عمل می پوشانند كه فرمود: «فـَمَنْ تَمَتَّعَ بِالعُمْرة اِلَی الحَجِّ فـََمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ.»
آن كسی كه به قربانگاه می رود و گوسفندی را ذبح می كند، در حقیقت با حركتی نمادین عزم از میان بردن هوس ها و وابستگی هایش را می كند و آماده ایثار و فداكاری می شود. این عمل را از آن جهت كه عبادت و وسیله تقرّب به خداست، قربان گویند. چنان كه امام سجاد(علیه السلام) ضمن پرسشی از شبلی پرسیدند: «آیا به هنگام سربریدن قربانی، نیت كردی كه با تمسك به حقیقت تقوی و ورع حلقوم طمع را قطع كنی … »
بخشش و قربانی و تقسیم آن در میان مردم بویژه تنگ دستان به معنای دستگیری و تعاون است. وقتی حاجی در روز عید به شكرانه انجام مناسك حج، موظف می شود تا حیوانی سالم و كامل را بكشد و گوشت آن را به نیازمندان بدهد، این عمل خود عامل نزدیك شدن به خدا می گردد و انسان را مشمول عنایت الهی می سازد و هم بر حسب مصرف، عامل ایجاد محبّت بین انسان و افراد جامعه می شود. این گونه است كه بین مسلمانان رابطه ای صمیمی به وجود می آید كه خود یكی از عوامل و زمینه های انسجام است و بدین صورت تعاون و همبستگی اجتماعی در اعمال خیر و نیكوكاری در میان مردمان افزایش می یابد. از طرف دیگر، اگر تقسیم قربانی صحیح انجام گیرد، میلیون ها گرسنه سیر می شوند و بدینوسیله بین غنی و فقیر، ارتباط برقرار می گردد. این همان انسجام و همدلی مورد توجه شارع است.
از دیگر نمادهای قربانی «مساوات » است؛ به طوری كه تقسیم گوشت قربانی به سه قسمت و استفاده شخص حاجی از آن شاهد گویایی بر این مساوات است. و در این صورت یكی از مصادیق تفرقه (امتیازاتی كه انسان برای خود قائل شده است) از بین می رود و همه به این قول پیامبر اعظم(صلی الله علیه واله) رجوع می كنند كه درخطبه حجةالوداع فرمود: «مردم! پروردگار همه شما یكی است و پدر همه شما یكی است؛ همه از آدم هستید و آدم از خاك است؛ عرب را بر عجم فضیلتی نیست، مگر به تقوا.» این عمل در حجّ، عدالت اجتماعی اسلام را منعكس می كند و خود عاملی است بر انسجام و اتحاد بین همه مسلمین جهان.
______________
منبع:tebyan.net