چهار ذکری که به فرمودهی امام صادق علیه السلام پناهگاه است
صوت حجت السلام عالی - تعجّب امام صادق علیه السّلام از چهارچیز
تعجب امام صادق علیه السّلام از چهارچیز:
امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمیبرد؟
در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر « حَسْبُنَا اَللّٰهُ وَ نِعْمَ اَلْوَکِیلُ » پناه نمیبرد؛
زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکر یادشده فرمود: پس (آنکسانیکه به عزم جهاد خارج گشتند و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زائد بر آن (سود در تجارت) بازگشتند و هیچگونه بدی به آنان نرسید.
و در شگفتم برای کسیکه اندوهگین است، چگونه به ذکر « لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ سُبْحٰانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ اَلظّٰالِمِینَ» پناه نمیبرد؛
زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکر فوق فرمود: پس ما (یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده) از اندوه نجات دادیم و همینگونه مؤمنین را نجات میبخشیم .
و در شگفتم برای کسیکه مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر « وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اَللّٰهِ إِنَّ اَللّٰهَ بَصِیرٌ بِالْعِبٰادِ» پناه نمیبرد؛
زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکر فوق فرمود: پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یادشده) از شرّ و مکر فرعونیان مصون داشت .
و در شگفتم برای کسیکه طالب دنیا و زیباییهای دنیاست، چگونه به ذکر « مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ لاٰ قُوَّةَ إِلاّٰ بِاللّٰهِ » پناه نمیبرد؛
زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل بعد از ذکر یادشده (از زبان مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که از آن نعمتها بهرهمند بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود میدانی، پس امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.
به فرمودهی امام صادق علیه السلام این چهار ذکر را بگو:
برای غلبه بر ترس:
« حَسْبُنَا اَللّٰهُ وَ نِعْمَ اَلْوَکِیلُ »
برای غلبه بر اندوه:
« لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ سُبْحٰانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ اَلظّٰالِمِینَ»
برای غلبه بر مکر و حیلهی دیگران:
« وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اَللّٰهِ إِنَّ اَللّٰهَ بَصِیرٌ بِالْعِبٰادِ»
برای طلب دنیا و زیباییهای آن:
« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ لاٰ قُوَّةَ إِلاّٰ بِاللّٰهِ »
پ.ن
۱. بیانات امام خامنهای - ۲۴ فروردین ۱۳۹۳
۲. من لا یحضرهالفقیه، ج۴، ص۳۹۲ و الأمالی (للصدوق) ، ترجمه کمره ای، ج ۱ ، ص ۶.
منبع: سایت حوزه