عرشيان و روز غدير
احمد بن محمد بن ابينصر بزنطي [از بزرگان اصحاب ائمه علیهم السلام ] ميگويد:
در منزل امام هشتم علي بن موسي الرضا علیهما السلام نشسته بودم، جمع بسياري نيز در منزل حضرت گرد آمده بودند که گفتگو در باره روز غدير آغاز شد؛ بعضي از افراد وجود روز غدير را در صدر اسلام منکر شدند و بعضي آن را از شعائر اسلامي ميدانستند. در اين هنگام، علي بن موسي الرضا علیهما السلام فرمود: پدرم از جدم «جعفر بن محمد» چنين نقل ميکرد:
آسمانيان روز غدير را بهتر از زمينيان مي شناسند، خداوند در بهشت برين ساختمان بزرگي را به خود اختصاص داده است؛ اين ساختمان از آجرهاي نقره و طلا ساخته شده، در آن صد هزار گنبد از ياقوت سرخ و صد هزار گنبد از ياقوت سبز وجود دارد، خاک و گلهاي به کار گرفته شده در اين قصر از مشک و عنبر است، در آن چهار جوي (يا رودخانه) به چشم ميخورد که در هر يک از آنها خمر و آب زلال و شير و عسل جريان دارد; در اطراف اين جويبارها درختان انبوهي از ميوه هاي مختلف روييده، بر روي آنها پرندگاني پرواز ميکنند که بدنشان از لؤلؤ و پرهايشان از ياقوت است؛ آنها با پرواز خويش صداهاي دلنوازي ايجاد ميکنند.
روز غدير در اين قصر بزرگ باز ميشود؛ فرشتگان و اهل آسمانها تسبيح گويان به قصر داخل ميشوند؛ آن پرندگان به پرواز درآمده در جويبارها خود را مرطوب ميسازند و سپس به آن مشک و عنبر آغشته کرده، و عطرش را در فضاي ملکوتي قصر منتشر ميسازند؛ فرشتگان الهي به نام فاطمه زهرا سلام الله علیها به يکديگر هديه ميدهند؛ چون پايان روز غدير فرا ميرسد، به فرشتگان گفته ميشود به جايگاههاي خويش برگرديد شما تا سال آينده، مثل چنين روزي، از اشتباه و لغزش در امان هستيد و بدانيد همه اين موهبت ها به خاطر عظمت پيامبر ما محمد و وصي او علي بن ابيطالب - عليهما السلام - است.
پی نوشت :
[1]. تهذيب الاحکام، ج6، ص 24، ح9، باب19; بحارالانوار، ج 94، ص9 - 18.
برگرفته از : غدیر در سیره اهل بیت علیهم السلام
به قلم : احمد زمانی