قرآن برای جاهلیت قلمرو زمانی و مکانی قائل نیست

با مطالعه قرآن کریم در می یابیم جاهلیت در زمان و مکانی خاص محدود نمی باشد، هر منش غیر عقلی منجر به جاهلیت خواهد شد.

مساله «جاهلیت» در آیات متعددی از قرآن به آن اشاره شده است، اما چهار آیه در قرآن به طور خاص واژه جاهلیت در آن بکار رفته است.

 در آیاتی که به صورت خاص به موضوع جاهلیت می پردازد به تمام ابعاد انسانی چون اعتقادی، تشریعات، رفتای های خارجی و فتارهای فردی انسان اشاره دارد و جاهلیت را در زمان و مکانی خاص محدود نکرده و هر منش غیر عقلی را جاهلیت می نامد.

 در آیه 154 سوره آل عمران  «وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ» نشان می دهد هر گمان و باور غیر حق به خداوند یک عمل جاهلی می باشد.

 دومین آیه مربوط به مساله جاهلیت آیه 50 سوره مائده میباشد: با تتبع در آیه «أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ» در می یابیم جاهلیت نه تنها در عرصه اعتقادات بلکه در عرصه تشریعات نیز قابل بررسی می باشد، قرآن کریم اظهار می دارد که جامعه ای که در تدوین احکام و قوانین خود به سمت قوانین غیر عقلی و غیر الهی میل پیدا کند یک جامعه جاهلی خواهد بود.

در بُعد رفتارهای اجتماعی اگر انسان برای شخصیت انسانی خود ارزش قائل نشود و خود را مورد تکریم قرار نداده و جان شریف خود را به عنوان یک ابزار و وسلیه لذت و درآمد افراد بیگانه قرار دهد یک عمل جاهلی بود و آیات 32 و 33 سوره احزاب که بانوان را از تبرج و خودآرایی برای بیگانگان منع می نماید شاهد بر مدعی ما می باشد.

 عرصه اخلاقیات درونی نیز از گزند مساله جاهلیت در امان نیست : آیه 26 سوره فتح «إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ» اشاره به یک نوع خشم بی جا نسبت به مسائل پیرامون بشر دارد که اگر این خشم کنترل نشود یک عمل جاهلی و اگر در جای خود و به روش درست از آن استفاده شود از آن به عنوان غیرت نام برده می شود.

منبع: «پیامبر رحمت، الگوی جهانی»محمدرضا جباری