برخی ممکن است سؤال :کنند چه ضرورتی دارد که کودک امام باشد در حالی که مورد شک و تردید عده ای قرار میگیرد؟

پاسخ ممکن است عواملی چند در این انتخاب مؤثر باشد

1 - امتحان مردم؛ زیرا با اثبات امامت طفل از راه معجزه و جهات ،دیگر انسان مورد امتحان قرار میگیرد که چگونه در برابر حق تسلیم ،گردد همان گونه که حضرت عبدالعظیم حسنی مورد امتحان قرار گرفت.

2- برای اثبات اینکه امامت این شخص از جانب خداوند است زیرا اگر امامان تنها در بزرگسالی به مقام امامت نایل می شدند ممکن بود کسانی گمان کنند که مقامات و کمالات آنان همگی اکتسابی است ولی در طفل صغیر هیچ گاه این گمان برده نمیشود و اگر طفلی فضایلی در حد امامت داشت شکی نیست که از جانب خداوند است.

3- برای اثبات اینکه مقام و منزلت بر اساس لیاقت است نه بزرگی سن چنان که در جریان فرماندهی اسامة بن زید چنین بود در حالی که عده ای از صحابه بر عزل او اصرار داشتند پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به جهت لیاقت ،وی اصرار بر فرماندهی او داشت.

4 - از آنجا که تا امام رضا (علیه السلام) امامان را یکی پس از دیگری به شهادت می رساندند سنت الهی بر این قرار گرفت که از امام جواد (علیه السلام) امامت در سنین پایین قرار گیرد تا اینکه حاکمان جور و ظلم امامت آنان را باور نکرده و آنها را نکشند تا اینکه نوبت به امام زمان (علیه السلام) رسید و از آنجائی که دشمنان اهل بیت متوجه شده و به این امر واقف شدند که امامت در سنین کودکی نیز ممکن است لذا قصد داشتند تا حضرت مهدی (علیه السلام) را از همان ابتدای ولادت به قتل برسانند لذا خواست خداوند بر این تعلق گرفت که او را از هنگام ولادت در پشت پرده غیبت نگه دارد.

منبع : پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام/ علی اصغر رضوانی

اگر چه در برخی از احادیثی که از جانب رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و اهل بیت او درباره خروج مهدی (علیه السلام) وارد شده تصریح شده که او قطعاً فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) امام یازدهم است ولی برخی هنگامی که ظلم و تجاوز را زیاد میدیدند و از طرفی همۀ اهل بیت را هدایت شده و هادی میدانستند گاهی به امید اینکه یکی از اهل بیت مهدی امت است به سراغ او می آمدند و ادعای مهدویت در حق او میکردند و جماعتی را نیز به دنبال خود میکشیدند این افراد غالباً از انسانهای ساده اندیش و جاهل بودند و در برخی از موارد مسألۀ سیاسی نیز در این ادعا دخالت داشته است

2 - کسانی که چنین ادعایی داشته اند هرگز دوام نیاورده و بعد از مدت کوتاهی به جرگه عموم شیعیان پیوسته و یا منقرض شده اند.

3- میزان در عقیده یک ،مذهب نظر غالب افراد و علمای آن مذهب است و میدانیم که عقیدۀ به مهدویت حضرت مهدی (علیه السلام) فرزند امام عسکری (علیه السلام) عقیده قریب به اتفاق شیعیان به حساب میآید

4 - در برخی از موارد که گروهی قائل به مهدویت غیر از حضرت مهدی (علیه السلام) شدند به جهت شبهه ای بوده که برای آنها پدید آمده است زیرا موقعیت آن عصر چنین حیرت و تردیدی را اقتضا داشته است گرچه این حیرت نیز بعد از مدت کوتاهی بر طرف گشت.

منبع:پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام / علی  اصغر رضوانی

عقیدهٔ به مهدویت از عقایدی است که مسلمانان با اختلافات مذهبی که دارند بر آن اتفاق دارند و هرگز به مذهب خاصی اختصاص ندارد زیرا جمیع شیعه امامیه ،زیدیه مالکی،ها حنفیها شافعی،ها حنبلیها و وهابیان بر این مسأله اتفاق نظر دارند که شخصی از عترت پیامبر اکرم صلى الله عليه وسلم قیام کرده و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد آن گونه که پر از ظلم و جور شده باشد.

جماعتی از علمای اهل سنت تصریح کرده اند که این عقیده مورد اتفاق مسلمین است و حتی برخی از فقهای اهل سنت به وجوب قتل منکر آن فتوا داده اند.

شهید صدر رحمه الله میفرماید به راستی اعتقاد به حضرت مهدی (علیه السلام) به عنوان پیشوای منتظر برای تغییر جهان به جهانی بهتر در احادیث پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به طور عموم و در روایات اهل بیت علیهم السلام به طور خصوص آمده است و به حدی به این مسئله تأکید شده که جای هیچ شکی را برای انسان باقی نمیگذارد. 

شیخ عبدالمحسن بن حمد العباد میگوید: «همانا کثرت احادیث مهدی (علیه السلام) و تعدد طرق آنها و اثبات آنها در کتابهای اهل سنت به حدی است که بسیار دشوار به نظر میرسد که بتوانیم بگوییم حقیقتی ندارند مگر اینکه کسی جاهل بوده یا اهل جدل ،باشد یا دقت در سندهای آنها نکرده باشد و بر کلام بزرگان اهل علم واقف نباشد…..

شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز میگوید: «پس امر مهدی (علیه السلام) معلوم و احادیث در آن مستفیض بلکه متواتر و تقویت کننده یکدیگرند و جماعتی از اهل علم ادعای تواتر آنها را نموده اند…» 

منبع:پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (علیه السلام) /تالیف علی اصغر رضوانی

ایمان به ظهور منجی بشریت از وضع موجود و اقامه عدل و داد فطری بشر است و لذا این عقیده در هر ملت و دینی وجود دارد.

محمد امین زین الدین میگوید شکی نیست که اعتقاد به اصلاح جامعه از وضعیت موجود از ابتدای تاریخ بشر در ذهن مردم وجود داشته است و از عقاید اختصاصی دین اسلام نیست زیرا در بین ادیان آسمانی قبل از ظهور اسلام مشاهده میکنیم که همگی خبر از وقوع این حقیقت داده اند و حتی صفات مصلح و راهکارهای اصلاحی او را نیز بیان کرده اند گرچه نام او را مهدی و دعوت اصلاحی او را به نام مهدویت نگذاشته اند. این عقیده و فکر حتی به ادیان دیگر از قبیل زردشتی و بر همنی و… نیز سرایت کرده است. 

در بین ادیان آسمانی و آیین های شبه دینی و ملتها، می توان از اینها نام برد:

1 - یهود به بازگشت عزیر یا منحاس بن عازر بن هارون اعتقاد دارد.

2 - مسیحیت با ایمان به بازگشت عیسی (علیه السلام)

3- زردشت با ایمان به بازگشت بهرام شاه

4- هندوها با ایمان به بازگشت فیشنوا

5- مجوس با ایمان به بازگشت او شیدر

-6 بوداییها در انتظار ظهور بودا

منبع:پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (علیه السلام) /تالیف علی اصغر رضوانی

ورود مسلم به کوفه مقدمه قیام عاشورا و طلوع و درخشش یک مکتب است؛ مسلم میزان و معیار بود و در کوفه وقایعی را رقم زد که در تاریخ اسلام همواره تار و پود حوادث و انقلابها است.

 

به عنوان سفیر امام راهی کوفه می شود در حالی که پیامی از امام خود به مردم کوفه دارد: امام در راه کوفه است، ای مردم کوفه به یاری امام زمان خود بشتابید. اما کوفیان نه تنها امام خود را یاری نکردند بلکه سفیر او را نیز ناجوانمردانه به دست دشمن سپردند تا او را به وحشیانه ترین شکل ممکن به شهادت رساند.

    🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 

علت انتخاب مسلم بن عقیل به عنوان سفیر خاص امام حسین (علیه السلام) چه بود؟

 مسلم بن عقیل دارای ویژگیهایی بود که امام حسین (علیه السلام) او را به نیابت از طرف خود به کوفه فرستاد؛ او از تبار پاک بنی‌هاشم و نواده حضرت ابوطالب عموی پیامبر‌((صلی الله علیه و آله وسلم)) است، ابو طالبی که تا آخرین ساعات حیات خود دست از حمایت پیامبر برنداشت و دعوت پیامبر را اجابت کرد، مسلم از چنین نسلی است؛ او از خاندانی پاک، شجاع و با فضیلت برخاست و زیر نظر عموی گرامی‌اش، علی علیه‌السلام، و پسر عموهای خود امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام پرورش یافت و از علم، تقوی و دیگر فضائل آن بزرگواران بهره‌مند گردید و افتخار دامادی امیر المومنین‌(علیه السلام) را داشت و سال‌ها در کنار امام حسن  و امام حسین علیهما السلام به ایشان اقتدا کرده بود با اینکه در آن زمان بسیاری از افراد این بصیرت را نداشتند.

 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 

ویژگی دیگر مسلم بصیرت و شناخت او از امام بود بسیاری از بنی‌هاشم با امام به کربلا نیامدند ، البته امام تکلیف نکرده بودند، ولی او خود همراه امام آمد و این مسئله ناشی از بصیرت و معرفت بالای مسلم است.

ادامه »