اهمیت نصیحت:

امام جواد[ ع] می فرماید:المومن یحتاج الی توفیق من الله , و واعظ من نفسه , و قبول ممن ینصحه .، مومن , به توفیق الهی و پند دهنده درونی , و پذیرش انتقاد و نصحیت ناصحان نیازمنداست . [1]

[1] الحیاه ج1 ص 174.

برترین اعمال:

امام جواد، علیه السلام: «برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است .» [1]

[1] کمال الدین، ص377

مجازات بی حجابی :

حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) از امام جواد(ع) از پدرانش نقل می کند: که امیرالمؤمنین (ع) فرمود: من و فاطمه به محضر رسول خدا وارد شدیم . آن حضرت را در حال گریه شدید یافتیم . عرض کردم پدر و مادرم فدایت باد چه چیزی شما را گریان کرده است؟ پیامبر خدا (ص) فرمود: در شبی که به معراج رفتم زنانی از امتم را در عذابی سخت دیدم . عذاب سختی که بر آن گریه کردم سپس از حالات آنان یاد فرمود .

فاطمه (س) گفت: ای حبیب من و ای روشنایی چشمم مرا از عمل آنان - که موجب این عذاب سخت گردیده ، خبر ده .

رسول خدا (ص) فرمود:

و اما المعلقة بشعرها فانها لاتغطی شعرها من الرجال . . . و اما التی تاکل لحم جسدها فانها کانت تزین بدنها للناس .

اما زنی که به مویش آویزان شده است زنی است که مویش را از مردان نامحرم نمی پوشاند . . . و اما آن که گوشت بدن خود را می خورد زنی است که بدن خود را برای مردم - نامحرم - آرایش می کند . . . [1]

[1] وسایل الشیعه، ج 14، ص 156

اهمیت فقاهت دینی:

امام جواد(ع) فرموده است: التفقه ثمن لکل غال و سلم الی کل عال.

آگاهی دینی بهای هر (کالای) گرانقدر و نردبان (ترقی) برای جایگاههای بلندپایه است.

زمان ظهور:

امام جواد(ع): «هنگام ظهور حضرت، ندایی می آید که: ای ولی خدا! قیام کن و دشمنان خدا را به قتل برسان» [1]

ادله امامت در کودکی:

در روایتی از یکی از یاران امام جواد(ع) بنام علی بن اسباط می خوانیم: که او می گوید خدمت حضرت رسیدم در حالی که سن امام کم بود، درست به قامت او خیره شدم تا به ذهن خویش بسپارم و به هنگامی که به مصر باز می گردم کم و کیف مطلب را برای دوستان امام نقل کنم. درست در همین هنگام که در چنین فکری بودم آنحضرت نشست (گوئی تمام فکر مرا خوانده بود) روبه سوی من کرد و گفت: ای علی بن اسباط! خداوند کاری را که در مسئله امامت کرده همانند کاری است که در نبوت کرده است گاه می فرماید و آتیناه الحکم صبیا ما در کودکی فرمان نبوت به او دادیم و گاه می فرماید…، بنابراین همانگونه که ممکن است خداوند حکمت را به انسانی در کودکی بدهد، قدرت اوست که آن را در چهل سالگی بدهد. [2]

[1] مکیال المکارم، سید محمدتقی موسوی اصفهانی، قم: ایران نگین، 1381، ج 2، ص 37.

[2] اصول کافی، ج 1، ص 384 به سایر مصادر حدیث بنگرید، موسوعة الامام الجواد(ع)، ج 1، ص 208 209.