سوره انسان در مدینه نازل شده است و دارای 31 آیه می باشد.

سوره انسان
سوره انسان در مدینه نازل شده است و دارای 31 آیه می باشد.برای این سوره نام‌های متعددی است که مشهورترین آنها «ا نسان» ، «دهر» و  «هل اتی» است که هرکدام از آنها از یکی از کلمات ابتدای سوره گرفته شده‌است.
محتوای این سوره به پنج موضوع تقسیم می شود :

آفرینش انسان از نطفه و سپس هدایت و آزادی اراده او

سخن از پاداش ابرار و نیکان  که شان نزول خاصی درمورد اهل بیت دارد

دلائل استحقاق این پاداش‌ها

اهمیت قرآن، و طریق اجرای احکام آن

حاکمیت مشیت الهی (در عین مختار بودن انسان)

چرا سوره «انسان» در وصف اهل بیت(علیهم السلام) نازل شده است؟
- سوره انسان هفتاد و ششمین سوره قرآن کریم است که در جزء 29 قرار دارد، این سوره نامهای دیگری نیز دارد که مشهورترین آنها«دهر» و «هل اتی» است. نزول این سوره در حقیقت نمادی از شکوه انسان را به نمایش می گذارد و به اعتقاد راسخ تمامی علما و مفسران شیعه و بیشتر علما و مفسران اهل سنت سوره هل اتی ـ یا همان سوره‏ مبارکه انسان ـ در شأن علی(علیه السلام) و اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است. انفاق، ایثار، سخاوت و جود امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) زبانزد خاص و عام و حتی دشمنان آن بزرگواران است و برخی آیات قرآن کریم مانند آیه‏ ولایت(آیه 55 سوره مائده) و نیز سوره مبارکه‏ انسان ـ گواه انفاق، ایثار، جود و سخاوت علی بن ابیطالب (علیه السلام) و خانواده بزرگوار ایشان است.

شأن نزول این سوره ارزشمند چه بود و چرا در «هل اتی» اهل بیت عصمت و طهارت(علیه السلام) مخاطب قرار گرفتند؟
- در اقوال صریح تاریخ اسلام ذکر شده که امام حسن و امام حسین ـ علیهما السلام ـ در کودکی بیمار شدند. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) همراه دو نفر از اصحاب خویش از آنها عیادت کردند. یکی از اصحاب به حضرت علی(علیه السلام) عرض کرد: چه خوب بود برای شفای دو فرزندت نذری برای خدا می‏ کردید، در این شرایط مولای متقیان فرمودند:” نذر می‌کنم اگر خوب شدند سه روز را روزه بگیرم، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) نیز چنین فرمودند و جالب اینکه حسنین(علیهمالسلام) نیز فرمودند: ما نیز سه روز روزه می گیریم. فضه- کنیز آنان- نیز همین نذر را کرد.” مدتی گذشت دو سید و سرور جوانان بهشت شفا یافتند و همه به نذر خود وفا کردند و روزه گرفتند، اما برای افطار چیزی در خانه نبود، لذا علی(علیه السلام) مقداری پول تهیه کردند و آرد خریدند تا همسرشان حضرت زهرای مرضیه(سلام الله علیها) نان تهیه کنند. علی (علیه السلام) نماز مغرب را با پیامبر خدا ادا کردند و به منزل آمدند. سفره را پهن کردند و هر پنج نفر سر سفره نشستند. هنگامی که امیرالمومنین علی(علیه السلام) اولین تکه را برداشت، مسکینی در خانه را زد و گفت:” السلام علیکم یا اهل بیت محمد(صلی الله علیه وآله و سلم)! من مسلمان مسکینی هستم. از آنچه می‌خورید به من بخورانید. خداوند از نعمت‌های بهشت به شما بدهد!” همه اهل خانه هر پنج قرص نان را به مسکین دادند، شب را گرسنه خوابیدند و چیزی جز آب نخوردند.

فردای آن روز را نیز روزه گرفتند. فاطمه(سلام الله علیها) یک سوم دیگر از آرد را نان تهیه کردند و پس از نماز مغرب، همین که سر سفره نشستند، یتیمی به در خانه آمد و گفت:” السلام علیکم یا اهل بیت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)! من یتیمی مسلمان هستم. از آنچه می‌خورید به من نیز بدهید. خداوند شما را از نعمت های بهشتی اطعام کند.” همه اهل خانه، باز هم آن شب را گرسنه سپری کردند و چیزی جز آب نخوردند. فردای آن روز نیز همین اتفاق تکرار شد و این بار اسیری از مشرکان به در خانه آمد و گفت:” السلام علیکم یا اهل بیت محمد! ما را اسیر می کنید و به بند می کشید، اما به ما غذا نمی‌دهید؟” آن شب نیز همه نانهای خود را به اسیر دادند و با آب افطار کردند و گرسنه خوابیدند. فردای آن روز رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) دو نور دیده خودشان امام حسن و امام حسین(علیهمالسلام) را دیدند که از شدت گرسنگی می لرزیدند. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با دیدن آنان فرمودند: «ای اباالحسن! حالت شما مرا سخت ناراحت می‏کند. نزد دخترم فاطمه برویم.» نزد فاطمه(سلام الله علیها) رفتند و دیدند ایشان در محراب خود، از گرسنگی دچار ضعف شدیدی شده و چشمانش گود افتاده است. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) دخترشان را در آغوش گرفتند و فرمودند: «به خدا پناه می‌برم. شما سه روز است که گرسنه‌اید!» در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: «ای محمد! آنچه را خداوند برای تو در باره اهل بیت مهیا ساخته است، بگیر. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)فرمود: چیست؟ : «هل اتی علی الانسان حینٌ من الدّهر» تا آنجا که می فرماید: «لا نرید منکم جزاءً و لا شکوراً».

سوره «انسان» ما را برای رسیدن به راه رستگاری به چه نکاتی رهنمون می‌کند؟
-این سوره به پنج نکته ارزشمند برای رسیدن انسان به تعالی روحی و رستگاری ابدی اشاره دارد، آفرینش انسان، خلقت او از نطفه و سپس هدایت و آزادی اراده او، جایی هم سخن از پاداش ابرار و نیکان در دنیا و آخرت به میان آورده که شأن نزول آن درمورد اهل بیت(علیهم السلام) است. در ادامه به دلایل استحقاق این پاداشها و حاکمیت مشیت الهی در عین دارای اختیار بودن انسان تاکید دارد. بنابراین توجه ویژه به این نکات ارزشمند ما را به سرمنزل حقیقی الهی شدن رهنمون می‌سازد، همان مسیری که خانواده مطهر مولای متقیان(علیه السلام) با سخاوت و انفاق عاشقانه در راه خدا طی کردند و امروز به عنوان الگو برای ما به یادگار مانده است.

برای تبیین ارزشهای فکری، اعتقادی و سیره زندگی حضرت علی(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) به عنوان دو زوج الهی و آسمانی، چه نکاتی را باید مورد توجه قرار دهیم؟
- به نکته مهم و ارزشمندی اشاره کردید، زیرا در زندگی مشترک حضرت زهرا(سلام الله علیها) و امیرالمومنین علی(علیه السلام) شاهد دورنمایی کامل از زندگی توأم با مودت، رحمت و آرامش روحانی هستیم. آرامشی که هیچ بویی از ریا و خودنمایی ندارد و جز رضای خدا در این زندگی نگاه دیگری دیده نمی‌شود. زندگی این دو بزرگوار الگوی ویژه برای همه ماست تا در مسیر پر تلاطم زندگی از آن بهره بگیریم و خانواده خود را بر مدار خداشناسی و دوستی اهل بیت(علیهم السلام) استوار کنیم. اخلاق محوری، مهمترین رکن زندگی این دو گوهر آسمانی است، ما هم اگر به این الگوی زیبا توجه کنیم بی گمان زندگی متعالی خواهیم داشت

منبع:

Gasam.ir

روايت شده است كه ظهور حضرت مهدي (عجل الله تعالی) با حوادث كربلا رابطه خاصي پيدا كرده كه از آن جمله است

1 ـ در تمام ايام مربوط به حضرت ولي عصر (عجل الله تعالی) زيارت امام حسين (علیه السلام) وارد شده است چون شب نيمه شعبان و شب قدر؛2 ـ آغاز قيام جهاني حضرت مهدي (عجل الله تعالی) طبق روايات فراواني در روز عاشورا خواهد بود؛3 ـ در بيشتر احاديث كه از وجود مقدس رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در خصوص آن مصلح جهاني وارد شده به وسيله امام حسين (علیه السلام) به عناويني چون (از تبار پسرم حسين (علیه السلام))، (از نسل اين پسرم ، (نهمين فرزند پسرم حسين معرفي شده است

4 ـ سفر تاريخي امام (علیه السلام) كه از مكه معظمه به مقصد كوفه آغاز شد و به مقصد نرسيد، توسط فرزند رشيدش تكميل مي‌شود و پايتخت حكومت جهاني آن حضرت شهر كوفه خواهد بود؛5 ـ وجود مقدس ولي ا… اعظم طبق روايات همواره به ياد جد بزرگوارش امام‌حسين (علیه السلام) هر صبح و شام اشك مي‌ريزد.

از جمله عبادت‌هاي بسيار مهم و با فضيلت در شب نيمه شعبان زيارت حضرت سيدالشهدا (علیه السلام) است و البته در اين جا اين سؤال پيش مي‌آيد كه ولادت حضرت مهدي (عجل الله تعالی) چه ارتباطي با زيارت امام حسين (علیه السلام) دارد كه در شب تولد امام زمان (عجل الله تعالی) زيارت حضرت اباعبدالله حسين (علیه السلام) مستحب است ممكن است گفته شود:

چون امام‌حسين (علیه السلام) جد بزرگوار آن حضرت است با اين زيارت ولادت فرزندش را به ايشان تبريك‌مي‌گوييم ولي اين سخن از جهاتي نمي‌تواند درست باشد، زيرا كه در اين صورت زيارت حضرت امام حسن عسكري (علیه السلام) مناسب‌تر بود، چرا كه آن حضرت پدر بلا واسطه و امام‌حسين (علیه السلام) پدر با واسطه امام زمان (عجل الله تعالی) است و اگر گفته شود امام حسين (علیه السلام) چون پدربزرگ است زيارتش زيارت بقيه ائمه معصومين (علیهم السلام) مانند امام حسن عسكري (علیه السلام) نيزهست در اين صورت گوييم زيارت حضرت اميرالمؤمنين (علیه السلام) و يا زيارت رسول الله (صلی الله علیه وآله و سلم)) مناسب‌تر خواهد بود.

زيرا آن دو بزرگوار پدر ائمه‌اند، پس با اين مقدمات بايد گفت حقيقت مهم‌تر از اينها است زيارت امام حسين (علیه السلام) در اين شب حاكي از رابطه مخصوص و پيوند آسماني قيام كربلا و نهضت امام حسين (علیه السلام) با حضرت مهدي (عجل الله تعالی) است زيرا در اين قيام مقدس آسماني رهبر و پيشواي نهضت حسين بن علي (علیه السلام) بر خاك و خون كشيده مي‌شود و در اين جهاد مقدس اصحاب و ياران سلحشور و با وفايش به لقاء ا… مي‌پيوندند و

همه مي‌دانيم كه انتقام خون مقتول بر عهده وصي و فرزند مقتول است خداوند مي‌فرمايد: (و من قتل مظلوما جعلنا لوليه سلطانا)؛ كسي كه مظلوم كشته شد و به دست ستمگران و مردم جفا پيشه از پاي درآمد، براي ولّي‌ِ او سلطنت و قدرت قرار داديم .لذا ولي‌ّ دم‌ِ امام حسين (علیه السلام) حضرت مهدي (عجل الله تعالی) است و امر انتقام و خون خواهي به دست آن حضرت مي‌باشد.

منبع:

امام زمان (عج) از زبان امام حسين (ع)
 

مشخصات كتاب
نويسنده : واحد تحقيقات موسسه فرهنگي تبيان
ناشر : موسسه فرهنگي تبيان

به نام او كه مظهر عشق و شهادت را در زمين آفريد و ما را با نام حسين (علیه السلام) عاشق گرداند. حسيني كه در سرزمين كرب و بلا مردانگي خود را به صحنه نمايش گذاشته و فرزند شش ماهه خود را قرباني راه سپيد خوش بختي كرد.حسيني كه با آوردن نامش چشم‌ها به دريا و دل‌ها به آتشفشان‌ها مبدل مي‌شود.حسيني كه ما را با درس‌هايش به اين زندگي و دنيا آشنا كرد و به ما آموخت تنها هدفمان در دنيا قرب عندالله باشد. حسيني كه خود عاشق بود، اما همه را شيفته خود كرد و چه زيبا شباهتي است بين قيام امام حسين (علیه السلام) و مهدي موعود (عجل الله) آن منتقم خون حسين (علیه السلام).

با بررسي احاديثي كه از زبان امام حسين (علیه السلام) در مورد اباصالح (علیه السلام) روايت‌شده است در مي‌يابيم كه در سايه تحقيق و غوطه ور شدن در سخنان و روايات ائمه اطهار (علیهم السلام ) خصوصاً سيدالشهدا (علیه السلام)، مي‌توان هر چه بيشتر به حد اعلايي از شناخت محبت و عشق به ايشان دست يافت چرا كه روح لطيف انسان هر چه بيشتر تحت تاثير و تأديب پرتو انوار الهي ـ كه همان قرآن و عترت است ـ قرار گيرد، زودتر و بهتر مي‌توان به سعادت دنيا و آخرت و كام يابي بزرگ ـ كه همان قرب الهي است ـ دست پيدا كرد.

ويژگي‌هاي امام صالح (عجل الله تعالی ) از ديدگاه امام حسين (علیه السلام)
روزي از محضر امام حسين (علیه السلام) پرسيدند: آيا حضرت مهدي (علیه السلام ) متولد شده است فرمود: «لا، ول و ادركته لخدمته ايام حياتي نه هنوز متولد نشده است من زماني كه او را درك كنم همه عمر به خدمت او كمر مي‌بندم .در كمال الدين از امام حسين (علیه السلام) روايت شده «ما دوازده امام داريم اول آنها اميرمؤمنان علي بن ابيطالب (علیه السلام) و آخرين آنها نهمين فرزند من است او امامي است كه به حق قيام مي‌نمايد و خداوند زمين را پس از آن كه با «كفر و بي ديني اهلش مرده باشد،به وسيله او زنده مي‌كند و هم با وي دين حق اسلام را بر همه اديان غالب مي‌گرداند، هر چند مشركان نخواهند.

او غيبتي دارد كه در آن مردم بسياري از دين بر مي‌گردند و گروهي ديگر، بر دين‌ِ حق‌ِ اسلام ثابت مي‌مانند؛ برخي از «روي سرزنش به آنها مي‌گويند: اگر راست مي‌گوييد موقع‌ِ ظهور امام زمان (علیه السلام) شما چه وقت است !»«ان الصابر في غيبتة علي الاذي و التكذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله(ص)؛ آگاه باشيد آنان كه در غيبت ولي‌ّ با تحمل‌ّ رنج‌ها و تكذيب بي دينان بر عقيده خود ثابت مي‌مانند، مثل كساني‌اند كه با شمشير در ركاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) جهاد كردند.»

از پيشگاه امام حسين (علیه السلام) سوال كردند: آيا شما صاحب اين امر هستيد؟فرمود: «لا لكن صاحب الامر الطريد الشديد، الموتور بابيه المكني بعمة ، يَضَع ُسيفه علي عاتقة ثمانية اشهر؛ نه من نيستم بلكه صاحب اين امر كسي است كه از ميان مردم كناره‌گيري مي‌كند، به سرزمين‌هاي دور دست مي‌رود و خون پدرش بر زمين مي‌ماند و از عمويش پنهان مي‌شود.

آن گاه شمشير بر مي‌دارد و هشت ماه تمام شمشير بر زمين نگذارد».هم چنين در جاي ديگر روايت است «قائم هذه الامه التاسع من ولدي صاحب الامر، و هو الذي يقسم ميراثه و هو حي قائم اين امت نهمين فرزند من است كه او صاحب اين امر، و ميراثش تقسيم مي‌شود، درحالي كه او زنده است .

منبع:

نويسنده : واحد تحقيقات موسسه فرهنگي تبيان
ناشر : موسسه فرهنگي تبيان

از دانستني‌هاي امام در مورد خداشناسي
تمام مسلمانان به خداپرستي اعتقاد دارند و آن را به روشني و صافي از سوي پيامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) يگانه‌پرستان و دعوت كننده‌ي به سوي خداپرستي، محمد صلي الله عليه و آله و سلم دريافت كرده‌اند و اين باور را از كتاب خداوند كه داراي بيان آشكار است، بدون اين كه سفسطه‌اي داشته باشد يا داراي پيچيدگي باشد، درك كرده‌اند. مسلمانان اين عقيده و آنچه در آن مربوط است را از باور به پيامبر و وحي و جهان آخرت و بهشت و دوزخ و صفات خداوند منزه به دست آورده‌اند و پيوند او را با اعمال بندگان و تكليف شدگان و مخلوقات و رزق آنان و جهان خلقت غير آن درك مي‌كنند، كه اين يك درك قرآني است و از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دريافت شده است. و با گذشت روزگار دانش‌هاي فلسفي و منطقي وارد عرصه شد و بحث‌هاي علمي نشو و نما گرفت و نظرات و گروه‌هاي كلامي و اعتقادي در خصوص صفات مخصوص خداوند پاك و منزه و اعمال بندگان و حالات جهان آخرت و شرح مسائل اعتقادي فراوان شد.

لذا برخي از آنها جسم بودن را به خداوند پاك و منزه نسبت داده‌اند، و عده‌اي ديگر گفته‌اند در عالم جبر است، و برخي گفته‌اند در عالم تفويض و اختيار مطلق انسان حاكم است، و گروهي عذاب قبر را انكار كرده‌اند، و ديگران معاد جسماني را منكر شده‌اند، و عده‌اي ديگر بحث صوفي‌گري و گوشه‌نشيني و كناره‌گيري از دنيا را مطرح كرده‌اند و امامان اهل‌بيت عليهم‌السلام و شاگردان ايشان درصدد برآمدند كه با اين انحرافات و كليه امواج گمراه كننده مبارزه كنند، به ويژه امام باقر و امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم‌السلام كه در برابر آنها ايستادگي كردند و با دليل و شاهد و روش علمي كامل آنها را رد كردند.

و زماني كه نزد امام موسي عليه‌السلام عنوان مي‌شد كه گروهي گمان كرده‌اند كه خداوند بلند مرتبه، به آسمان دنيا فرود مي‌آيد، ايشان مي‌فرمود: همانا خداوند فرود نمي‌آيد و محتاج به اين كار نيست زيرا نظرگاه او در نزديك نيست و محتاج به چيزي نيست، بلكه تمام اشيا به او محتاج و نيازمند هستند و او صاحب رحمت و فضل است، خداوندي جز او نيست، امام كلام توصيف كنندگان كه گويند خداوند فرود مي‌آيد: خداوند بلند مرتبه و والاتر است از اين حرف، والايي بسيار او مشهود است. اين كلام را كه مي‌گويد كه نقصان يا زيادي را به حق تعالي نسبت مي‌دهد و اين كه هر حركت كننده‌اي محتاج به چيزي است كه او را حركت دهد و يا به واسطه‌ي او حركت نمايد.

پس كسي كه به خداوند چنين گماني را برده حتماً هلاك شده است. پس توصيف خداوند از اين كه او را بر مرز و حدي نگه داريد بپرهيزيد، و اين كه او را محدود به كمي يا زيادي يا حركت دادن يا حركت يافتن، زائل شدن و طلب فرود آمدن يا برخاستن و يا نشستن كنيد دوري نمائيد زيرا خداوند بلند مرتبه از خصلت‌ها و خصوصيات نيكويي كه براي او وصف مي‌كنند و خيال پردازان انديشه مي‌كنند والاتر است.

منبع:

زندگاني حضرت امام موسي‌كاظم عليه‌السلام/ نويسندگان جمعي از علماي لبنان؛ ترجمه حميدرضا كفاش 

1. ثواب حج و عمره
«ابي علي حرّاني» مي گويد: به امام صادق عليه السلام  عرض کردم: پاداش زيارت قبر امام حسين عليه السلام  چيست؟ فرمود: «مَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ صَلَّى عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ أَوْ أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ كَتَبَ اللَّهُ [كُتِبَتْ ] لَهُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ كَذَلِكَ لِكُلِّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ مُفْتَرَضٍ طَاعَتُهُ، قَالَ وَ كَذَلِكَ لِكُلِّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ مُفْتَرَضٍ طَاعَتُهُ ؛4  کسي که نزد او آيد، و [قبر] او را زيارت کند و نزد او دو رکعت يا چهار رکعت نماز گزارد، خداوند پاداش يک حج و عمره برايش مي نويسد. [راوي مي گويد] عرض کردم: آيا چنين پاداشي براي زيارت تمامي امامان واجب الطاع? مترتب است؟ فرمود: [بلي] چنين است که زيارت هر امام واجب الطاع? چنين پاداشي دارد.»

2. استجابت دعا
شخصي به نام «منصور» از عموي پدرش نقل مي کند که: به امام هادي عليه السلام  عرض کرد: «عَلِّمني يا سيّدي دُعاءً اَتَقَرَّبُ اِلَي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ فَقَالَ هَذَا دُعَاءٌ کَثيراً مَا أدعوُ بِهِ وَ قَد سَأَلتُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ اَن لا يُخيِّبُ مَن دَعا بِهِ في مَشهدي بعدي وَ هُوَ يا عُدَّتي عِندَ العُدَدِ وَ يا رَجائي…؛5  مولاي من! دعايي به من بياموز که با آن به خداي عزيز و جليل تقرّب جويم! حضرت عليه السلام  فرمود: اين دعايي است که زياد آن را مي خوانم و از خداوند عزوجل خواسته ام که هر کس با اين الفاظ، در کنار بارگاه من دعا کند، نااميد برنگردد و دعا اين است: «يا عُدَّتي عِندَ العُدَدِ وَ يا رَجائي…»

منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره152.