معرفی خصوصی علی بن ابیطالب عليه السلام
در مطلب قبل مطالبی در مورد دستور حج تمتع و حواشی آن بیان شد.بعد از آن ماجرا تقریبا به آغاز مراسم حج می رسیم. نقل های تاریخی صریحی داریم که طوایفی بزرگ و گروه هایی عظیم به طور دسته جمعی در حجة الوداع شرکت کرده بودند.
غذاى على عليه السّلام
حمزه مى‌گويد: «روزى هنگام شام نزد معاويه بودم، و او شام مخصوصش را جلوى من گذاشت، لقمه در گلويم ماند و بغض راه گلويم را گرفت. پرسيدم معاويه! اين چه غذايى است؟ گفت: غذاى مخصوص است كه از مغز گندم، و مغز سر حيوانات، و روغن بادام، و غيره تهيه شده است.
گفتم: شبى در دارالأماره، خدمت على عليه السّلام بودم، افطار من يك دانه نان و كمى شير، و غذاى امير المؤمنين يك نان خشك بود كه در آب مى‌زد و مى‌خورد، و آرد آن نان‌ها از گندمى بود كه خود حضرت آن را كاشته بود.
وقتى خادمه آقا آمد سفره را جمع كند، من گله كردم كه على عليه السّلام پير مرد شده است، كار او زياد است از غذاى او مواظبت كنيد. خادمه گريه كرد و گفت: ايشان راضى نمى‌شود كه مقدارى روغن زيتون به نان‌ها بزنيم تا نرم شود. امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: حمزه! رئيس و پيشواى مسلمانان بايد از نظر غذا، مسكن و لباس از همه پايين‌تر باشد تا روز قيامت بازخواست او كم‌تر باشد. معاويه گريه كرد و گفت: «اسم كسى به ميان آمد كه فضايل او قابل انكار نيست.» 1
فضايل على عليه السّلام *
1) . على عليه السّلام از زبان ديگران، ص 206(مظاهرى، حسين، چهارده معصوم عليه السّلام، ص 52) .
كودكان را قرآن بياموزيد
زمـانـى كـه فرزدق
در دوران كودكى , همراه پدرش به حضورامام على (ع ) رسيد, امام از پدرش سؤال كرد: اين پسركيست ؟ جواب داد: او فرزند من است و همام نام دارد.
پـدر فـرزدق در ادامه سخنش گفت : شعر و كلام عرب را آن چنان به او آموختم كه مهارت كامل در اين فن دارد.
آن مـرد انتظار داشت كه فرزندش مورد تشويق امام (ع ) قرار بگيرد,ولى امام (ع ) كه افتخار كودك مسلمان را در فراگيرى قرآن مى دانست فرمود: اگر قرآن را به او ياد مى دادى برايش بهتر بود.
فـرزدق وقتى اين سخن امام را شنيد به فكر فرو رفت .
كلام امام (ع )در قلبش نشست و اين سخن هميشه در خاطرش ماند.
از آن لحظه خودش را مقيد كرد تا وقتى قرآن را حفظ نكند آرام ننشيند.
چنين نيزكرد و قرآن را كاملا حفظ نمود.
حسينى بحرانى , سيد هاشم : تفسير برهان , موسسه مطبوعاتى اسماعيليان .
مجاهد راه خدا
جابر جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام نقل مى‌كند كه امام زين العابدين عليه السّلام به زيارت قبر امير مؤمنان علي عليه السّلام آمد و كنار قبر آن حضرت ايستاد و گريست و گفت:
السّلام عليك يا أمين اللّه فى ارضه، و حجّته على عباده، السّلام عليك يا امير المؤمنين، اشهد انّك جاهدت فى اللّه حقّ جهاده، و عملت بكتابه، و اتّبعت سنن نبيّه صلّى اللّه عليه و اله.. 1
سلام بر تو اى امانتدار خدا در زمين او و حجّتش بر بندگان او سلام بر تو اى امير مؤمنان گواهى مى‌دهم كه تو در راه خدا جهاد كردى چنان‌كه بايد و رفتار كردى به كتاب خدا (قرآن) و پيروى كردى از سنت‌هاى پيامبرش صلّى اللّه عليه و اله.
1) . كليات مفاتيح نوين، آيت اللّه مكارم، ص 259. زيارت امين اللّه (بحار الانوار، ج 97، ص 266 و 267، ح 9) .
اتمام حجت زيد بن ارقم با غدير
1. زيد بن ارقم كسى است كه در غدير بالاى سر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله شاخه‌هاى درختان را بالا گرفته بود تا به هنگام سخنرانى به آن حضرت برخورد نكند. طبعا او هنگام معرفى و بلند كردن امير المؤمنين عليه السّلام توسط پيامبر صلّى اللّه عليه و اله نزديك‌تر از همه شاهد ماجرا بود. او كسى است كه متن كامل خطبۀ مفصل پيامبر صلّى اللّه عليه و اله در غدير را به خاطر سپرد و براى نسل‌هاى بعد نقل كرد. 2
2. شخصى مانند زيد بن ارقم كه در غدير اين مقدار به پيامبر صلّى اللّه عليه و اله نزديك بود در موقعيت حساسى نياز به شهادت او دربارۀ غدير بود. در كوفه امير المؤمنين عليه السّلام از او خواست تا برخيزد و دربارۀ غدير در پيشگاه مردم شهادت دهد. ولى او برنخاست و شهادت نداد و ادعا كرد غدير را فراموش كرده است! ! !
در آن‌جا امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اگر دروغ مى‌گويى خدا چشمانت را كور كند. او از مجلس بيرون نرفته كور شد و بين مردم به نفرين شدۀ امير المؤمنين عليه السّلام شناخته شد. او بعد از ديدن اين معجزه قسم ياد كرد از آن پس هركس دربارۀ غدير بپرسد آن‌چه را ديده و شنيده بيان كند و شهادت دهد. 3
3. برادر زيد بن ارقم مى‌گويد: روزى با زيد نشسته بوديم كه اسب سوارى از سفر رسيده، آمد و سلام كرد و سراغ زيد را گرفت و به او گفت: من از منطقۀ فسطاط مصر آمده‌ام تا حديثى را كه از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله به ياد دارى از تو سؤال كنم و آن حديث غدير در ولايت على بن ابى طالب عليه السّلام است. زيد ضمن بيان مفصلى از ماجراى غدير گفت: پيامبر صلّى اللّه عليه و اله در غدير بر فراز منبر فرمود: اى مردم، چه كسى بر شما از خودتان صاحب اختيارتر است؟ گفتند: خدا و رسولش. فرمود: «خدايا شاهد باش، و تو اى جبرئيل شاهد باش» و اين را سه مرتبه فرمود. سپس دست على بن ابى طالب عليه السّلام را گرفت و او را به سوى خود بلند كرد و فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه. . .» ، و اين را نيز سه مرتبه فرمود. 1
1) . اسرار غدير، ص 295-296.
2) . العدد القوية، ص 169؛ التحصين، ص 578؛ الصراط المستقيم، ج 1، ص 301.
3) . بحار الانوار، ج 31، ص 447؛ ج 37، ص 199؛ الغدير، ج 1، ص 93.
درسى از خطبه غدير
1) . بحار الانوار، ج 37، ص 152.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
