براي شکر حدي هست؟
ابوبصير گويد: به امام صادق - عليه السلام - عرض کردم، آيا براي شکر حد و مرزي است که چون بندهاي انجام دهد شاکر محسوب ميشود؟
فرمود: آري.
عرض کردم: کدام است؟
فرمود: خدا را بر هر نعمتي که نسبت به خانواده ومال او داده است سپاس گويد، و اگر براي خدا در نعمتي که نسبت به مال او داده حقي باشد آن حق را بپردازد.
و گفتار خداوند متعال نيز از اين باب است آنجا که ميفرمايد: (سبحان الذي سخر لنا هذا و ما کنا له مقرنين) [1] «منزه است خدائي که اين (مرکوب) را مسخر ما کرد، و گرنه ما توانايي تسخير آن را نداشتيم». و نيز از اين باب است قول خداي تعالي که ميفرمايد: (و قل رب أنزلني منزلا مبارکا و أنت خير المنزلين) [2] «پروردگارا! مرا به منزلي پربرکت فرود آر که تو بهترين فرود آورندگاني»، و قول خداي تعالي: (رب أدخلني مدخل صدق و أخرجني مخرج صدق و اجعل لي من لدنک سلطانا نصيرا) [3] «پروردگارا! مرا (در هر کار) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوي خود، حجتي ياري کننده برايم قرار ده!»
توضيح: يعني ورود و خروج مرا مبارک و توأم باموفقيت قرار بده، و آغاز و انجام کارم را مقرون با سعادت و سلامت ساز. [4] .
2- سماعة بن مهران گويد: به امام صادق - عليهالسلام - عرض کردم: آيا شکر حدي دارد که هرگاه انسان آن را به جا آورد شکرگذار محسوب ميشود؟
حضرت فرمود: آري.
عرض کردم: حد آن چيست؟
حضرت فرمود: اينکه بگوئي: سپاس ميگويم خداي را بر هر نعمتي که بر من ارزاني داشت.
و اينکه اگر در نعمتي که بر او ارزاني شده است حقي باشد، آن را ادا کند. [5] .
پی نوشت ها:
[1] سوره زخرف آيه13.
[2] سوره مؤمنون آيه 29.
[3] سوره اسرا آيه 80.
[4] اصول کافي: ج 3 ص 152 ح 2.
[5] تفسير العياشي: ج 1 ص 67، بحارالأنوار: ج 9 ص 212 ح 14.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
