نماز و زنده كردن ارزشها
از مهم ترين ارزشهاى اسلامى ، عدالت ورزى و عدالت گسترى است . در نماز نيز عدالت و محبوبيّت اجتماعى دو شرط مهم براى امام جماعت است .
اگر مردم امامت شخصى را قلبا قبول نداشته باشند، ولى او خودش را همچنان امام جماعت قرار بدهد نمازش قبول نيست . همچنين براى كسانى كه در صف اوّل نماز قرار مى گيرند، صفات وكمالاتى مطرح شده كه اين صفات خود يك نوع زنده كردن ارزش هاى معنوى است . يعنى در جامعه هرگروه كه به عدالت و تقوى نزديك ترند بايد جلوتر ومحترم تر باشند.

آموزش نماز مسئوليّت والدين است
تعليم نماز در روايات از وظايف مهمّ والدين است . والدين بايد فرزندان خود را از سه سالگى با بيان كلماتى از قبيل ((لااله الا اللّه )) آشنا كنند و كم كم او را آماده نماز نمايند.
خداوند به پيامبر مى فرمايد: ((وامر اهلك بالصلوة و اصطبر عليها)) به اهل خود فرمان نماز بده وپشتكار داشته باش .
قرآن در ستايش حضرت ابراهيم مى فرمايد: ((و كان ياءمر اهله بالصلوة )) او اهل خود را به نماز فرمان مى داد.
لقمان هم به فرزندش سفارش نماز مى كرد: ((يابنّى اقم الصلوة ))

عواقب اعراض از ياد خدا و نماز
نماز ذكر خداست وكسى كه از ذكر خداوند اعراض كند زندگى نكبت بارى دارد:
((مَن اعرض عن ذكرى فانّله معيشة ضنكا))
ممكن است بگوئيد بسيارى اهل نماز نيستند ولى زندگى خوبى دارند، ولى بايد به درون آنها سرى زد تا ببينيم آيا صفا وآرامش لازم را دارند يا نه ؟ در مشكلاتى كه براى آنها پيش مى آيد چقدر دستپاچه مى شوند و خودشان را مى بازند؟ باقى انسان ها را با چه ديدى مى نگرند؟ تقوى و عدالت چه جايگاهى نزدشان دارد؟ روحشان به چه چيز وابسته است ؟ به آينده خود چقدر اطمينان دارند؟ اضطراب وهيجان هاى روانى ، تزلزل خانوادگى ، ضعف اعصاب ، بدگمانى ، احساس غربت و تنهايى از درون ، فساد و فحشا، آمار جنايت ، فرار فرزندان از خانه ، بالا بودن آمار طلاق ، خودباختگى ، ترس و… در جامعه بى نماز بيشتر است يا با نماز؟

نماز و توكّل
در نماز بارها آيه مباركه ((بسم اللّه الرحمن الرحيم )) را بر زبان جارى و به خود تلقين مى كنيم .
حرف ((باء)) در بسم اللّه رمز استمداد و توكّل است ،
با ياد او شروع كردن نشانه آن است كه تنها از قدرت او كمك بگيريم و به او توكّل كنيم .
ياد او نشانه مهر او و عشق به اوست

نماز و الگوپذيرى
در نماز با گفتن ((صراط الذين انعمت عليهم )) از خداوند مى خواهيم كه الگوى ما را كسانى قرار بده كه مورد لطف تو هستند، تو را شناختند و به تو عشق ورزيدند، در راه تو گام برداشته و استقامت كردند و از تو جدا نشدند.
بر اساس آيه 69 سوره نساء كسانى كه خداوند به آنها نعمت داده ، عبارتند از: انبيا و شهدا و صديّقين و صالحان .
آرى نعمت واقعى همان ايمان و ارتباط با خداوند و گام در راه رضاى او برداشتن و در راه او فدا شدن است . نعمت هاى مادّى نصيب حيوانات هم مى شود ((متاعا لكم ولانعامكم )) مقام معنوى است كه به انسان ارزش مى دهد.