جايزه براى نقاشى كودك
حجة الاسلام رحيميان نقل مى كند: يـكـى از دوسـتـان , همراه با خانواده اش به دستبوسى حضرت امام نائل شدند.
او پس از آن به من مـراجـعـه كرد و گفت : اين پسرم كه كلاس پنجم دبستان است , دفتر نقاشى اش را براى تقديم به امـام آورده بـود كه محافظان مانع آوردن آن به خدمت امام شدند, براى همين خيلى ناراحت شده است .
مـن دفتر نقاشى را گرفتم و در روز بعد خدمت امام تقديم كردم .
حضرت امام با دقت تمام اوراق آن را ملاحظه فرمود و با ديدن تصويرى از يك تانك كه چرخ ‌هاى آن را مداد تراش , تنه آن را كتاب , لـولـه آن رايـك مـداد و سـرنـشـيـن آن را يك طفل دانش آموز تشكيل داده بود, فرمودكه به آن دانـش آموز خردسال جايزه اى مناسب پرداخت شود, كه جايزه همراه با نامه اى از سوى دفتر امام به او تقديم شد.

شريفى يزدى , على : باغ دلگشا, كشكول صفا, 1370 ش .

دختر, خيلى خوب است
در زمـسـتـان 1363, خداوند به من دخترى عطا فرمود.
اورابه خدمت حضرت امام بردم .
ايشان با ديدن نوزاد, بى درنگ دست ها راپيش آورد و قنداق كودك را گرفت .
پرسيد: پسر است يا دختر؟.
گفتم : دختر است .
ايـشـان بـا شـنـيدن اين حرف , نوزاد را در آغوش فشرد.
صورتشان رابه صورت كودك گذاشت , پيشانى اش را بوسيد و سه بار فرمود: دختر,خيلى خوب است .
آن گاه از نامش سؤال كرد.
گفتم : دلمان مى خواهد شما نامى برايش انتخاب بفرماييد.
حضرت امام بدون تامل سه بار فرمود: فاطمه , خيلى خوب است .

الطوسى , محمدبن حسن : الغيبة , انتشارات نينوى .

شيوه تبريك گفتن نوزاد
مردى به هنگام تبريك تولد فرزند يكى از دوستانش , به او گفت :تولد اين نوزاد كه سوار بر مركب مراد خواهد بود, بر تو مبارك باد.
حـضرت امير(ع ) كه حضور داشت به او فرمود: به هنگام تبريك وشادباش نوزاد چنين بگو: خداى بـخـشـنـده را شكرگذار باش و اين بخشش او, بر تو مبارك باد.
اميد كه فرزندت به كمال توانايى برسد و ازنيكوكارى اش بهره مند شوى .

بيان : اسلام در هر مورد دستور كاملى دارد كه محور آن گام زدن انسان در مسير توحيد و رسيدن بـه كمال است .
اين هدف مقدس حتى در محتواى شادباش نوزاد از طرف ائمه (ع ) پيشنهاد شده است .

سبحانى , جعفر: رمز پيروزى مردان بزرگ , چاپ اول , چاپ محمدى علميه تبريز, 1348 ش .

تاثير تقواى مادر برفرزند
شـيـخ مـفيد(ره ) در خواب ديد: فاطمه زهرا(س ) در حالى كه دست حسن (ع ) و حسين (ع ) را در دست داشت پيش آمد و رو به او فرمود:ياشيخ , به اين دو كودك , فقه را تعليم بده .
شيخ مفيد از خواب بيدار شد.
تعجب كرد از اين كه فاطمه زهرا(س ) به همراه حسنين بيايد و بگويد به آنها تعليم بده .
روزى شيخ در جلسه درس نشسته بود.
ناگهان زنى را ديد كه دست دو پسرش را در دست داشت و در بـرابـرش ايـستاده بود.
زن به شيخ مفيد گفت : يا شيخ به اين دو كودك (سيد رضى و سيد مرتضى ),فقه را تعليم بده .
شـيخ مفيد كه تعبير خوابش را دريافته بود, آن دو كودك را به بهترين وجه پرورش داد تا جايى كه سيد رضى و سيد مرتضى ازمفاخر جهان تشيع گرديدند.
روزى شـيـخ مفيد مقدارى سهم امام به اين دو كودك داد كه به مادرشان بدهند.
مادر آنها پول را قـبـول نـكرد و گفت : سلام مرا به شيخ ‌مفيد برسانيد و بگوييد پدرمان مغازه اى به ارث گذاشته اسـت .
مـادرمـان , مال الاجاره اين مغازه را مى گيرد و خرج مى كند, لذا احتياج زيادى نداريم و با قناعت زندگى مى كنيم .

رحيميان , حسن : در سايه آفتاب .

على راهنما و قرآن ناطق است!

قطب الّدين شافعى شيرازى كه از اكابر علماى اهل تسنّن است در كتاب «كشف الغيوب» مى‌نويسد:

اين امر مسلّم است كه راه را بى‌راهنما نتوان پيمود، و تعجّب مى‌نمايم از كلام  عمر كه گفته، «چون قرآن در بين ما هست، به راهنما احتياجى نيست!»

اين كلام مانند كلام آن كس ماند كه گويد: چون كتب طب در دست هست، احتياجى به طبيب نمى‌باشد!

بديهى است كه اين حرف غير قابل قبول و خطاى محض است؛ چه آن كس كه از كتب طب نمى‌تواند سر درآورد، قطعا بايد به طبيبى رجوع نمايد كه عالم به آن علم است. همين قسم است، قرآن كريم كه هركس نمى‌تواند به فكر خود از آن بهره‌بردارى

كند؛ ناچار بايد رجوع نمايد به آن كسانى كه عالم به علم قرآن‌اند. چنان‌كه خداى تعالى در قرآن مى‌فرمايد:

«وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى اَلرَّسُولِ وَ إِلىٰ أُولِي اَلْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ اَلَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ.» 1 (و اگر به رسول و صاحبان امر (پيشوايان دين) رجوع مى‌كردند، همانا تدبير كار را آنان كه اهل بصيرت‌اند مى‌دانستند) .

كتاب حقيقى، سينۀ اهل علم است، چنان‌كه خداوند در آيه 48 سورۀ عنكبوت مى‌فرمايد:

«بَلْ هُوَ آيٰاتٌ بَيِّنٰاتٌ فِي صُدُورِ اَلَّذِينَ أُوتُوا اَلْعِلْمَ»

-بلكه اين قرآن آيات روشن الهى است در سينۀ آنان كه از خداوند، نور علم و دانش يافتند- به همين جهت على عليه السّلام كرم اللّه وجهه فرمود: انا كتاب اللّه الناطق و هذا هو الصّامت.

-من كتاب ناطق خدا هستم و اين قرآن كتاب صامت است- 2

1) . سوره نساء، آيۀ 83.
2) . غنچۀ غدير غريب، ص 125(كمپانى، فضل اللّه، على كيست؟ ص 72(نقل از شب‌هاى پيشاور)) .