نگاهی به 2 سند صحیح از حدیث غدیر

موضوع: احتجاج و استناد به غدیر

در این نوشتار قصد داریم به دو متن از حديث غدير كه در مصادر معتبر اهل تسنّن آمده است اشاره نماييم:

به روايت احمد بن حنبل

احمد بن حنبل در كتاب مسند خود، به سند صحيح از زيد بن ارقم چنين نقل مى‏كند:

همراه رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله در سرزمينى به نام «خمّ» فرود آمديم. پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به نماز امر فرمود و در شدّت گرما نماز را به پا داشت و پس از آن

براى ما خطبه‏اى ايراد فرمود. براى آن سرور- با پارچه‏اى كه بر درخت تنومندى انداخته بودند- سايبانى آماده شد.

آن بزرگوار در ضمن خطبه‏اش چنين فرمود:

ألستم تعلمون؟ ألستم تشهدون أنّي أولى‏ بكلّ مؤمن من نفسه؟؛

آيا نمى‏دانيد؟ آيا شهادت نمى‏دهيد كه من به هر مؤمنى از خودش (در تمام امور) سزاوارترم؟

همه مخاطبان در جواب گفتند: آرى.

حضرت فرمود:

فمن كنت مولاه فإنّ عليّاً مولاه. اللهمّ عاد من عاداه ووال من والاه؛ [1]

هر كه من مولا و سرپرست او هستم، پس على مولا و سرپرست اوست. خدايا! دشمن بدار هر كه با على دشمنى ورزد؛ و دوست بدار آن كه با او از در دوستى درآيد.

به روايت نَسائى

اين روايت را نَسائى، نويسنده كتاب سنن، به سند صحيح از ابوالطّفيل، از زيد بن ارقم چنين نقل مى‏كند:

هنگامى كه رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله از حجّة الوداع مراجعت مى‏فرمود، در غدير خمّ فرود آمد. امر فرمود كه زير درختان آن جا را جاروب كردند، سپس فرمود:

كأنّي قد دعيت فأجبت وإنّي تارك فيكم الثقلين، أحدهما أكبر من الآخر: كتاب اللَّه وعترتي أهل بيتي، فانظروا كيف تخلّفوني فيهما، فإنّهما لن يفترقا حتّى يردا عليّ الحوض؛

گويا به سوى حقّ تعالى فرا خوانده شده‏ام؛ از اين رو دعوت او را اجابت كردم. به راستى كه من در ميان شما دو گوهر گرانبها به جاى مى‏گذارم كه يكى از آن دو بزرگ‏تر از

ديگرى است: قرآن كتاب خدا و عترتم كه اهل بيت من هستند. پس توجّه داشته باشيد كه پس از من با آن دو چگونه رفتار خواهيد كرد. همانا آن دو هرگز از يك‏ديگر جدا

نمى‏شوند تا اين كه در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند.

سپس فرمود:

إنّ اللَّه مولاي وأنا وليّ كلّ مؤمن؛

به راستى كه خداوند مولا و سرپرست من است و من ولىّ و سرپرست هر مؤمنى هستم.

آن گاه دست على عليه السلام را گرفت و فرمود:

من كنت وليّه فهذا وليّه. اللهمّ وال من والاه وعاد من عاداه؛

هر كس من سرپرست او هستم، پس اين (على) سرپرست اوست. خدايا! دوست بدار كسى كه او را دوست دارد، و دشمن باش با كسى كه با او دشمنى ورزد.

ابوالطّفيل مى‏گويد: به زيد بن ارقم گفتم: آيا خودت اين كلام را از رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله شنيدى؟

زيد گفت:

به راستى كه[2] در آن سرزمين در زير آن درختان كسى نبود مگر اين كه با چشمانش آن حضرت را ديد و با گوش‏هايش اين كلام را از او شنيد.[3]

پی نوشت:

[1]. مسند احمد بن حنبل: 5/ 501، حديث 18838.

[2]. در برخى از منابع آمده است: به خدا سوگند!

[3]. فضائل الصحابة: 15، حديث شماره 45، خصائص اميرالمؤمنين عليه السلام: 96، حديث 79.

برگرفته از کتاب: نگاهی به حدیث غدیر

نوشته: آیت الله سید علی حسینی میلانی

پیامبر:جانشینم علی است!

پرسش مردم از جانشینی پیامبر

در حالی که مراسم حج کم کم به پایان خود نزدیک می شد،سوره نصر بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد.به محض نزول این سوره،پیامبر به طور رسمی نزدیکی مرگ خویش را خبر داد و فرمود:

“نفسم به من خبر می دهد که در این سال قبض روح خواهم شد."[1]

طبیعتا اولین مسئله ای که پس از نزول این سوره و شنیدن این خبر به ذهن همه خطور کرد،جانشینی حضرت بود.اصحاب پیامبر سراغ سلمان فارسی رفتند و از او خواستند تا

از حضرت درباره ی جانشینی و این که محبوب ترین افراد نزد وی کیست سوال کند.در پاسخ این سوال حضرت تعللی نموده و تا سه بار آن را به تاخیر انداخت و گویا مردم

را نسبت به مسئله حساس تر کرد.سپس فرمود:

“برادرم و وزیرم و جانشینم در اهل بیتم و بهترین کسی که بعد از خود باقی می گذارم،که او دِین مرا ادا می کند و به وعده های من وفا می نماید، علی بن ابیطالب است."[2]

گفتار صریح پیامبر درباره ی جانشینی علی بن ابیطالب

دومین پیامد نزول سوره نصر آن بود که پیامبر،امیرالمومنین را فرا خوانده و به او فرمود:

“یا علی! آنچه بدان وعده داده شده بودم آمد.فتح آمد و مردم گروه گروه در دین خدا داخل شدند.هیچ کس از تو سزاوار تر به قرار گرفتن در مقام من نیست.به خاطر پیش تر

بودن تو در اسلام و نزدیکی تو با من و دامادی تو نسبت به من و این که سیّده زنان جهان همسر توست، و قبل از آن حمایت هایی که پدرت ابوطالب درباره ی من داشت و

گرفتاری هایی که هنگام نزول قرآن به خاطرش متحمّل شد…” [3]

سومین واکنش پیامبر به نزول سوره،آن بود که در فرصت باقیمانده از آخرین روز مراسم حج ،مردم را در کنار مسجد"خیف” جمع کرد و سخنرانی مفصّلی برای آنان ایراد

کرد که در بخش بعد خواهد آمد.

——————————–

[1]امتال الاسماع.ج2ص447+عدةالداعی:ص279+بحار+اقبال

[2]تفسیر فرات ص613+شرح الاخبار

[3]شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید:ج9ص174+بحار+ینابیع المودّة

*با تصرف و تلخیص از کتاب گزارش حجةالوداع محمد باقر انصاری

تمام لذت عمرم در اين است
كه مولايم اميرالمومنين است

عيد کمال دين .سالروز اتمام نعمت وهنگامه اعلان وصايت و ولايت، امير المومنين (عليه السلام ) بر شماخجسته باد.

السلام عليك يا ابا صالح المهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)

شناخت لياقت هاى كودك
مـى گـويـنـد: انـيـشـتين دانشمند بزرگ و فيزيكدان عصر حاضر,دركلاس هاى ابتدايى چهره درخشانى نداشت , ولى در سال هاى بعد,استعداد شگرف و مخفى مانده خود را بروز داد.
*** بـه مـلـكـشاه سلجوقى خبر رسيد كه قيصر روم , در صدد تسخيربغداد است .
ملكشاه با ارتش مـنـظـم خود به سوى مرز ايران حركت كرد.
خواجه نظام الملك روزى از ارتش سان مى ديد كه نـاگاه قيافه سربازى كوتاه قد, توجه او را به خود جلب كرد.
دستور داد كه او راازصف بيرون كنند.
او تـصـور كـرده بـود كـه از آن سرباز كوتاه قد,كارى ساخته نيست .
ملكشاه به خواجه گفت : چه مى دانى ؟ شايد همين سرباز قيصر را اسير كند.
اتفاقا مسلمانان در اين نبرد پيروز شدند و قيصر روم به دست همين سرباز اسير گرديد.

بـيان : مربى يا پدر و مادر موفق , آنهايى هستند كه از شاگرد و ياكودك خود شناخت خوبى داشته بـاشـنـد, اسـتعدادهاى آنها را بيابند وزمينه شكوفايى آن را فراهم كنند.
چون خداوند در هر كس استعدادخاصى را قرار داده است كه شخص با شكوفايى آن استعداد به توفيق دست خواهد يافت .

شمس الدين , سيد مهدى : اخلاق اسلامى , انتشارات شفق , 1373 ش .