قراء سبعه
1 - عبدالله بن عامر شامى متوفى 118 هجرى قمرى
2 - ابو سعيد عبدالله بن كثير مكى متوفى 120 ه ق
3 - ابوبكر عاصم بن ابى النجود كوفى متوفى 127 ه ق
4 - ابو عمرو بن العلاء بن عمار بصرى متوفى 154 ه ق
5 - ابو عماره حمزة بن حبيب كوفى متوفى 156 ه ق
6 - ابونعيم نافع بن عبدالرحمن مدنى متوفى 169 ه ق
7 - ابوالحسن على بن حمزة كوفى (كسائى )متوفى 189 ه ق
كشكول شيخ بهايي
143 بهترين ذكر
مريدى از مرادش پرسيد: بهترين ذكر چيست ؟
گفت : لااله الا الله .
مريد: پس چرا شما به لفظ الله اكتفاء مى كنيد؟
مراد: انفاس به دست قدرت او است . مى ترسم چون لا اله بگويم ، قبض روح شوم و فرصت گفتن الا الله را نيابم .
كشكول شيخ بهايي
برای خدا ببوس!
آيت الله فهری، توصيه‌های شيخ درباره اخلاص را چنين توصيف می‌كند: تكيه كلام ايشان: « كار برای خدا بود ». آن قدر ضمن فرمايشات خود تكرار میكرد كه: « كار برای خدا بكنيد، كار برای خدا بكنيد » كه برای شاگردانش « كار برای خدا » حالت ملكه پيدا میكرد. مانند يك فيل بانی كه مرتب با چكش به سر فيل می‌كوبد، مرتب بر انديشه شاگردانش میكوبيد كه « كار برای خدا ».
مثال‌هايی از خود و ديگران در اين زمينه می‌آورد تا حالت ملكه در مخاطب ايجاد شود. به همه و در همه حال تأكيد میكرد:
« كار برای خدا ».
می‌فرمود:
« شب كه به خانه می‌روی و همسرت را میخواهی ببوسی، برای خدا ببوس »!
می گفت:
« در تمام زوايای زندگی انسان بايد خدا باشد. »
مقامات و مكاشفات كسانی كه در مكتب شيخ پرورش می‌يافتند در اثر عمل به اين دستورالعمل بود.
كيمياي محبت ري شهري شيخ رجبعلي خياط
1- عَلِيّ بْنُ مُحَمّدِ بْنِ عَبْدِ اللّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ الْجَعْفَرِيّ عَمّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ ع قَالَ كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع يَقُولُ إِنّ مِنْ حَقّ الْعَالِمِ أَنْ لَا تُكْثِرَ عَلَيْهِ السّؤَالَ وَ لَا تَأْخُذَ بِثَوْبِهِ وَ إِذَا دَخَلْتَ عَلَيْهِ وَ عِنْدَهُ قَوْمٌ فَسَلّمْ عَلَيْهِمْ جَمِيعاً وَ خُصّهُ بِالتّحِيّةِ دُونَهُمْ وَ اجْلِسْ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لَا تَجْلِسْ خَلْفَهُ وَ لَا تَغْمِزْ بِعَيْنِكَ وَ لَا تُشِرْ بِيَدِكَ وَ لَا تُكْثِرْ مِنَ الْقَوْلِ قَالَ فُلَانٌ وَ قَالَ فُلَانٌ خِلَافاً لِقَوْلِهِ وَ لَا تَضْجَرْ بِطُولِ صُحْبَتِهِ فَإِنّمَا مَثَلُ الْعَالِمِ مَثَلُ النّخْلَةِ تَنْتَظِرُهَا حَتّى يَسْقُطَ عَلَيْكَ مِنْهَا شَيْءٌ وَ الْعَالِمُ أَعْظَمُ أَجْراً مِنَ الصّائِمِ الْقَائِمِ الْغَازِي فِي سَبِيلِ اللّهِ
اصول كافى جلد 1 ص :46 رواية: 1
ترجمه :
1- اميرالمؤمنين عليه السلام مىفرمايد: از جمله حقوق عالم است كه از او زياد نپرسى و جامهاش نگيرى چون بر او وارد شدى و گروهى نزد او بودند به همه سلام كن و او را نزد آنها بتحيت مخصوص گردان، مقابلش بنشين و پشت سرش منشين، چشمك مزن، با دست اشاره مكن، پرگوئى مكن كه فلانى و فلانى برخلاف نظر او چنين گفتهاند و از زيادى مجالستش دلتنگ مشو زيرا مثل عالم مثل درخت خرماست بايد در انتظار باشى تا چيزى از آن بر تو فرو ريزد و پاداش عالم از روزهدار شب زنده دارى كه در راه خدا جهاد كند بيشتر است.
برای خدا دوست داشته باش!
يكی از شاگردان شيخ می‌گويد: در جلسه خصوصی به من فرمود:
« حواست فلان جاست، خوب است، ولی بايد برای خدا باشد. »
روزی من با يكی از دوستان خدمت ايشان بوديم، اشاره كرد به قلب دوستم و گفت:
« در اين جا دو تا دختر ( يا پسر ) می‌بينم، اين خوبه، ولی دل جای خداست بايد علاقه به فرزند برای خدا باشد. »
می‌فرمود:
« مقدس‌ها همه كارشان خوب است، فقط «من» خود را با «خدا» بايد عوض كنند. »
كيمياي محبت ري شهري شيخ رجبعلي خياط
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
