امام صادق علیه السلام :

حُرِمَ الْحَريصُ خَصْلَتَيْنِ و َلَزِمَتْهُ خَصْلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافْتَقَدَ الرّاحَةَ و َحُرِمَ الرِّضا فَافْتَقَدَ الْيَقينَ؛

حريص از دو خصلت محروم و با دو خصلت همراه است: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست مى‏ دهد، از راضى بودن محروم است، در نتيجه يقين را از دست مى ‏دهد.

خصال ص 69 ، ح 104

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

عَلَيْكُمْ بِالزَّبيبِ فَإِنَّهُ يَكْشِفُ المِرَّةَ وَ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَشُدُّ الْعَصَبَ وَ يَذْهَبُ بِالإِعْياءِ وَ يُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ يُطَيِّبُ النَّفْسَ و َيَذْهَبُ بِالْغَمِّ؛

شما را سفارش مى‏ كنم به خوردن مويز، زيرا صفرا را برطرف مى ‏كند، بلغم را از بين مى ‏برد، اعصاب را قوى، خستگى را دور، و اخلاق را خوب مى ‏كند، و به روح آرامش مى ‏بخشد و غم را مى‏ برد.

خصال ص 344

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اللّه‏ُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛

هر كس از حرام دورى كند، خداوند به جاى آن عبادتى كه او را شاد كند نصيبش مى‏ گرداند.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 74، ص 121، ح 20

امام على علیه السلام :

اِذا اَحَبَّ اللّه‏ُ عَبْدا زَيَّنَهُ بِالسَّكينَةِ وَ الْحِلْمِ؛

هرگاه خداوند بنده ‏اى را دوست بدارد، او را به آرامش و بردبارى زينت مى‏ بخشد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 285 ، ح 6390

امام باقر علیه السلام :

يا بُنَىَّ عَلَيكَ بِالحَسَنَةِ بَينَ السَّيِّئَتَينِ تَمحو هُما قالَ: وَ كَيفَ ذلِكَ يا أَبَةِ؟ قالَ: مِثلُ قَولِهِ، «و َالَّذينَ إِذا أَنفَقوا لَم يُسرِفوا و َلَم يَقتُروا»؛

امام باقر علیه السلام به فرزندش امام صادق علیه السلام فرمودند: تو را سفارش مى ‏كنم به انجام كار خير وسط دو كار بد تا آن دو را محو كند، امام صادق علیه السلام سئوال كردند چگونه چنين چيزى ممكن است؟ امام فرمودند: همانطور كه قرآن مى‏ گويد مؤمنين كسانى هستند كه وقتى خرج مى ‏كنند اسراف و يا سختگيرى نمى‏ كنند (اسراف و سختگيرى هر دو بدند و ميانه روى وسط آنها خوب است)

تفسير نورالثقلين ج4، ص27، ح98