وادی الصَفراء

وادی الصفراء از نواحی مدینه و دارای نخل زیاد و زراعت است، این وادی سر راه حجاجی است که به مکه می روند و رسول خدا بر این وادی زیاده بر یکبار عبور نموده و از آنجا تا بدر یک مرحله راه است و در حوالی صفراء کوه های کوچکی وجود دارد.

مجمع بن زیاد و عبادبن مهاجر در منزال «جهینه» در اطراف مدینه بودند، و چون امام حسین از مکه خارج گردید و به این منزل رسید، مجمع و عباد امام علیه السلام را در این منزل ملاقات نمودند و ملازم آن حضرت شده و به دنبال آن حضرت به کربلا آمده و به شرف شهادت نایل آمدند.

منازل از مکه تا کربلا

ذاتِ عِرق:

نام منزلی بین مکه و عراق است که تا مکه دو منزل فاصله دارد این محل، میقات احرام برای مناطق شرقی مکه است. عرق، نام کوهی است در راه مکه که عراقیون از آن مسیر وارد مکه می شوند و این منزل، از منزلگاه هایی است که سیدالشهداء پس از وادی عقیق بر آن گذشته است و یکی دو روز در این محل توقف کرده، سپس خیمه ها را برچیده و به راه ادامه است. امام در همین منزل با «بشربن غالب» ملاقات کرد که از عراق می آمد. سیدالشهداء راه خویش را به سوی «غمره» که منزل بعدی بود ادامه داد. در همین منزل نامه ای به کوفیان نوشت و خبر آمدنش را در آن نگاشت و توسط «قیس بن مسهر» فرستاد.

منازل از مکه تا کربلا

ذو حُسُم:

نام یکی از منزلگاه هایی میان مکه و کوفه است. چون طلیعه سپاه اعزامی از کوفه برای امام حسین علیه السلام آشکار شد، یارانش را به طرف ذوحسم سوق داد و پیش از رسیدن نیروهای دشمن، در آنجا اردو زد. حرّ و سربازانش در همین مکان با امام حسین علیه السلام برخورد کردند و آن حضرت دستور داد حرّ و سپاه او و حتی اسبانشان را که از راه رسیده بودند و بی تاب عطش بودند سیراب کنند. امام سپی برای آن گروه سخنرانی کرد و نماز جماعت به امام حسین علیه السلام خوانده شد.

منازل از مکه تا کربلا

بَیضه

نام یکی از منزلگاه های سر راه کوفه است، که بین عُذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به «بنی یردوع« بوده است. در همین منطقه وسیع، امام علیه السلام با سپاه کوفه برخورد کرد و خطبه معروف خویش را برای سپاه حُرّ ایراد فرمود.

منازل از مکه تا کربلا

حاجِر

نام سرزمین و منزلی میان مکه تا عراق است که محل تلاقی اهل بصره و کوفه، هنگام عزیمت به مدینه می باشد. حاجر در لغت به معنای نگهدارنده آب است و به جایی که آب در آن می ماند گفته می شود. سیدالشهداء علیه السلام در همین منزل، نامه «مسلم بن عقیل» را از کوفه دریافت کرد و پاسخی خطاب به مردم کوفه نوشت و توسط پیک خویش «قیس بن مسهر» به سوی کوفه فرستاد.