این هشدار را همه باید جدی بگیرند به خصوص همسایگان مسجد
این هشدار امام صادق علیه السلام را همه باید جدی بگیرند به خصوص همسایگان مسجد که فرمود:
یکی از شاکیان در قیامت «مَسْجِدٌ خَرَابٌ لَا یُصَلِّی فِیهِ»(3) مسجد ویرانی است که در آن نماز خوانده نمی شود
روایتی دیدم که نوشته بود:همسایگان مسجد چه کسانی هستند؟
جواب:تا70خانه کنار مسجد از چهار طرف مسجد جزء همسایگان مسجد میباشند
امیرالمومنین علیه السلام در سخنی که درباره آینده امت اسلامی است چنین می گوید:
زمانی خواهد آمد که «لَا یَبْقَى فِیهِمْ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ»
در جامعه تنها آثار ضعیفی از قرآن و یا به تعبیری تنها نوشته های قرآن باقی می ماند
و دیگر هیچ. وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ و از اسلام تنها نامی می ماند و دیگر هیچ
بی شک این وضعیت اسفناکی که امیرالمومنین علیه السلام از آن خبر داده است،
جامعه ما و سایر جوامع اسلامی را تهدید می کند. این تهدید وقتی عملی می شود
و چهره شومش را به نمایش می گذارد که اسلام واقعی از زندگی اکثری مردم رخت بربندد
و ملاک بایدها و نبایدهای زندگی، خوشامدها و بدآمدهای دلی باشد. به این ملاک پَست،
پُست ها و زد و بندهای داخلی و خارجی را هم می توان اضافه کرد.
نتیجه اینکه در جامعه اسلامی، اسلامی دیده می شود که امیرالمومنین علیه السلام فرمود،
فقط نامی که مردم و دولتمردان و حکومت آن را یدک می کشند و بس.
به جرأت می توان مصداق امروزی کلام امیرالمومنین علیه السلام،
حکومتهای عرب منطقه اند که در رأس آنها می توان به عربستان اشاره کرد.
کشوری که خود را پایتخت جهان اسلام می داند و در تیراژ میلیونی قرآن چاپ کرده و رایگان تقسیم می کند؛
مساجد گران و بی نظیری می سازد؛ اما در این مساجد سخنی علیه ظلم آمریکا گفته نمی شود؛
اما تا مجال باشد شیعه را رافضی خوانده و مردم را از خطر آن بیم می دهند
تا مبادا کسی به صراط مستقیم هدایت شود. به کشور اسلامی قشون کشی کرده و مساجد را تخریب می کند
و قرآن را آتش می زند؛ حلقه به گوش بودنش نسبت به دشمنان
قسم خورده اسلام هم چیز تازه ای نیست که کسی نداند و از آن بی خبر باشد.
سخن پایانی همان است که امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود:
«وَ نَحْنُ نَسْتَقِیلُ اللَّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ»؛
و ما از پروردگار مىخواهیم از لغزشی که از روی غفلت از ما سر مىزند، بگذرد.
پس باید به هوش و به کوش بود؛ نواقص را برطرف و اشتباهات را جبران کرد
و با گامهایی محکم و استوار به سمت ساخت جامعه ای حرکت کرد
که عاری از این معایبی باشد که امیرمومنان علیه السلام هشدار داد.
پی نوشت ها:
1) وسائل الشیعة؛ ج 5 ص 202
2) از مشاهدات عینی نگارنده
3) الخصال ج1 ص142
4) نهج البلاغه کلمات قصار ش369
معصیت ها مثل آهن ربا و نان حرام مانند آهن است
آهن ربا،براده ی آهن را هرجا باشد،به سمت خود میکشد.اگر پنبه را از کنار آهن ربا عبور بدهید،آهن ربا کششی نسبت به پنبه ندارد،اما اگر براده آهن را درون پنبه بگذارید،دراین حالت پنبه به سمت آهن ربا کشیده میشود.دراینجا خود پنبه جذب نمیشود،بلکه براده های آهنی که با خودآهن ربا هم جنس هستند،به سمت آن کشیده میشوند.
معصیت ها مثل آهن ربا و نان حرام مانند آهن است،وقتی که انسان گوشتش از حرام نروییده باشد،می تواند از کنار معصیت ها بگذرد.امّا اگر لقمه ی حرامی خورد از کنار معصیت که میگذرد،مجذوب آن میشود؛این خاصیّت درونیِ لقمه حرام است.لقمه اگر صد در صد حلال باشد و علاوه بر این اجرت طیب و طاهری در مقابل آن گرفته باشد(که البته این به ندرت پیدا میشود)از کنار عبادات که میگذرد، عبادات او را جذب میکنند،از کنار امام زاده که میگذرد به زیارت آن میل پیدا میکند.
نه تنها لقمه ی حلال،بلکه مسکن و لباس حلال هم به همین منوال است.در محلی هم که از راه حلال به دست آورده اید،نماز که فرا می رسد،نسبت به نماز شوق ورغبت پیدا می کنید،امّا اگر ملک غصبی باشد،در آن محل مثلاً غیبت مردم می شود و توان اجتناب از معصیت را نا خود آگاه از دست می دهید.حلال و حرام وقتی با هم مخلوط شود،طاعت و معصیت هم،با هم مخلوط می شود.
منبع:هیأت مکتب الصادق علیه السلام
واقعیّتی تلخ امّا حقیقی
در آن زمان قلب مومن در سینه اش ذوب می شود همانگونه که نمک در آب حل می شود و علتش این است که زشتی ها و منکراتی می بیند که نمی تواند آنها را تغییر دهد.
این فرمایش پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله بود، ایشان در علائم آخرالزمان، به حضرت سلمان فرمودند: یُذَابُ قَلْبُ الْمُؤْمِنِ وَ جَوْفُهُ [فِی جَوْفِهِ] کَمَا یَذُوبُ الْمِلْحُ فِی الْمَاءِ مِمَّا یَرَى مِنَ الْمُنْکَرِ فَلَا یَسْتَطِیعُ أَنْ یُغَیِّرَهُ.(1)
اینكه الآن توی یك همچین وضعیّتی قرارداریم یا خیر؟ نفی و اثبات اون در گرو تحقیق بیشتر هست. امّا واقعاً این روزها امر به معروف و نهی از منكر سخت شده، آیت الله مجتهدی یه جایی فرمودند امروز روزگاری شده كه ما نمی تونیم امر به معروف و نهی از منكر كنیم.
در حالی که در اسلام امر به معروف و نهی از منکر به منزله خون در رگهای یک ملّت مسلمان هست. قرآن کریم می فرماید: «كُنْتُم خَیرَ اُمَّةٍ اُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرُونَ بِالْمَعروفِ و تَنْهَوْن عن الْمُنكَرِ تُؤمِنُونَ بِاللّه» شما بهترین امتى هستید كه بر مردم ظاهر شدهاید؛ به شرط آنكه امر به معروف و نهى از منكر كنید.(2)
پس در واقع امر به معروف و نهی از منکر یکی از خصائص ذاتی امّت پیامبر هست؛ یعنی اگر مسلمان نیستیم که نیستیم، امّا اگه مسلمانیم و خودمون رو امّت رسول الله می دونیم، قطعاً باید امر به معروف و نهی از منکر رو تو برنامه هامون داشته باشیم، هیچ گریزی از این مساله نیست. به عبارت دیگه ماهایی که این فریضه رو انجام نمی دیم باید در مسلمانی خودمون شک کنیم، این واقعیّتی تلخ امّا حقیقی است.
—————————————————————-
پی نوشت:
1. بحارالأنوار ج 6، ص 306.
2. سوره آل عمران آیه 110.