خداوند ايمان را براي پاكي از شرك، و نماز را براي دوري از كبر واجب نموده است.(حکمت252)

از كساني مباش كه بدون عمل به اخرت اميدوارند و به خاطر ارزوهاي دراز توبه را به تاخير مي اندازند.(حکمت150)

ايمان شناخت بادل، اقرار با زبان، و عمل به اعضاء و جوارح است.(حکمت227

شكيبا پيروزي را از دست نمي دهد هر چند زماني طولاني بر وي بگذرد.(حکمت153

بدي را با كندن از سينه ي خود از سينه ي ديگران بر كن.(حکمت178)