تذكر13

تو و پدرانت هنوز در جاهلیت به سر مى‏ بردید و بزرگترین شرف و فضیلت شما، رنج و مشقت

دو سفر زمستانى و تابستانى به یمن و شام بود،

ولى خداوند در پرتو رهبرى ما خاندان، شما را از این زندگى نكبت بار نجات بخشید.

اى معاویه! یكى از سخنان تو این بود كه در میان این امت ایجاد اختلاف و فتنه نكنم.

من هیچ فتنه‏ اى بزرگتر و مهمتر از حكومت تو بر این امت سراغ ندارم!

دیگر از سخنان تو این بود كه مواظب رفتار و دین خود، و امت محمد (صلي اله عليه وآله وسلم) باشم.

من (وقتى به وظیفه خود مى‏ اندیشم و به دین خود و امت محمد (صلي اله عليه وآله وسلم) نظر مى‏ افكنم)

وظیفه‏ اى بزرگتر از این نمى‏ دانم كه با تو بجنگم، و این جنگ، جهاد در راه خدا خواهد بود،

و اگر (به خاطر یك رشته عذرها) از قیام بر ضد تو خوددارى كنم از خدا طلب آمرزش مى‏ كنم

(چون ممكن است آن عذرها در پیشگاه خدا پذیرفته نباشد) و از خدا مى‏ خواهم مرا به آنچه موجب رضا و خشنودى اوست،

ارشاد و هدایت كند.

اى معاویه! دیگر از سخنان تو این بود كه: اگر من به تو بدى كنم، با من بدى خواهى كرد

و اگر با تو دشمنى كنم دشمنى خواهى نمود.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6