ناسزا، هرگز

ناسزا، هرگز

ابو عبد الرحمان احمد بن شعيب نسائى از دانشمندان اهل سنّت (قرن سوم) نقل مى‌كند: ابو بكر فرزند خالد مى‌گويد: سعد بن مالك را در مدينه ديدم گفت: خبردار شدم شما على را ناسزا مى‌گوييد. گفتم: آرى، چنين مى‌كرديم. گفت: شايد هنوز هم چنين باشى؟ ! گفتم: پناه به خدا! گفت: هرگز به على ناسزا مگو اگر بر فرق سر من اره نهند [و بخواهند آن را دو تكه كنند]تا على را ناسزا گويم هرگز چنين نمى‌كنم پس از آن‌كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله آن‌چه بايد [دربارۀ على]بشنوم، شنيدم [كه فرمود: هركس على را ناسزا گويد من را ناسزا گفته است]. 1

1) . ويژگى‌هاى امير مؤمنان علىّ بن ابى طالب عليه السّلام، ص 101.