مقام والای انسان
مقام والای انسان
روزها و لحظه ها در نگاه حاج میرزا جواد آقا ایستگاه های مسافرت به وطن اصلی است . هر یک از ما برای مسافرتی چند روزه از آن دیار سبز و زیبا به این محیط موقت و زود گذر آمده ایم تا از فایده های فراوان و کماالات سرشار استفاده کرده ، خرد خویش را صیقل ملکوتی دهیم تا با شکوه تر از جان نزد جبریل شده ، در جوار قرب الهی بیاساییم .
قله های قرب و فراز و فرزانگی انسان وسعت چشمگیری دارد ، به طوری که بر دل هیچ بشری خطور نکرده ، هیچ چشمی یارای به نظاره نشستن آن را ندارد . بدین سبب پروردگار قادر و مهربان ، خود این معرفت را به ما ارزانی داشته است که : هیچ کس نمی داند چه چشم روشنی هایی برای آنها پنهان نگهداشته شده است !(10)و اگر نعمت های خدا را بشمارند اول و آخری بر آن نخواهند یافت .(11)
در روایت های بسیار برخی از نعمت های آفرینش بیان شده است . نعمت های بی نهایت و الطاف بیکران ، چنان که در حدیث معراج آمده است : هر روز هفتاد بار به آنان نگریسته می شود و هر بار که به آنان می نگرم ، با ایشان ( بندگان ) سخن می گویم و بر ملک و حکومت ایشان هفتاد برابر می افزایم .
10 ) سجده ( 32 ) آیه 17 .11 ) نحل (16) آیه 18 .
حوزه
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب