فضيلت30

در (كافي) درجلد دوم، درباب سعي در رفع حاجت مومن نقل كرده است: روزي صفوان در محضر امام صادق(ع) نشسته بود كه ناگهان مردي كه برايش گرفتاري پيش آمده بود به خدمت حضرت رسيد و گرفتاريش را شرح داد. امام به صفوان دستور فرمود كه فورا حركت كن و برادر ايماني خويش را در كارش ياري كن.
صفوان رفت و پس از توفيق در اصلاح كار و حل مشكل او به پيش حضرت بازگشت. امام در مورد كار او سؤال نمودند. صفوان گفت: خدا اصلاح كرد. امام خطاب به صفوان فرمود: بدان كه همين كار به ظاهر كوچك و حاجتي كه برآوردي و وقت كمي از تو گرفت از هفت شوط طواف دور كعبه، محبوب تر و برتر است.
سپس امام صادق(ع) اين چنين به سخن خويش ادامه دادند: مردي گرفتاري داشت. حضور امام حسن(ع) رفت و از ايشان استمداد نمود. امام حسن بي درنگ كفشها را پوشيده و راه افتادند. در بين راه به حضرت امام حسين(ع) رسيدند درحالي كه ايشان مشغول نماز بودند. امام حسن به آن مرد فرمود: تو چگونه از حسين غفلت نمودي و پيش ايشان نرفتي؟ گفت: من اول مي خواستم پيش ايشان بروم و از ايشان دركارم كمك بطلبم، ولي چون گفتند ايشان اعتكاف كرده اند و نمي توانند از مسجد خارج شوند، خدمتشان نرفتم. امام حسن(ع) فرمودند اگر توفيق برآوردن حاجت تو برايش دست داده بود، از يك ماه اعتكاف برايش بهتر بود.
امام صادق(ع) در سخني ديگر درباره نقش خدمتكاري مردم در تحقق اهداف بلند انساني و رسيدن به پاداش عظيم دنيوي و اخروي فرمود: فضيلت و پاداش برطرف كردن نياز مؤمن، از هزار حجي كه تمام اعمال آن قبول شده باشد و آزادكردن يك بنده در راه خدا و صرف بار هزار اسب در راه خدا با زين و لجامش، بيشتر است. (بحارالانوار، ج47، ص285)