حسین عليه السلام، تندیس ایمان و عشق الهی

- راه حسین، کوتاه ترین راه رسیدن به بهشت است.

- خون جاری عاشورا، تا ابدیت در رگ و ریشه آزادگی جاری است.

- حسین، میزان سنجش صداقت آدمی است و قبول ولایت حسین، براتِ آزادی انسان از جهنم پلیدی هاست.

- عاشورا، عاشقانه ای آرام در قلب واقعه کربلاست.

- حسین، زیباترین نامی است که در شناسنامه بشر نوشته اند.

- عاشورا، صحنه نمایش فراگیر و فشرده تمامیت کارزار خوبی و بدی است.

- عاشورا، عرضه اثبات ظفرمندی انسان خداگونه بر سپاه ابلیس است.

- حسین، تفسیر بعثت، ترجمان نبوت و معنای امامت است.

- عاشورا، تداوم رسالت انسان در پهنه خلقت است.

- عاشورا، شراره عشق حق است که بر جان عاشقان حسین فرو می ریزد.

- ای خدا! جوششِ چشمه های عاشورا را در قلب ما جاری کن، و دل های ما را از زلال مهرش سیراب گردان.

- محرم، ماه محرم شدن در پیشگاهِ خدا و مَحرم شدن، با حسینیان است.

- عاشورا، انفجاری از نور بود و تابشی از حق، که بر اندیشه ها تجسم کرد.

- عاشورا، قرارگاه عشق است و پناهگاه عاشقان. کیست که از این معبر عبور کند و قرار و پناه نگیرد؟

- عاشورا، تکلیف است و عاشورایی شدن عمل به تکلیف.

- هیچ نقطه ای در هویت هستی نیست که از حرکت و شعر و شعور عاشورایی خالی باشد.

- عاشورا، از جاذبه ها دل کندن و به جذبه دوست رسیدن است.

- محرم، ماه تجدید حیات بشریت است.

- عاشورا یک نیم روز بیش نیست که در آن، شهادت به روشنی بر سر تکلیف خویش ایستاده است.

- شهادت، طرحِ کربلاست و اسارت، شرح آن!

- این شمعِ وجودِ حسین است که محفلِ محرم را پیوسته روشن نگاه می دارد.

- حسین، نام آورترین نام و نامدارترین سردار بر چکاد روشنی هاست.

- حسین، تندیس ایمان و عشق الهی است.

- عاشورا، مجمعِ عمومی حماسه سازان هستی است.

- حسین(علیه السلام)، آرزوی جویندگان و آبروی یابندگان است.

- محرم، حریم حرم خدا و حرمت سنت حسین(علیه السلام) است.

- کربلا، عمیق ترین زخمی است که بر پیکر زمین نشسته، و رساترین فریادی است که در دهلیز تاریخ پیچیده است.

- نخل ها، از سنگینی داغ تبار علی(علیه السلام) خمیده اند.

- حسین(علیه السلام)، حماسی ترین شاهنامه جهان است.

- عاشورا، بغضِ گریه را می شکند و جام سینه را از خون لبریز می کند.

- محرم، ماه آمیختگی با حسین و آموختگی از حسین است.

- محرم، تنها ماهی است که در تقویم ها با سرانگشت خونین ورق می خورد.

- تاسوعا، مقدمه جان فشانی و عاشورا، سرفصل دلباختگی در محضر حسین علیه السلام است.

- برای شناخت و معرفت حسین علیه السلام، باید از مرزِ تاسوعا و عاشورا گذشت.

- حادثه عاشورا، کمر تاریخ را شکست و ماندگارترین باور را بر پهنه زمان نگاشت.

- کربلا چرا تشنه ای؟ این اشک زلال و شیرین نسل هاست که قطره قطره بر پهنای گونه دلت می بارد.

- محرم، سیاه پوش لحظه های عاشوراست.

- نام حسین(علیه السلام) را مشعل راهمان می کنیم تا در بیراهه های پرپیچ و خم گمراهی، گم نشویم.

- خون حسین(علیه السلام) و یارانش، قبله نمای کمال و سعادت است.

- امروز، درِ بوستان سرای عاشورا، با مقتل خوانی گریه گشوده می شود؛ پس «ای اشک ها بریزید».

- آسمان نینوا، در محضر این همه خون، از وسعت آبی خویش شرمسار است.

- عاشورا، جاده ای پر عبور برای عاشقانه های جگرسوزِ آب است.

- امروز، دل ها در حُسن ختام زیارت عاشورا، سجده سجده در خون افتاده اند.

- نگاه کن؛ حنجره قتلگاه، روبه روی آتش بوسه ها چه پاسخی دارد: «این کشته فتاده به هامون حسین توست».

- قدم به قدم، صدای «یا حسین» در کربلا کاشته شده است؛ مراقب باشیم روی حُرمت لاله ها پا نگذاریم!

- پررنگ تر از خون، حدیثی در عاشورا نوشته نشده است که دل های کربلایی آن را بخوانند.

- عطر تربت کربلا بر دوش قلم های عاشورایی نشسته است تا بنویسند: لبیک یا حسین!

- عاشورا، صحن مطهری بود که اذن دخول آن، خون عباس علیه السلام است و توسل به باب الحوائج، کلید ارتباط با فلسفه عاشورا.