تهذيب73

نمونه ايثار

بسيارى از رزمندگان در جنگ تبوك بر اثر تشنگى به شهادت رسيدند.
حذيفة بن يمانى مى گويد: من ظرف آبى بدست آوردم ، به پسر عمويم دادم تا آب بنوشد .گفت : آن را به هشام بده . نزد هشام رفتم تا به او آب بدهم . گفت : به نفر سومى بده .
وقتى به او رسيدم ، ديدم از شدت تشنگى شهيد شده ، برگشتم تا به نفر دوم آب بدهم . او هم جان سپرده بود .سراغ اولى رفتم .ديدم او هم جان به جان آفرين تسليم نموده و شربت گواراى شهادت نوشيده است .(94)
اين ماجرا در باره هفت نفر از رزمندگان احد نيز ذكر شده است .
راوى مى گويد: آبى كه براى رفع عطش يك نفر كافى بود به يكى از اين رزمندگان دادم .
گفت : به فلانى بدهيد. و او به سومى حواله داد. همين طور هريك ديگرى را بر خود ترجيح داد تا به نفر هفتم رسيدم ، ديدم او بر اثر شدت عطش جان سپرده است . برگشتم تا به ششمى آب برسانم ، ديدم او هم شهيد شده ، و بهمين ترتيب هر هفت نفر به درجه رفيعه شهادت نائل گشته بودند.اينجا اين آيه نازل شد: وَيُؤ ثِرُونَ عَلى اَنفُسِهِم وَ لَو كانَ بِهِم خَصاصَةٌ(95)

كشكول شيخ بهايي