بایدها و نبایدهای ماه رمضان در دعای امام زین العابدین(علیه السلام)

دعایی در صحیفۀ سجادیه هست که امام زین العابدین(علیه السلام) هنگامی که وارد ماه رمضان می شدند، آن را تلاوت می کردند. بخشی از دعا این است: «اَلْهِمْنا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ اِجْلالَ حُرْمَتِهِ وَ التَّحَفُّظَ مِمّا حَظَرْتَ فِيهِ.» ([خدایا] شناخت برترى این ماه را و بزرگداشت احترامش و خوددارى از آنچه در این ماه ممنوع کردى، به ما الهام فرما.) نه روزه ای که فقط دهانم را ببندم؛ نه روزه ای که فقط سحری و افطاری در آن دیده شود؛ نه روزه ای که فقط از نوشیدن و خوردن اجتناب کنم. در ادامه، امام سجاد(علیه السلام) نکته هایی را بیان می کنند: «وَ اَعِنّا عَلى صِيامِهِ بِكَفِّ الْجَوارِحِ عَنْ مَعاصِيکَ وَ اسْتِعْمالِها فِيهِ بِما يُرْضِيکَ.» (و ما را به روزه داشتن آن با حفظ اعضا از گناهانت و به کارگیری آن ها در آنچه تو را خشنود می سازد، یاری مان کن.)

…در ادامۀ دعا امام سجاد(علیه السلام) از خداوند چنین درخواست می کنند: «حَتَّى لا نُصْغِیَ بِاَسْماعِنا اِلَى لَغْوٍ وَ لا نُسْرِعَ بِاَبْصارِنا اِلَى لَهْوٍ وَ حَتَّى لا نَبْسُطَ اَيْدِيَنا اِلَى مَحْظُورٍ وَ لَا نَخْطُوَ بِاَقْدامِنا اِلَى مَحْجُورٍ وَ حَتَّى لا تَعِیَ بُطُونُنا اِلّا ما اَحْلَلْتَ وَ لا تَنْطِقَ اَلْسِنَتُنَا اِلّا بِما مَثَّلْتَ وَ لا نَتَكَلَّفَ اِلّا ما يُدْنِی مِنْ ثَوابِک وَ لا نَتَعاطَى اِلّا الَّذِی يَقِی مِنْ عِقابِکَ… .» (تا با گوش هایمان سخن لغوی را نشنویم و با چشمانمان به تماشای لهو نشتابیم و دست هایمان را به حرامی نگشاییم و گام هایمان را در امر ممنوعی پیش نگذاریم و تا شکم هایمان به غیراز آنچه حلال نمودی، در خود جای ندهد و زبان هایمان جز به آنچه تو گفته ای، گویا نشود و جز در کاری که به ثواب تو نزدیکم سازد، رنج و زحمت نکشیم و جز آنچه از عقوبت تو نگاه دارد، فرا نگیریم… .)

┈••✾• 🌿🌺🌿 •✾••┈

البته این ها در روزه گرفتن آن گونه که شایسته است، این اصول رعایت نمی شود. ظاهرِ روزه این است که آدم از یک سری مبطلات اجتناب کند؛ ولی حرمت این ماه فراتر از این حرف هاست.

منبع بهار طاعت،جعفر حسن زاده