آیه 36 سوره نساء
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا
و خدای یکتا را پرستید و هیچ چیزی را شریک وی نگیرید و نسبت به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و همسایه دور و نزدیک و دوستان موافق و رهگذران و بندگان که زیردست تصرف شمایند نیکی کنید، که خدا مردم متکبّر خودپسند را دوست ندارد.

آیات 6-7 سوره احزاب
النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ ۗ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَنْ تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِيَائِكُمْ مَعْرُوفًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا*وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا*
پیغمبر اولی و سزاوارتر به مؤمنان است از خود آنها (یعنی مؤمنان باید حکم و اراده او را مقدم بر اراده خود بدارند و از جان و مال در اطاعتش مضایقه نکنند) و زنان او (در اطاعت و عطوفت و حرمت نکاح، به حکم) مادران مؤمنان هستند و خویشاوندان نسبی شخص (در حکم ارث) بعضی بر بعضی دیگر در کتاب خدا مقدمند از انصار و مهاجرین (که با هم عهد برادری بسته‌اند) مگر آنکه به نیکی و احسان بر دوستان خود (از مهاجر و انصار) وصیتی کنید که این (تقدم وصیت بر ارث خویشان) هم در کتاب حق مسطور گردیده است.*و (یادآر) آن گاه که ما از پیغمبران عهد و میثاق گرفتیم و هم از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم از همه پیمان محکم گرفتیم (که با هر مشقّت و زحمتی است رسالت خدا را به خلق ابلاغ کنند).

ادامه »

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) در جای جای عمر مبارک و شریفشان، پسرعمو و بردار بزرگوار خویش، علی(علیه السلام) را برای امارت و وصایت و خلافت بر مؤمنان معرفی کرده و در این راه حجّتی را برای مخالفان باقی نگذاشتند. در این بین از میان احادیث فراوان، چند حدیث زیر را که بیانگر امامت علی(علیه السلام) است، از منابع اهل سنت انتخاب کرده ایم.

1- انس بن مالک (که خادم پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) بود) گوید: روزی رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) به من فرمود: مرا در وضو یاری کن، پس دو رکعت نماز گزارد و فرمود:
أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ عَلَيْكَ مِنْ هَذَا اَلْبَابِ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدُ اَلْمُسْلِمِينَ وَ قَائِدُ اَلْغُرِّ اَلْمُحَجَّلِينَ وَ خَاتَمُ اَلْوَصِيِّينَ
اولین کسی که از این در بر توارد می شود، «امیر مؤمنان» و سرور مسلمانان و پیشوای پیشانی سفیدان و خاتم اوصیاء پیامبران است.
انس گوید: با خود گفتم خدایا! آن مرد را مردی از انصار قرار بده. تا وقتی علی(علیه السلام) وارد شد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) پرسید: ای انس! او کیست؟ من گفتم: علی(علیه السلام) است. پس رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) در حالی که شادمان بود برخاست و او را در آغوش گرفت و عرق صورت خود را به صورت او و عرق صورت علی(علیه السلام) را به صورت خویش مالید.
آنگاه علی(علیه السلام) گفت: یا رسول الله! می بینم که نسبت به من کاری انجام می دهی که قبل از این، از شما ندیده بودم. 
پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: تو کسی هستی که دِین مرا ادا می کنی و صدای مرا به گوش امتم می رسانی و اختلاف امتم را پس از من تبیین می کنی. 

ادامه »

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مکررا عدالت علی (علیه السلام) را به اصحاب گوشزد می کرد تا آیندگان بر شدت علی (علیه السلام) در اجرای عدالت خرده نگیرند که در ذیل به سه نمونه از فرمایشات پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)  اشاره می کنیم 

 
 ابن شهر آشوب از تاریخ طبری به سند خودش ابن مردویه روایت کرده است:وقتی که علی (علیه السلام) از یمن باز می گشت یکی از اصحاب را در میان سربازان جانشین خود قرار داد و با سرعت خود را به  پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رساند مردی که جانشین حضرت بود جامه های غنیمتی را بین سربازان تقسیم کرد هنگامی که آنها نزدیک مکه رسیدند علی (علیه السلام) برگشت تا به همراه انان خدمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) برسد،همین که چشمش به لباسها افتاد به ان مرد اعتراض کرد که چرا چنین کردی؟ او در جواب گفت: می خواستم با تجمل وارد مکه شوند! علی (علیه السلام) فرمود: آیا پیش از آنکه به رسول خدا برسی؟»  

سپس دستور داد لباسها را از تن خارج کنید و به غنائم بازگرداندند اما افراد لشکر وقتی نزد پیغمبر رسیدند از علی (علیه السلام) شکایت کردند رسول خدا ایستاد و ضمن سخنانی فرمود:
«ای مردم ! از علی شکایت نکنید به خداسوگند! او در راه خدا سخت و خشن است.»(مناقب ابن شهر آشوب، ج2،ص110)

 «ابوهریره نقل می کند: روزی خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رسیدم دیدم مقداری خرما مقابل آن حضرت است سلام کردم جوابم را داد، و یک مشت از خرماها را به من داد، آنها را شمردم 73 عدد بود سپس نزد علی رفتم سلام کردم جوابم داد و یک مشت خرما به من داد دیدم 73 است.
پس از آن به محضر رسول خدا برگشتم و گفتم: امروز مشت خرامایی که به من دادید به مقداری بود  اکه علی به من داد تعجب کردم. پیغمبرخدا (صلی الله علیه و آله و سلم) لبخندی زد و فرمود: ای اباهریره مگر نمی دانی دست من و دست علی در عدالت برابر است.» (لعالی سیوطی، ص54)

 حبشی پسر جناده گفت: نزد ابی بکر نشسته بودم مردی وارد شد و گفت:ای خلیفه رسول خدا! همانا پیامبر اکرم (ص) به من وعده سه مشت خرما داده است به من بده. وقتی امام (ع) آمد ابوبکر گفت: یا اباالحسن !این مرد چنین ادعایی دارد یا علی! تو سه مشت خرما به او بده! حضرت سه مشت خرما به او داد.ابوبکر گفت: خرماها را بشمارید وقتی خرماها را شمردندند دیدند هر سه مشت از آن شصت عدد بوده نه کمتر و نه بیشتر، ابی بکر گفت: در شب هجرت از سوی مدینه خارج شده بودیم پیغمبر (ص) به من فرمود: «ای ابی بکر من و دست علی در عدل مساوی است.»(فرائد المسطین، ج1،ص50)

منبع

تجلی امامت : تحلیلی از حکومت امیرالمومنین علی (ع) /سیداصغر ناظم زاده قمی، الهادی: قم: 1372، ص64-66

نماز
نماز عید غدير در شب و روز و نيز نماز مسجد غدير، در روايات وارد شده است كه نمونه اى از روايات آن بيان مى گردد: نماز شب غدير: سيد بن طاووس در مورد آن چنين مى گويد:وجدنا فيها صلاة مذكورة فى كتب العبادات والصلاة خير موضوع و خير مسموعٍ عام فى سائر الصلوات.ذكر صفة هذه الصلاة فى ليلة الغدير وهى اثنتا عشرة ركعة لايسلّم الا فى اخراهنّ ويجلس بين كلّ ركعتين ويقرأ فى كل ركعة الحمد وقل هو اللّه أحد عشر مرّات و آية الكرسى مرّة، فاذا اتيت الثانية عشرة فاقرأ فيها الحمد سبع مرّات وقل هو اللّه أحد سبع مرّات واقنت وقل «لا اله الاّ اللّهُ وَحْدَهُ لاشريك لَهُ، لَهُ الملك ولَهُ الحمد يحيى ويميت ويميت ويُحيى وهو حىّ لايموت بِيَدِه الخير وهو على كل شى قدير» عشر مرات وتركع وتسجد وتقول فى سجودك عشر مرات «سبحان مَن أحصى كل شئ علمهُ وسبحان مَنْ لاينبغى التسبيح الاّ لَهُ سبحان ذى المَنَّ والنّعم، سبحان ذى الفضل والطول، سبحان ذى العزّة والكرم، أسئلك بمعاقد العزّ من عرشِك ومنتهى الرحمة من كتابك وبالاسم الاعظم وكلماته التّامّة أن تصلّى على محمد رسولِكَ وأهل بيته الطيّبين الطاهرين واَنْ تفعل بى كذا وكذا انّك سميع مجيب»

ادامه »

ادامه »