گام پانزدهم: شرح صدر (سینه گشودگی)

«وَاشْرَحْ فیهِ صَدْری بِاِنابَةِ الْمُخْبِتینَ»، «بار خدایا سینه ام را به توبه ی فروتنان فراخی بخش».

راندن تیرگی ها از دل و گشودگی سینه به انوار الهی، رها شدن از تنگ نظری ها، سطحی نگری ها، خودخواهی ها، دنیا بینی ها و دنیاطلبی ها، از آثار گشودگی سینه است؛ تا انسان در بند خود و اسیر دل است، به جایی نخواهد رسید.

حضرت موسی از خدا گشودگی سینه می خواهد: «ربّ اشرح لی صدری ویسرّلی امری»،«پروردگارا سینه ام را گشایش بخش و کارم را برایم آسان فرما».

خواجه عبداللّه انصاری گوید:«موسی شرح صدر خواست نه شرح قلب، از آن جهت که حرج و تنگی به سینه رسد نه به دل؛ صدر دیگر است و قلب دیگر. صدر در خبر است و قلب در نظر.در کریمه شریفه نیز به پیامبر اسلام شرح صدر نوید داده شده است: «الم نشرح لک صدرک و وضعنا عنک وزرک». «آیا به سینه ات گشودگی عطا نکردیم و بار سنگینت را از تو باز ننهادیم؟».

و این گشودگی سینه بود که پیامبر را دریادل کرد و رحمة للعالمین و صاحب اخلاق پسندیده شد که فرمود: «وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ».

پیر طریقت را از انفاس نیک بختان و بدبختان پرسیدند، گفت:

نَفس بدبخت، دود چراغی است کشته،در خانه ای تنگ و در بسته،و نفس نیک بخت، چشمه ای است روان آراسته به گلهایی الوان.

الهی!به بهشت و حور چه نیازم؟اگر مرا سینه ای گشوده دهی، از آن سینه بهشتی سازم.

دعای روز پانزدهم ماه رمضان: «اللّهمَّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الْخاشِعینَ وَاشْرَحْ فیهِ صَدْری بِاِنابَةِ الْمُخْبِتینَ بِاَمانِکَ یا اَمانَ الْخاَّئِفینَ».

[ذکر این روز «رب اشرح لی صدری» است.]

سی گام خودسازی: بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان/ محمود صلواتی.