جاودانگی قیام امام حسین (علیه السلام)

 از منظر قرآن علت ماندگارى و جاودانگى قیام حسینى(علیه السلام)  با توجّه به اینکه قیامهاى فراوانى در تاریخ براى احقاق حق صورت گرفته است ؟

1 . از نظر قرآن مجید ، تاریخ داراى سنت و اصول و قواعدى است که بر آن حاکم است . جریان تاریخ طبق همین ضابطه هاست فناپذیرى و نابودى همه موجودات و جریانهاى تاریخى از مسائل مهمى است که در قرآن مطرح شده است . آن چه رنگ فنا و نابودى به خود نمى گیرد فقط ذات حق تعالى سبحانه است : لذا هرچه بخواهد پایدار باشد باید در مسیر الهى حرکت کند و صبغه خدائى به خود بگیرد . از منظر قرآن تنها حق باقى و جاودانه است و باطل به طور ذاتى فاقد استعداد بقاء است و قابلیت استمرار ندارد . «إِنَّ الْبَـطِـلَ کَانَ زَهُوقًا» (اسراء/ 81) باطل جولانى دارد ولى بقاء و دوامى نخواهد داشت و سرانجام از آن حق است .1 علت اینکه باطل فاقد استعداد بقاء است در خود کلمه باطل نهفته شده زیرا چیزى که با قوانین عالم آفرینش هماهنگ نیست و سهمى از واقعیت و حقیقت ندارد میان تهى و بى ریشه و پوچ است .22 . هر شخص ، گروه و جریانى به میزان بهره مندى از حق و حقیقت و به میزان قرارگیرى در جریان حق از قابلیت بقاء و استمرار برخوردار خواهد شد . و لذا همه قیامهائى که در راستاى احقاق حق از سوى حق مداران جهان رخ داده ، باقى است چرا که پیامشان و هدفشان باقى است . پس همه قیامهاى حق طلبانه باقى اند ، امّا نهضت خونین امام حسین جایگاه و پایگاه ممتازى دارد در بهره ورى از حقانیت و در عین حال مظلومیت گوى سبقت را از دیگران ربوده و امام شهیدان و شاهد و سید آنان معرفى شده ، یارانى که با امام و در خیمه امام ، جریان عاشورا را آفریدند در اوج اخلاص و صفا و حق طلبى و در عین حال مشکلات و سختى ها بودند و قلّه رفیع تحمل و صبر و بردبارى و فداکارى در راستاى احقاق حق را فتح نمودند .شهادت امام بر یگانگى اصحاب خود گواه این مدعاست که آنها در میان همه نهضت ها و قیامها ، ویژگى خاصى داشتند . «و لا اعلم اصحابا او فى من اصحابى »3خلاصه آنکه حق مدارى نهضت عاشورا بسان همه نهضت هاى الهى و بلکه عمیقتر و ژرفتر ، رمز بقا و جاودانگى آن است . البته عوامل دیگرى در بقا و استمرار و محور قرار گرفتن قیام امام حسین همچون رهبرى بى نظیر ، نقش اسیران پیروز کربلا و تعالیم و سفارش هاى ائمه در نگهدارى عاشورا و . . . نقش داشته اند که به کتبى همچون حماسه حسینى شهید مطهرى ارجاع مى شود .

منبع:

پرسمان قرآن