آن كس كه خداوند سبحان را توصيف كند، همسان براي ذات بيهمتايش سازد، و دويي در يگانگياش درآورد و مقام والاي احديّت را تجزيه نمايد.پندار تجزيه در وحدتِ ذاتش نشان ناداني است كه خدا را قابل اشاره انگارد و با آن اشاره محدودش سازد و چون معدودها، به شمارشش درآورد.امام علي (ع)
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب