(مكان قبر)

(مكان قبر)
1 (اسحق بن عمّار) گفت : شنيدم (حضرت ابوعبداللّه امام صادق عليه السلام ) فرموند: (محل قبر حسين بن على عليه السلام روزى كه در آن دفن شدند، باغى از باغهاى بهشت بود.) و فرمود: موضع قبر حسين عليه السلام باغى مرتفع از باغهاى مرتفع بهشت است .
2 (حرم قبر امام حسين عليه السلام يك فرسخ در يك فرسخ از چهار طرف مى باشد.)
3 (حريم قبر امام حسين عليه السلام پنج فرسخ از چهار جانب قبر مى باشد.)
باز دل ديشب هواى عشق كرد

آرزوى كربلاى عشق كرد

بانواى نى دلم دمساز شد

سوى دشت خون سفر آغاز شد

با نواى نى چه حالى داشم

لحظه هاى بى زوالى داشتم

نى نواى نينوايى ساز كرد

نى هم آنشب عقده دل باز كرد

چشم دل واكردم آنجا نور بود

سرزمين عشق و حال و شور بود

نينوا بود و خدا بود و حسين

وسعت كرببلا بود و حسين

كربلا يعنى كمال بندگى

كربلا يعنى رها در زندگى

كربلا يعنى بلاء للولا

در جواب نغعه قالوا بلى

كربلا يعنى عطش در موج خون

كربلا يعنى طپش مستى جنون

كربلا يعنى شهود لاله ها

كربلا يعنى عروج ناله ها

كربلا يعنى نواى العطش

روى لبها رد پاى العطش

كربلا يعنى سراپا سوختن

تشنه لب بين دو دريا سوختن

كربلا يعنى كه سقاى ادب

در كنار شط بيفتد تشنه لب

كربلا يعنى حضور فاطمه

پيش سقا در كنار علقمه

كربلا يعنى تبسّم بر اجل

نزد قاسم مرگ اَحْلى مِن عَسَل

كربلا يعنى على اصغر شدن

تشنه بر دوش پدر پرپر شدن

كربلا يعنى فغان و التهاب

خيره بر گهواره چشمان رباب

كربلا يعنى كه رزم حيدرى

اكبر آسا غرق خون جنگ آورى

كربلا يعنى وداع زينبين

پشت خيمه با گل زهرا حسين

كربلا يعنى ميان قتلگاه

خنجر شب بر گلوى خشك ماه

كربلا يعنى هجوم گرگها

بر خيام يوسف آل عبا

كربلا يعنى يتيمان حسين

گريه در شام غريبان حسين

كربلا يعنى شرف در يك كلام

بر حسين و كربلاى او سلام

نام كتاب : داستانهايى از خاك تربت امام حسين (ع)

نويسنده : شهيد احمد مير خلف زاده و على مير خلف زاده