مشهد الرضا

مَشهَدکِه میرَوَم دِلَم آرام میشوَد
باذِکرِیارِضاهَمه چیزخوب میشوَد
مَشهَدکِه میرَوَم دِلَم اِنگار کَربَلاس
سَرتاسَرِه حَرَم هَمِه جا روضِه ای بِه پاس
مَشهَدکِه میرَوَم بِخیالَم کِه مَکِه اَم
حاجی شُدَم بِه دورِخُداسیر گَشتِه اَمَ
مشهَدکِه میرَوَم هَمه ی دیدِه هاتَراَست
زائِردَخیلِه پَنجَرِه فولاد نِشَستِه اَست
گُفتَم زِمَشهَدُودِلِ مَن رَفت کَربَلا
خاصیتِ رِضاس کَربَلامیبَرَد مَرا. . . . .