(غفلت از تربت )

(غفلت از تربت )
راوى گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كرد: من مردى هستم كه زياد مريض ميشوم و هيچ دوائى را فرو نگذاشته ام و بهمه داروها مداوا كرده ام ولى اثرى نديدم ؟ حضرت فرمود: چرا از گِلِ قبرِ امام حسين عليه السلام غفلت دارى بدرستيكه در آن شفاء هر درديست ، و اَمنِ از ترس است و هر وقت خواستى آن را بگيرى بگو: (اَلُّهُمَّ اِنى اءسئَلُكَ بِحَقِّ هذِهِ الطِينَةِ وَ بِحَقِّ المَلَكِ الّذىِ اَخَذَها، و بِحَقِّ النبىِّ الّذى قَبَضَها، و بِحَقِّ الوَصِّى الّذى حَلَّ فِيها صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيتِهِ، وَ اجْعَل فِيها شِفاءا مِنْ كُلِّ داءٍ وَ اَمانا مِنْ كُلِّ خَوفٍ) سپس فرمود: اما ملكى كه آن گل را گرفت جبرئيل بود كه نشان پيغمبر صلى الله عليه و آله داد و عرض كرد: اين خاك پسر تو است كه بعد از تو امتت او را ميكشند.
كربلا يا كوى فداكاران
حرم اطهر تو قبله گه خوبان است

تربت پاك تو آرامگه جانان است

نام كتاب : داستانهايى از خاك تربت امام حسين (ع)

نويسنده : شهيد احمد مير خلف زاده و على مير خلف زاده