شفای زن نابینا

شفای زن نابینا

یکی از معجزات امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف این است که در نجف اشرف زنی بنام ملکه دختر عبدالرحمن ، همسر ملّا امین مبتلا شد به درد سری که طاقت فرسا بود ، روز بعد بر اساس همان درد نور چشمش از دست رفت تا جائی که هیچ جا را نمی دید. به شوهرش گفتند او را شبانه به حرم حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام ببرد تا شفا یابد، همان شب دردش قدری تسکین پیدا کرد و خوابید اما در خواب دید که وی را سوی حرم حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می برند، در وسط راه مسجد بزرگی دید که جمعیت زیادی در آن جمع شده اند خود نیز داخل مسجد شد و مشغول تماشا بود که ناگهان شخصی فریاد زد:«ای ملکه ناراحت نباش خداوند چشمانت را شفا داد.»

ملکه گفت:«شما کیستی؟»

فرمود:«منم مهدی.»

در این حال از خواب بیدار شد در حالتی که خوشحال و مسرور بود ، وقتی که صبح شد با زنانی از دوستان و آشنایان نجف به سوی خارج از نجف حرکت کرد و در مقام حضرت مهدی که بیرون از محیط نجف است و در داخل وادی السلام قرار گرفته به تنهایی وارد گردید و در محراب آن مکان مقدس درآمد و به گریه و التجاء پرداخت و پیوسته گریه و زاری می نمود، آنقدر متوسل شد که حالت غشوه به او دست داد.

در همان حالت بیهوشی دو مرد جلیل القدر دید که یکی از آنها بزرگتر از آن دیگری بود . آن مرد بزرگتر به ملکه گفت:«راحت باش و خوف و ترس و ناامیدی به خودت راه نده.»

ملکه به او گفت:« شما کی هستید؟»فرمود:«منم علی بن ابیطالب و این مردی که همراه من می آید فرزندم مهدی است.»

طولی نکشید از حالت غشوه و بیهوشی به هوش آمد در حالی که سلامتی خود را کاملا بازیافته بود ، زنان همراه صدا به صلوات بلند کردند ، آنقدر اظهار خوشحالی می کردند که عموم اهل نجف باخبر شدند.

منبع: معجزات امام زمان علیه السلام ص 114

مولف:محمد مهدی تاج لنگرودی