زیان گفتار بی اندیشه

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّیَ عَنْهُ عَقَرَ.

امام علیه السلام فرموده است: زبان (مانند حیوان) درنده ای که اگر به خود واگزار شود (بی اندیشه و راهنمائی عقل هر چه بخواهد بگوید گوینده را) می گزد (سبب تباهی او می شود). 

منبع نهج البلاغه حکمت شماره ۵۷