تذكر20

«آیا ندیدى كه خداوند آنچه در (روى) زمین است رام شما نموده (با صلاحیت‏هاى گوناگونى كه در وجودشان هست متعلق علم و اراده شما قرار داده) و نیز كشتى‏ ها را كه در دریا به فرمان او جریان دارند و آسمان را (به نیروى خاص نامرئى) نگه مى‏دارد تا مبادا بر روى زمین فرو افتد مگر به اذن و اراده حتمى او (آن گاه كه بخواهد نظام عالم تكوین را به هم زند)، حقّا كه خداوند با مردم رئوف و مهربان است.»[7]
«همراه با کسانى که هر صبح و شام پروردگارشان را مى‏‌خوانند و خشنودى او را مى‌‏جویند، خود را به صبر وادار. و نباید چشمان تو براى یافتن پیرایه‏‌هاى این زندگى دنیوى از اینان منصرف گردد. و از آن که دلش را از ذکر خود بى‌‏خبر ساخته‌‏ایم، و از پى هواى نفس خود مى‌‏رود و در کارهایش اسراف مى‏‌ورزد، پیروى مکن»
آنچه باعث می‌شود تا قرآن کریم نگاهی متفاوت به این نعمت‌ها و مظاهر زیبایی حق داشته باشد، دلبستگی و رويکرد استقلالی به این ابزار تکامل و وسائل رشد و تعالی است. این آیات از این حقیقت پرده برمی‌دارند که مجذوب شدن به زرق و برق دنیا، انسان را از آخرت غافل می‌‌کند و تمام توجّه آنان را به سوی خود جلب می‌نماید:[8] «آنان به ظاهر زندگى دنیا آگاه‌اند و از آخرت بى‏‌خبرند.»

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5