با پای پیاده، به سمت كربلا

اربعین حسینی

همه جای زمین از آنِ خداست، امّا کربلا را نمی‌توان با هیچ‌جای دیگر قیاس کرد، چرا که خداوند سبحان، زمین كربلا را حتّى بر زمین كعبه فضیلت داد.[۱] کربلا قطعه ای از زمین است که با نام و خاك آن و به حرمتش، زمین، اسلام و امّت مسلمان نجات یافت.

كربلا، كربلاست! چون حسین(علیه‌السلام) که سرور جوانان بهشت است، را دارد. پس كربلا همان بهشت است كه هر كس بدان دست یافت، رست‌گار و سعادت‌مند مى‌شود. و هر کس آن را ترک کرد، در واقع خدا و رسولش را ترک کرده و این ناسپاسی رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و نقص در ایمان و دین است و هرکس بی‌سبب ترک آن کند، از اهل آتش است.[۲]

در فضیلّت و ثواب زیارت سیّدالشهدا(علیه‌السلام) روایات بسیاری از دیگر ائمه اطهار(علیهم‌السلام) وارد شده است، در این روایات بر زیارت اربعین تاکید فراوانی شده است و آن‌را از علامات و نشانه‌های مومن دانسته‌اند.

امام عسکری(علیه‌السلام) در بزرگ‌داشت اربعین سیّدالشهدا(علیه‌السلام) فرمودند: «علامت مؤمن پنج است: پنجاه و یك ركعت نماز (واجب و مستحب) در شبانه‏‌روز، زیارت‏ اربعین‏، انگشتر به دست راست كردن، پیشانى به خاك نهادن، و بسم اللّه را بلند گفتن‏».[۳]

اربعین روزیست که «جابربن عبداللّه انصاری» و «عطّیه» از اصحاب رسول اکرم(صلّ‌اللّه‌علیه‌وآله) و امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) به زیارت قبر سیّدالشهدا(علیه‌السلام) آمدند، که همین روز سرآغاز شروع یک حرکت و جریانی پر از عشق و محبّت بود که امروز با گذشت چند صد سال این حرکت عاشقانه، گرم‌تر، پرشورتر و با شکوه‌تر برگزار می‌شود.

علّت حرکت و پیام شیعیان در این روز همین است که شیعیان به تأسّی از اهل بیت سیّدالشهدا (علیه‌السلام) و اصحاب پیامبر(صلّ‌اللّه‌علیه‌وآله) و برای ابراز هم‌دردی و تصلّی‌دادن به بازماندگان شهدای کربلا، به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) می‌روند و این محبیت حسینی در روز اربعین است که میلیون‌ها نفر را با پای پیاده، به سمت خود می‌کشاند؛ این مردم می‌خواهند با این عمل، به دنیا و یزیدیان زمان و مستکبران جهان نشان دهند که امام حسین(علیه‌السلام) امروز تنها نیست و هیچ‌گاه حسین زمان خود را تنها نخواهند گذاشت و با ولایت، زندگی و نفس خواهند کشید و تا پای جان، پای ولایت ایستاده‌اند.

امام جعفر صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «چون به عزم زیارت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) بیرون آمد، او را از هفتصد ملك، از شش جهت مشایعت كنند و به هر گامی که بر می‌دارد، هزار حسنه می‌نویسند»[۴] هم‌چنین در حدیث دیگری فرمودند:«هرگاه آفتاب بر او بتابد، گناهانش را تمام کند، چنان‌که آتش هیزم را می‌خورد و هرگاه از شدّت گرما یا حرکت عرق کند، پس به ازای هر قطره عرق او، هفتاد هزار مَلِک خلق می‌شود که برای زوّار آن حضرت، تا روز قیامت استغفار می‌کنند».[۵]

————————————————
پی‌نوشت:
[۱].کامل الزیارات، باب ۸۸، ص۲۶۷.
[۲].عباس قمی، ترجمه نفس المهموم، ص۵۶۹.
[۳]. بحارالانوار،ج ۹۸، ص ۳۲۹؛ شیخ مفید، المزار، ص ۵۳.
[۴].کامل الزیارات، باب ۷۷، ص۱۹۰.
[۵].همان، باب ۹۸، ص ۲۹۷.