ایجاد ناامنی و سلب آسایش

امنیت ره آوردی است که در سایه سلامت یک جامعه به آنها اهدا میشود و جامعه ای پویا خواهد بود که افراد آن در تمامی ابعاد از امنیت لازم برخوردار باشند بخش قابل توجهی از امنیت به عهده زنان است زیرا با حفظ پوشش و رعایت حجاب و عفاف میتوانند سلامتی جامعه را تضمین کنند.

اگر این امر مهم در جامعه رعایت نشود نه تنها آرامش را از خود بلکه از افراد دیگر سلب کرده و زندگی در چنین جامعه ای در معرض خطر قرار خواهد گرفت. بدحجابی و رعایت نکردن پوشش ابتدا فعالیتهای خود فرد سپس فعالیتهای اجتماع را به سستی میکشاند و جامعه را از وظیفه ای که بر دوش افراد آن محول شده است باز می ستاند. اما اگر زن رعایت پوشش و حجاب کامل را داشته باشد در سایه آن میتواند وظیفه ای را که دین و جامعه به او سپرده است به خوبی انجام دهد و بستر مناسبی برای فعالیتهای افراد به وجود آورد.

در جامعه ای که بدحجابی رواج پیدا کند چشم و هم چشمی ها و ارائه هرچه بهتر خود تمامی نخواهد داشت و زنان آن سعی میکنند به گونه های زیباتری خود را ارائه دهند تا چشمان بیشتری را متوجه خود سازند و در

سایه این آلوده سازی است که ناامنی نه تنها دامان خود بد حجاب را میگیرد بلکه خیلی سریع اجتماع را به ناامنی سوق میدهد و جامعه را از فعالیتهای سالم باز می دارد آرامش و امنیت والاترین نعمتی است که میدارد

خداوند به جامعه ای عنایت میفرماید و میتوان گفت اگر جامعه ای آرامش و امنیت نداشته باشد به یک معنی هیچ چیز ندارد و اگر امنیت داشته باشد همه چیز دارد در سایه امنیت است که سلامت جسمی و روحی و روانی انسانها حفظ میشود و در سایه امنیت که خلاقیت و نوآوری در جامعه بروز میکند

منبع:فلسفه حجاب/ محمدرضا هاشم زاده